Ze tourden met Great Minds, stonden in de finale van de Grote Prijs en brachten zelfs al een EP uit. Maar volgens de jongens van Brandwerk wordt hun debuutalbum Water voor de Oogst hun officiële introductie. Maar voor het zover is droppen de mannen sinds vorige week elke vrijdag een track, wat leidt tot de EP Meer. Brandwerk season is geopend! HIJS sprak mc’s Ella de Rebel en KAY Slice, beatmaker Pro Miel en hypeman Diggy Rast van vijfkoppige formatie uit Dordrecht, helaas ontbreekt Stam des Bouvrie, de dj bij live-shows van de groep.
“Met dit album proberen we onszelf een beetje in te halen.”
We meeten de jongens van BrandWerk in de Sober Concept Store, de creatieve verzamelstudio van Sober Collective. De plek waar de zeskoppige groep niet alleen komt om muziek te maken, maar waar bijvoorbeeld ook het atelier van beatmaker Miel Krutzmann, a.k.a. Pro Miel zit. “Het is hier echt crea bea”, vertelt MC Kay Martin, alias KAY Slice. “Als er muziek wordt gemaakt is deze guy gewoon tussendoor aan het schilderen als onderdeel van Telmo Miel”, zegt hij wijzend naar Miel. En zo hebben ze naast BrandWerk allemaal hun eigen ding, maar het is nu wel de bedoeling dat er een langere periode van aanwezigheid voor de groep aanbreekt, vertelt Miel.
Een jaar of zes geleden kwam de Dordtse groep bij elkaar waarna de naam Brandwerk tot leven kwam, die staat voor het vuur en de passie binnen het collectief. In 2011 brachten ze de EP Voeding voor de Geest uit. Een paar jaar later haalden ze de finale van de Grote Prijs van Nederland en mochten ze mee op tour met Great Minds. Toch staat nu pas hun debuutalbum Water voor de Oogst klaar om gereleased te worden. MC Elten Kiene, alias Ella de Rebel: “Het album ligt al een tijdje op de plank. Was het album twee jaar geleden af geweest, was dat het moment geweest. Nu was de tijd niet juist. We waren wat meer in beeld en deden meer shows, maar de plaat was niet af.” Miel: “We waren eigenlijk omgekeerd bezig: onze muziek overal naartoe gooien terwijl we nog niet eens iets aan marketing hadden gedaan. Nu is het de juiste tijd, we hebben meerdere dingen op de plank liggen voor als het album naar buiten komt.” Kay vult hem aan: “De vorige keer dat we iets uitbrachten, waren we alleen bezig met de release. Een releaseparty en that’s it.” “Nu proberen we dat allemaal beter in orde te hebben en een steady show te vormen”, vertelt Miel. “Met dit album proberen we onszelf een beetje in te halen.”
“Wanneer mensen zeggen dat onze sfeer anders is dan bij andere shows, is ons doel enigszins bereikt.”
Touren met Great Minds
Volgens Elten zijn die liveshows grotendeels gevormd tot wat het nu is door de tour met Great Minds: “We mochten toen het spits afbijten, het publiek opwarmen. We hebben een stuk of tien shows mogen doen, ook op verschillende locaties.” Kay: “Als voorprogramma ga je ervan uit dat het publiek niet voor jou komt, sowieso. Dus je moet ze meenemen in jouw wereld. Je kunt er niet vanuit gaan dat wanneer jij op gaat, je gelijk al die handjes in de lucht krijgt. Daar hebben we een hoop van geleerd, wat wel werkt en wat niet. En we hebben gezien wat je met muziek kunt bereiken. Ik denk dat we er daardoor alleen maar harder voor zijn gaan rennen.” Waar Brandwerk een paar jaar geleden nog gewoon optrad, is het nu volgens de groep meer dan dat. Elten: “Kijk, je kan optreden, een paar nummers doen waarbij je staat te rappen, of je kunt er een interactieve show van maken waardoor het echt entertainment is. Ik denk dat we in die periode met Great Minds meer entertainers zijn geworden. Het is positieve energie wat we uitstralen, we kunnen mensen echt meenemen.“ “Naast entertainment is eigenzinnigheid ook wel belangrijk”, vertelt Kay. “Ik zou het mooi vinden als ons publiek eigenzinnigheid hoog in het vaandel heeft staan. Wanneer mensen zeggen dat onze sfeer anders is dan bij andere shows, is ons doel enigszins bereikt.”
Meer moeten en minder mogen
Sfeer, het lijkt een sleutelwoord binnen het collectief. Zowel tijdens shows als in de studio proberen zij zich met hun eigen sfeer te onderscheiden van de heersende scene. “Het is echt een gevoelsding. We gaan niet een bepaalde track maken omdat iets in is”, legt Elten uit. “Onze muziek is een reflectie van wie we zijn. Ik zou mezelf niet serieus kunnen nemen als hetgeen wat ik zeg in een tekst niet is wie ik ben. Het is makkelijk te liegen op een track, maar uiteindelijk val je door de mand.” Qua sound staat Brandwerk ver af van de trending clubby sound. Miel: “Wat we doen is allemaal best wel experimenteel. Er zitten ook tracks tussen met een catchy refrein, die wat meer blijven hangen. Maar niet met het doel om echt de commerciële kant op te gaan.” “Maar we gaan ook niet per se vasthouden aan de traditionele hiphop”, besluit Kay. “We blijven dicht bij onszelf.” Zo bedoelt hij ook in zijn line Als je iedereen wilt pleasen, please je eindstand niemand uit het nummer VHP, dat ook op het aankomende album is te vinden.
