Talkin’ Honky Blues is Buck’s nieuwste cd, en dit keer heel anders dan dat we gewend zijn. Als je de cd voor de eerste keer hoort krijg je het vermoeden dat hij zijn hiphoproots een beetje probeert los te laten. Het eerste wat bijvoorbeeld opvalt is zijn manier van rappen. Het lijkt wel alsof Buck 65 veel naar Tom Waits heeft geluisterd en zware shag is gaan roken, want zijn stem is een stuk lager en rauwer dan normaal. Op sommige tracks lijkt hij zelfs meer grommend te praten dan te rappen. Voor Talkin’Honkey Blues heeft Buck 65 ook een andere manier van beats maken gebruikt. In plaats van het ‘zomaar’ gebruiken van samples werkte hij samen met een band genaamd The Savant Guard (hij gebruikte samples van hun instrumenten) en het productie team The Entity. De stijl is niet zo heel erg anders van wat de meeste Buck fans gewend zijn, maar de sfeer verschilt wel, in de zin dat de beats gelaagder en warmer zijn geworden, en ja, erg folky.
Al deze veranderingen kan je natuurlijk negatief opvatten, maar niets is minder waar. Talkin’ Honky Blues is namelijk de ultieme herfst hiphop cd. Een plaat om aan te zetten als je alleen thuis bent met een glas whisky, terwijl het buiten keihard giet. Want dit is echt een luister cd.
De tracks zijn rustig en hebben een melancholische ondertoon. “Roses and bluejays” gaat bijvoorbeeld over Buck’s vader. “My dad’s favorite things are roses and bluejays./ I would say we are the same in more than a few ways” en “Tired Out” over de spijt die hij had nadat hij vreemd was gegaan “Stone in my throat/ I acted like an asshole/ Sick to my stomach, knowing I should burn in bed/Mad at myself, I took it out on her instead”. Verwacht dus geen battleraps of gegooi met punchlines op Talkin’ Honky Blues. Buck 65 is meer een verhalenverteller en sfeermaker. Hij goochelt met woorden en dropt mooie, persoonlijke lyrics, “I’m drunk on loneliness, out of shape and half eaten/ The phone don’t work and god’s in a staff meeting” ook creëert hij obscure types in een vreemde wereld zoals “The one eyed cyclist who never wears socks” en “Big, fat Nigel who works as a florist/ He’s openly gay and looks like a tourist.”
Op 1 a 2 saaie tracks na is Talkin’ Honky Blues een zeer geslaagd album en een uitstekende aankoop om je herfstdagen door te komen. Buck 65 gaat weer een stap verder in de zee van vernieuwing, zonder al te ver weg te drijven van hiphop zelf.
Note: Wees een held en koop deze cd in plaats van hem te branden. Als je het origineel hebt, krijg je namelijk een jaar lang toegang tot een speciale sectie van www.buck65.com waar je elke maand gratis een exclusieve nieuwe track, wallpaper, en icon kan downloaden!
Tracklist:
01. Leftfielder
02. Wicked and weird
03. Riverbed 1
04. Sore
05. Protest
06. Riverbed 2
07. Exes
08. Roses and bluejays
09. Riverbed 3
10. 50 Gallon drum
11. Riverbed 4
12. 463
13. Riverbed 5
14. Killed by a horse
15. Riverbed 6
16. Tired out
17. Craftsmanship
18. Riverbed 7
Meer info: http://www.buck65.com
