Break It Down Like This! – The Meters

Meer dan genoeg reden om dus eens in de rijke geschiedenis van The Meters te duiken en een greep te doen uit de breaks die door vele hiphopgroepen zijn vereeuwigd.

Begin jaren 90 gaf een oudere schoolgenoot me in de kantine even zijn walkman: ‘Hier dit moet je horen.’ Ik hoorde vervolgens allerlei breaks langskomen uit mijn favoriete hiphoptracks. De drums klonken de hele nummers lang als pure hiphop, ik wist niet wat ik hoorde. Pesterig wilde hij me de eerste week niet vertellen welke legendarische funkgroep ik had beluisterd. Toen ik eenmaal wist dat het The Meters waren, ging ik snel richting Centrale Discotheek om al hun albums te lenen.

In 1967 richtte toetsenist Art Neville zijn eigen band op: The Meters. Met bassist George Porter, gitarist Leo Nocentelli en drummer Joseph ‘Zigaboo’ Modeliste (en in een later stadium zijn broer Cyril Neville (percussie)), maakte hij rauwe New Orleans-funk. De grooves waren compact, de drumsound gigantisch en vooral was het geheel te funky voor woorden. De mannen scoorden hits in de VS en speelden als begeleidingsband met stadgenoten als Dr. John en Allen Toussaint alsmede Britse legende Paul McCartney.
Die andere Engelse grootheden, The Rolling Stones, waren zo onder de indruk dat ze in 1975 een jaar lang met The Meters als voorprogramma door de VS hebben getourd. In 1979 was na vijf albums de koek op en gingen de bandleden hun eigen weg. Via hiphop werden de mannen een kleine tien jaar later weer helemaal ‘hot’. De band leverde samples voor veel klassieke hiphop vanaf 1988, waardoor jonge hiphopfans zich gingen verdiepen in de formatie uit New Orleans. Uiteindelijk resulteerde deze hernieuwde interesse in een comeback als The Funkymeters in 2004. De mannen touren nog steeds.
 
The Meters – Here Comes The Meterman

Dit nummer uit hun beginjaren is een perfect voorbeeld van een groove die klinkt als een jam maar zo tot in de puntjes perfect is uitgevoerd dat het bijna eng is. De intro en Zigaboo’s drumbreak in de laatste paar seconden van het nummer, waren Marley Marl’s drums voor het refrein van Big Daddy Kane’s Long Live The Kane. De drums in de coupletten zijn trouwens ook van een Meters-nummer: Hey! Last Minute Man, maar daarvan is helaas geen versie online te vinden. Here Comes The Meterman is na BDK nog een paar keer gesampled, in 2010 nog door Nottz feat. Black Milk.

The Meters – Handclapping Song

Dat The Meters wisten hoe ze een feestje gaande moesten houden, bewezen ze op tracks als Handclapping Song. Niet hun beste nummer maar wel een fijne partytrack. Hiphopartiesten maakten jaren later veelvuldig gebruik van de lekkere drumbreak en het simpele gezongen ‘Clap Your Hands Now.’ Bijvoorbeeld A Tribe Called Quest en Das EFX. Jaylib maakte met Louder nog een soort remake van het nummer.

The Meters – Just Kissed My Baby

Dit wat latere nummer met ultrastrakke groove en ‘in the pocket’-drums zullen de oudere hiphopliefhebbers gelijk herkennen als de basis voor Public Enemy’s Timebomb uit 1987. Tien jaar later maakte EPMD hun comeback met dezelfde groove.

 
The Meters – Pungee

Deze heerlijke relaxte groove vormde de basis voor Ice Cube’s indrukwekkende posse-cut Color Blind van zijn al even indrukwekkende album Death Certificate.

 
The Meters – Look-Ka Py Py

Als afsluiter weer een vroege track van de mannen. Look-Ka Py Py is een schoolvoorbeeld van de groovy, bluesy New Orleans-funk met gesyncopeerde (accentverleggingen) drums waar The Meters zo bekend om staan. DJ Muggs gebruikte de drumbreak voor de debuutsingle van Cypress Hill in 1991.

Drop je eigen favoriete tracks van The Meters of hiphoptracks met samples van The Meters in de comments!
Geplaatst door bowie op 6 november 2011