Vraag de gemiddelde liefhebber iets over Canadese hiphop en je hebt over het algemeen een kort gesprek. Sommigen kennen nog wel wat van Kardinal Official of Kaos, maar veel verder komt het vaak niet (tenzij iemand zijn grote liefde voor Swollen Members niet kan onderdrukken, maar dan is het gesprek per direct afgelopen).
Gelukkig komt er toch nog wel wat goede muziek uit het vriendelijke buurland van de Verenigde Staten. Rollie Pemberton, een jongeman uit Edmonton (champion city!) levert met Afterparty Babies zijn tweede langspeler. Zijn vorige album, Breaking Kayfabe, is in het afgelopen jaar een van de meest gedraaide albums van deze recensent geweest. Ik vond het ook erg fijn dat Breaking Kayfabe een paar maanden geleden alsnog zijn dikverdiende review op deze site kreeg. Maar nu is de opvolger inmiddels reeds verschenen, Afterparty Babies.
Het eerste wat opvalt bij het luisteren van Afterparty Babies is dat het album als geheel veel meer dansvloergeoriënteerd is dan zijn voorganger. De titel van het album is voor een groot deel het uitgangspunt van het album geworden. Cadence Weapon is verwekt tijdens een avond vol sinas, borrelnootjes en onveilige porno, in plaats van dit schandelijke feit te verzwijgen, omarmt Cadence Weopon dit feit en reikt hij uit naar alle ongelukjes die er in zijn generatie rondlopen (zou ik me daarom zo kunnen vinden in deze plaat?)
Deze verfrissende levensvisie is ook terug te vinden in de producties op het album en de onderwerpen die Cadence Weapon aansnijdt. Te beginnen met de beats die variëren van diepe Miami Bass geluiden tot oude 8-bit nintendo samples. De muzikale samenhang is te vinden in de elektronische sound die over het hele album terug te vinden is. De teksten op Afterparty Babies zijn spitsvondig en grappig geschreven. Als alcoholist in spe kunnen teksten over losgeslagen jeugd en overmatig gebruikt van genotsmiddelen bij mij sowieso niet veel verkeerd doen (Have you ever done coke off a book?/ It ain’t the Bible, but it will have to do) maar vooral de referenties die gebruikt worden zijn daarnaast erg sterk, voor mensen die diep verweven zijn in popcultuur is het een genot om de diversiteit aan verschillende referenties langs te horen komen. Zo kan een oplettend luisteraar namechecks tegenkomen over o.a.: Kindergarten Cop, Dipset, Fleetwood Mac, The Wire, Tina Fey, Joy Division en Iggy Pop.
Het is moeilijk een omschrijving te geven van de bijzondere sfeer van dit album, het zal zeker ook niet iedereen kunnen bekoren. Toch kan ik iedereen aanraden deze plaat een aantal luisterbeurten te gunnen, Canada en Cadence Weapon hebben het verdiend!
Tracklist:
01. Do I Miss My Friends?
02. In Search of the Youth Crew
03. True Story
04. Limited Edition OJ Slammer
05. Juliann Wilding
06. Real Estate
07. Messages Matter
08. Your Hair’s Not Clothes!
09. Tattoos (And What They Really Feel Like)
10. The New Face Of Fashion
11. Getting Dumb
12. House Music
13. Unsuccessful Club Nights
14. We Move Away
