Cage – Movies For The Blind

In het midden van deze benauwende ruimte lig jij, vastgebonden aan polsen en enkels, op een bed dat ijskoud aanvoelt. Je hoort het geluid van rinkelende sleutels; de nachtzuster is in aantocht, gewapend met een kalmerende injectie. Dit alles vanwege het feit dat jij het eerste gedeelte van de nacht geschreeuwd, geschopt, gejankt, gescholden en zelfs gesmeekt hebt; voor de verpleging is het nu genoeg geweest. De verdoving wordt op ongebruikelijke wijze toegediend: de zuster plaatst een koptelefoon over je oren en injecteert de meegebrachte discman met het uiteinde van de koptelefoondraad; je bent gereed voor het nummer “In Stoney Lodge”, uitgevoerd door een van je medepatiënten, genaamd Cage”¦

Speel ook maar een minuut van het desbetreffende nummer af, en je begrijpt dat Cage Kennylz tijdens zijn verblijf in psychiatrisch ziekenhuis “Stoney Lodge” zijn zeven magere jaren wel gehad heeft: medicijnen toegediend in allerlei soorten en maten, sessies die absoluut op geen enkele vooruitgang duiden en een regelmatig terugkerende opsluiting in de isoleercel; kortom: ellende. De zieke, persoonlijke teksten van Cage gecombineerd met de rauwe, ongepolijste productie van J-zone zorgen ervoor dat dit nummer bij mij op de “Cage classics”-lijst komt te staan! Helaas is dit ook een van de weinige nieuwe nummers op het album dat mij kan boeien. Buiten klassiekers als “Agent Orange” (al meer dan vijf jaar oud!) en “A Suicidal Failure” zijn de echt goede nummers op een hand te tellen. Waar ik mij echter flink aan kan ergeren, is het feit dat dit dus niet ligt aan het talent van Cage – waar ik overigens sinds zijn eerste single nooit meer aan getwijfeld heb, maar aan de productie van Mighty Mi (producer van o.a.High & Mighty). Het kan aan mij liggen, maar het lijkt erop dat onze beste Milo Berger zich er deze keer wel erg gemakkelijk vanaf heeft gemaakt. Vaak vind ik de skits op de elpee qua muziek nog boeiender dan de beats van de nummers zelf en dat lijkt me toch niet echt best!
Uitzonderingen zijn: “(Down) The Left Hand Path”, een track met een beat die wel erg klinkt als de productie van Dr. Dre, wat trouwens niet negatief bedoeld is, “Among The Sleep” en het nummer “Pussy, Money And War” waar labelmate Copywrite op meedoet. Begrijp me niet verkeerd, Cage rapt werkelijk gruwelijk goed op elk nummer van dit album, maar de productie valt me gewoon vies tegen.
Conclusie: Cage is een geweldige MC die, met een paar uitzonderingen daargelaten, rapt over de verkeerde beats. Een middelmatige elpee die in mijn ogen met andere producers een juweeltje had kunnen zijn. Een teleurstelling dus. Helaas. Misschien zal meneer Kennylz in de toekomst meer gaan samenwerken met mensen als Necro en J-zone. Laten we het hopen!

Tracklist:
01. Morning Dips
02. Escape to 88
03. (Down) The Left Hand Path
04. Teenage Death
05. Too Much
06. In Stoney Lodge
07. Probably Causes Paranoia
08. The Soundtrack
09. Among The Sleep
10. Agent Orange
11. A Suicidal Failure
12. CK Won
13. Unlike Tower 1 (feat. Copywrite & Mr. Eon)
14. Under Satan’s Authority
15. Crowd Killer
16. The Right Out
17. Holdin’ A Jar 2
18. Pussy, Money And War (feat. Copywrite)

Meer info: http://www.cagekennylz.com

Geplaatst door bowie op 24 september 2002