Mindy Masselman en fotograaf Sam Bos zoeken in coronatijd naar verhalen van kunstenaars in coronatijd. Door de crisis vallen er gaten in hun agenda’s. Hoe houden zij zichzelf bezig tijdens deze ogenschijnlijke komkommertijd? Nadat ze met Stoog op pad gingen om een piece te zetten, komen ze dit keer terecht in Brasserie Buitenhuis in Leiden.
Na een lange treinrit richting Leiden ben ik in een restaurant op een strand beland. Hier spreek ik Mike en Huub van Colour Castle. Dat is een Leiden based graffitibedrijf. Ze verzorgen muurschilderingen en workshops op maat. Een cola’tje bestellen en twijfelen tussen de zalmsalade of een uitsmijter zit er niet in. Want met luide cirkelzagen en alle rondzwervende ‘spray cans’ maken Mike en Huub er ter plekke ‘iets vets’ van.
Deze jongens kennen elkaar uit de Leidse graffitiscene en vormen sinds 2006 een duo. Zonder veel competitie op het gebied van muurschilderingen in de openbare ruimte te hebben ervaren kwam in 2012 Pop Eye op de scene. Na een aantal ontmoetingen tussen Colour Castle en Pop Eye en een aantal keer samen aan muurschilderingen gewerkt te hebben, ontstond er een nieuwe dimensie in Colour Castle en de gerealiseerde afbeeldingen. Met Pop Eye erbij kregen deze muurschildering een nieuwe dimensie. Het iconische gevleugelde oog beleeft namelijk in elke muurschildering een nieuw avontuur. Hierdoor werden de muurschilderingen verhalend en zo ontstond er een diepere, vertellende laag.
Wie is Pop Eye?
Mike: “Pop Eye is een gevleugeld oog, maar wij zijn Colour Castle, en we verzorgen graffitiworkshops en maken muurschilderingen in opdracht. Daarnaast zijn we blij met de versterking van het team met de street artist Pop Eye, die we soms voor een opdracht erbij vragen.”
Huub: “Ik zie ook wel dat Pop Eye en Colour Castle soms op één ding lijkt. Dat komt omdat het eindresultaat een samensmelting van onze samenwerking is.”
Hoe is jullie samenwerking?
Mike: “We kennen elkaar te lang, we kunnen alles tegen elkaar zeggen.”
Huub: “Zo vullen wij elkaar eigenlijk ook heel goed aan. Mike heeft bijvoorbeeld de grafische school wél afgemaakt en kan goed naar het idee van een klant denken. Ik denk meer in ons concept.”
Je zegt nu dat Mike wél de grafische school heeft afgemaakt, jij niet dan?
Huub: “Eerst heb ik de grafische school gedaan, maar dat vond ik niet zo leuk. Beetje ‘te schools’. Na al na anderhalf jaar te blijven zitten meldde ik me aan voor Willem de Kooning kunstacademie. Eerst ging ik daar wéér grafisch doen, dat was logisch na de grafische school, maar dat vond ik niet heel interessant. Daar zaten ze met de hele klas voor de leraar te werken. De leraar liet dan aan het begin van het jaar z’n eigen portfolio zien en dan zag je de leerlingen switchen van stijl in trant van de leraar. Ik deed dat niet, ik deed gewoon mijn eigen ding.”
Je was eigenwijs?
Huub: “Ik had vast een grote mond, en was opstandig en trots. Dan gingen ze me uitleggen dat ik mijn werk voor de klant moest maken, dan zei ik dat de klant ook juist voor mijn stijl kon kiezen.”
Hebben jullie dan ook hier, in brasserie Buitenhuis, die artistieke vrijheid?
Mike: “Voor deze klant hebben we al best wat projecten gedaan, dus die weet inmiddels wel wat we kunnen. Voor de muurschildering waar we nu mee bezig zijn hoefden we ook alleen maar een schets laten zien.”
Huub: “Die vrijheid krijgen we gewoon.”
Mike: “De eigenaar hier is ook opgegroeid met graffiti, die vind dit ook echt supertof. Hij zegt gewoon ‘maak er maar iets vets van.’ Dan gaan we weer brainstormen, en nu is het een idee voor een jachttafereel geworden.”
Nemen jullie Pop Eye altijd mee in jullie projecten?
Huub: “Nee hoor. We kunnen alles maken, maar we zien wel de toegevoegde waarde van hem, en tegenwoordig vragen klanten ook speciaal om Pop Eye. Pop Eye reist eigenlijk met ons mee en wij met Pop Eye. Zo waren we in februari twee weken in Curaçao, vlak voor de eerste lockdown. Daar maakten we een enorme muur van 45 meter lang en 5 meter hoog, hier heeft Pop Eye ons weer voor uitgenodigd. Het is een wisselwerking die ons allen goed bevalt.”
Waar komt het idee voor deze muurschildering vandaan?
Mike, wijzend naar de muur, die boven in een punt uitloopt: “De vorm van dit dak en de lichtval van het glazen dak in het midden, deden ons denken aan een kerk. Vanuit die gedachte kwamen we uit op St. Hubertus. Dat is een legende van een monnik die een hert wilde schieten maar toen hij die in het vizier had, verscheen er plots een lichtgevend kruis in het gewei van het hert. Het logo van het Buitenhuis is óók een hert, zo viel alles weer samen.”
Huub: “We combineren realistisch en grafisch, en gebruiken het zelfs door elkaar heen. Ook zoals je op deze muur ziet, het bos en het idee achter de legende oogt realistisch, je ziet diepte door de dennenbomen en bergen. Daar tegenover is Pop Eye weer keihard grafisch, als een soort sticker.”
Bij welk project begon het hier in het restaurant?
Mike: “Bij die in de keuken. De baas zei ‘Maak maar iets vets.’ Ja, zo werkt het niet helemaal, we moeten wel íets weten. Dus maakte ik op Pinterest een ideeënbord, hiertussen stond een schildering van een inktvis die probeerde te ontsnappen van de slacht uit een koelcel. Zoiets wilden we, maar dan met een varken. Zo ontstond het ontwerp met het varken met een hakmes in zijn hand, voor een beetje humor er in zette Huub er nog boven: ‘Bring Home The Bacon.’”
Huub, lachend: “Ja, dat is ook wel goed voor de koks, dan weten ze waar ze het voor doen.”
Op de terugweg besluit ik zeker nog een keer langs Brasserie Buitenhuis te gaan om het eindresultaat te bekijken, ik kan niet wachten.
Alle informatie over Colour Castle check je op hun website.