In hetzelfde nummer wordt de trend aangehaald van artiesten die binnen korte tijd omhoog schieten, maar waarvan je daarna nooit meer iets hoort. Elten: “Ik ga geen namen noemen, maar soms zie je mensen heel snel gaan, en dan ineens zijn ze weg.” Is het niet verleidelijk, een snelle weg naar succes? Elten: “Je moet een fundament opbouwen. We nemen liever onze tijd en bouwen het langzaam op. Maar we hebben ook rond de tafel gezeten. We worden allemaal ouder, allemaal drukker. En dat is ook het moment dat veel groepen uit elkaar vallen. Maar wij hebben geprobeerd om toch door te pakken.” Een stoppen- of doorgaanmomentje? “Ja”, geeft Elten eerlijk toe. “Zulke momenten zijn er geweest. Het plezier is nooit weggeweest maar het zou niet fair zijn om te zeggen dat er nooit akkefietjes zijn geweest.” Kay vult hem aan: “Het moment dat hij nu aanhaalt, gaat meer over het serieusheidlsevel. Je hebt eerst de Grote Prijs, dan Great Minds en dan merk je dat het allemaal toch wel serieus wordt. Waar het eerst allemaal spelenderwijs is, móeten bepaalde dingen op een gegeven moment. Het wordt meer moeten en minder mogen. Die balans erin houden is moeilijk man.”
Wekelijks nieuwe snacks
Voordat het album Water Voor De Oogst zal verschijnen brengt de formatie eerst wekelijks een nieuwe track mét teaservideo uit, wat na negen weken resulteert in de nieuwe EP Meer. De start was vorige week. “We hebben na veel overleg toch gekozen om eerst de EP te droppen. We willen onszelf opnieuw in de picture zetten en meer buzz creëren voordat we aan de albumcampagne beginnen, zodat Water Voor De Oogst de aandacht krijgt die het verdient.”
Een eigenzinnig traject met wekelijks een track én een video dus. “We hebben elke keer ongeveer de helft van de track geclipt om de nieuwsgierigheid op te wekken en de kijker te prikkelen de gehele track te checken via onze Soundcloud. Daarbij verdiende elke track ook gewoon een clip. We willen de individuen die Brandwerk maken meer uitlichten met deze EP. Daarvoor is beeld, naast geluid, natuurlijk een fijn middel. We voeren je eerst snacks, voordat we met een héél menu aankomen”, legt KAY uit. Op de EP zullen dan ook solotracks van zowel hem als Diggy Rast en Ella te horen zijn, met daarnaast combinaties binnen de groep. Miel: “Diggy heeft eigenlijk nog nooit echt iets gereleased, maar hij is hard op weg om een arsenaal aan tracks op te bouwen, wat eigenlijk ver weg ligt van de traditionele Brandwerk-sound. Hij gaat meer de trapachtige kant op. KAY Slice komt sowieso weer met harde slices en gekke schema’s, hier en daar meer spelend met melodieën en bruggen en Ella heeft de interlude op zijn naam staan, die we vorige week als eerste naar buiten hebben gebracht.” Over acht weken ligt er dus een hele nieuwe Brandwerk EP en daarna zal de release ook een keer live worden gespeeld, vertellen de mannen.
De balans is eindelijk daar en, na ruim vijf jaar, is dan eindelijk die debuutplaat aanstaande. Wat de jongens nu willen, weten ze wel. Elten: “Ik zou het geweldig vinden als we aan de hand van het album veel shows kunnen doen. Dat we het album uitbrengen, en dat er daardoor meer boekingen binnenkomen.” Miel: “Tegenwoordig heb je wegwerpmuziek weet je wel. Muziek die je even tof vindt en daarna nooit meer hoort. Ik hoop dat we met onze plaat karakter laten zien.” Hoe het album dan ook ontvangen gaat worden, voor hen persoonlijk is het project allang geslaagd. “Het is een persoonlijk proces”, vervolgt Miel. “Maar ook een groepsproces natuurlijk, waardoor het nóg moeilijker is en waardoor ik er nog trotser op ben dat het er staat en dat het professioneel klinkt. Al zou het uiteindelijk leuk zijn als de naam Brandwerk iets gaat zeggen bij de mensen.” Kay is het met hem eens: “Ik denk dat het belangrijk is dat het een visitekaartje is. Voor mijn gevoel is dit eigenlijk de officiële introductie. We hebben ons omgekeerd voorgesteld. Alsof je de hele tijd in de club met een chick hebt zitten chillen maar nooit je naam hebt gezegd”, zegt hij terwijl ze alle vier in de lach schieten. “Nu hebben we onze naam gezegd en gaan we laten zien wie we zijn.”
