Capone en Noreaga maken hoge verwachtingen niet waar

Het was een vooraf veelbesproken avond. Capone en Noreaga in de Melkweg, de eerste show ooit in Nederland. Wat kan je verwachten van een duo dat in een interlude op een album vertelt dat ze hun best echt niet gaan doen bij het geven van een show? De geruchten waren sterk dat het een soort soundmix show ging worden, maar waren die geruchten waar?

Bij aankomst rond 9 uur stond er geen rij en werden we naar de oude zaal verwezen voor de show. Jassen ophangen en naar binnen. Regga stond er vol overgave zijn ding te doen met DJ Savage achter de draaitafels. Blijkbaar was hij al even bezig, want wij pakten nog zo’n 4 nummers mee waarna de show klaar was. Een goed begin van de avond ondanks dat we Kain Slim zijn show gemist hadden.

Het leek er even op dat CNN snel zou volgen, maar dat was niet het geval. De DJ draaide lukraak een mix tussen classics en hits en raakte kant noch wal met zijn platen. Dat maakte het wachten niet prettiger…Om half 11 leek het dan echt te gaan gebeuren, de DJ installeerde zijn laptop en al vrij snel kwamen de boys op het podium. De geruchten van de rappers die over hun eigen lyrics rappen bleken bij de eerste track al waar te zijn. Mij viel op dat een halfvol bierglas Capone tegen zijn jas raakte en ik vreesde dat dit een voorbode zou zijn van een stortvloed van materialen die uit het publiek zou komen. Dit was echter helemaal niet het geval. Mensen slikten de show als zoete koek. Er volgden vele tracks die op het nieuwe album zouden komen, afgewisseld met tracks van Capone’s solo album en N.O.R.E.‘s solo materiaal. Maar waar zo’n 90% van het publiek op zat te wachten, de knallers van The War Report, moest heel lang op gewacht worden.

Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat de show ook wel heel lang duurde, maar daartegenover staat dan wel dat de nummers niet volledig live gedaan werden. Een kleine handvol tracks werd wel echt over instrumentals gedaan en dat was ook direct te horen. N.O.R.E. brabbelde af en toe maar wat in de richting van de oorspronkelijke lyrics terwijl Capone wat dat betreft het beter voor elkaar had.
Een zwaar overbodig gedeelte in de show, dat ook meewerkte aan de lengte van de show was een “dedication” part. Hierin werd gedaan alsof de Nederlanders bijles moesten hebben en werd gevraagd of het publiek artiesten zoals Wu-Tang Clan, de Beatnuts, Primo etc kende waar vervolgens een paar platen van gedraaid werden en net als bij hun eigen tracks vrolijk meegerapt door CNN. Hier kwam ook nog een dedication voor de fallen soldiers bij wat zo’n beetje elke artiest uit de USA tegenwoordig doet. Al met al weer een dikke 20 minuten verder, kwamen we in het hoofdstuk waar ze The War Report materiaal gingen doen. Onder andere T.O.N.Y. en L.A.,L.A. kwamen voorbij, maar pas bij The Invincible van het Reunion album ging het helemaal los in het publiek.

Inmiddels had de Henney al rijkelijk gevloeid (voornamelijk Capone’s keelgat in) en waren de nodige joints gesmoked (ook voornamelijk door Capone) en werd er door diezelfde man een freestyle gedropt. Je kunt je ongeveer voorstellen van welk niveau dat was. De DJ, Butch Rock, gaf de show ook niet dat beetje extra wat hij had kunnen doen: geen scratches, geen turntablism demootje en ook het instarten en stoppen van de tracks verliep niet geheel vlekkeloos. Een ander minpunt was dat ze zo’n beetje na elke track de show stil legden om te vragen of het publiek de volgende track kende waardoor de vaart er steeds weer uit gehaald werd. Jammer.

Er werd besloten dat er een paar nummers nog een keer gedaan moesten worden, waaronder ook The Invincible, zodat we een krappe 2 uur op de klok konden noteren als duur van de show. De lengte van het optreden was dan ook het hoogtepunt van deze, op voorhand legendarisch genoemde, show. Ikzelf had nog nooit een 2 uur durende hiphop show meegemaakt voor zover ik me kan herinneren, en ik heb er toch wel wat gezien. Toch ging ik niet met het gevoel naar huis dat het zo legendarisch was als vooraf gedacht.

Ik moet zeggen dat Capone en Noreaga allebei markante figuren zijn en op hun manier wel hun best deden, maar helaas kon dat de show niet redden. Het rijmen over eigen vocals was dusdanig nadrukkelijk aanwezig dat het de show een vieze nasmaak gaf. Persoonlijk zou ik mij genept voelen, als ik hier daadwerkelijk 22 euro voor neer had moeten tellen. Een hele magere voldoende is het resultaat.

Fixtures:
Hoogtepunt: het aanwezig zijn van beide heren
Dieptepunt: rappen over eigen vocals, freestyle van Capone.
Bier: 2,20 euro
WC: Gratis
Garderobe: 1,–
Merchandise: Nee
Fotograferen: Ja
Geluid: Aardig
Bezoekers: 350 man
Showtime: 22.30
Curtains closed: 00.30
Damage: 22,–
Cijfer: 6-

Geplaatst door bowie op 2 februari 2009