C-Mon & Kypski en Amon Tobin

De deuren gingen om 22.00 open en er wat ingedraaid door een DJ die ik niet kende en ook de platen die hij draaide kon ik niet plaatsen.
Maar over drukte gesproken: er waren momenten dat ik me nauwelijks kon bewegen zonder iemand aan te raken, bij de bar zien te komen was dan ook zwaar moeilijk maar wel nodig om de dorst te lessen. Rond 23.00 was het tijd voor C-Mon & Kypski die met hun Vinyl Voodoo al lovende kritieken hebben mogen ontvangen van de media.
Maar niet alleen C-Mon & Kypski stonden op het podium, deze live act werd ondersteund door een gitarist, een toetsenist en een vj, die de achtergrondbeelden regelde via een pc gelinkt aan de projector.
C-Mon stond achter draaitafels en had ook controle over een drumcomputer, evenals Kypski die over dezelfde set beschikte, althans zover ik kon zien vanuit mijn positie. Kypski sprong ook regelmatig weg van zijn dj-set richting een bescheiden drumstel in de hoek van het podium. Dat was ook de plek waar hij begon.
De set stak ook zeer goed in elkaar en ook de wisselwerking met het publiek was een sterk punt. Klein minpunt was wel dat af en toe samples voorbij kwamen die wel vaker gebruikt waren maar de strakke show maakte dat ruimschoots goed, vooral het toewerken naar de climax.

Na een korte pauze waarin het podium werd leeggehaald was het tijd voor Amon Tobin. Deze Londense Braziliaan weet sinds het verschijnen van zijn debuut Bricolage een steeds groter wordende aanhang aan zich te binden in binnen en buitenland. Zijn handelsmerk berust op het samenvoegen van alle mogelijke muzieksoorten en die te mixen tot iets eigens. Heb je weleens een plaat van Shadow de winkel uitgevist en was je erg tevreden over je vangst, dan loop je grote kans dat je aas volgende keer Amon Tobin lokt. Dan rest alleen nog de kwestie van binnenhalen en opdienen met een tevreden glimlach.
Amon Tobin had een vrij basic setup bestaande uit de Final Scratch (laptop gekoppeld aan de mixer en draaitafels). Hiermee kon hij naast zijn platen dus ook digitale bestanden scratchen. Amon Tobin draaide vrij gevarieerd zijn shit en wist menigeen in beweging te krijgen. In zijn vrij lange set wist hij te voorkomen dat de verveling er in zou sluipen.
Nadeel was wel dat hij nauwelijks interactie had met zijn publiek: hij draaide droog zijn set, maar meer dan dat was het ook niet. Tegen 02.00 uur draaide hij zijn laatste kwartier met zijn meest duistere, pompende shit om daarna snel te verdwijnen. Hij had zich gekweten van zijn taak en dat was schijnbaar voldoende.

Fixtures
Hoogtepunt: Laatste kwartier van Amon Tobin
Dieptepunt: geen foto’s
Bier: 1,50 euro
WC: gratis
Garderobe: gratis
Fotograferen: ja, maar geen camera
Geluid: goed
Bezoekers: tot aan de nok vol
Damage: 9 euro
Cijfer: 8

Geplaatst door bowie op 19 maart 2003