Ik vond het maar een vreemde titel, maar dit album wordt opgedragen aan het jaar 1988. Dit jaar wordt door velen (in ieder geval door Blueprint) gezien als een van de meest memorabele jaren uit de Hiphop-geschiedenis. Na het beluisteren van de eindzin van de introductie: “Fresh from ’88, you suckas!”, wordt de toon gezet…
Of toch niet? Want wie denkt dat het hier een album met Oldschool beats betreft heeft het mis. Na de intro wordt het album afgetrapt en worden we meegenomen in de wereld van Blueprint, tenminste dat gevoel krijg je heel sterk wanneer je het gehele album beluistert. De CD bestaat uit een variatie van sterke beats, rhymes, flows en onderwerpen. Door het gebruik van verschillende beats krijg je toch een beetje het gevoel dat je in 1988 zit, maar dan gestoken in een modern jasje.
Zoals eerder vermeld verschillen de onderwerpen. Zo staat er een nummer over Blueprint’s ex-vriendin op met de veelzeggende titel ‘Tramp’. Verder rapt Blueprint over zijn belevenissen in het jaar 1988 toen hij op Highschool zat en schept hij op over hoe stoer hij destijds wel niet was. Tevens laat de beste man zijn humoristische kant zien op het nummer ‘Big Girls Need Love Too’, waarin hij het in zijn eerste verse heeft over een hele dikke vriendin die hij heeft gehad die eigenlijk alleen maar at en in de tweede verse heeft hij het over een vriendin die hij gedurende drie jaar nog nooit heeft zien eten. De manier waarop hij dit verwoordt is zeer grappig. Blueprint laat ook heel goed zien dat hij in zijn eentje een geheel eigen album in elkaar weet te zetten; hij maakt slechts gebruik van twee gastrappers. Dit zijn Aesop Rock, die heel sterk komt in het nummer ‘Lo-Fi Funk’, en CJ the Cynic op ‘Kill Me First’. De verschillende onderwerpen roepen verschillende emoties op. Blueprint laat dit door zijn verschillende flows heel erg naar voren komen want op een track als ‘1988’ klinkt hij erg zelfverzekerd terwijl hij juist op een ‘gevoeligere’ track als ‘Tramp’ met meer onzekerheid spit.
Het album is in zijn geheel geproduceerd door Blueprint en dit is ook te horen, want de beats passen eigenlijk precies bij de teksten. Het zijn niet van die recht-toe-recht-aan beats en geen enkel nummer klinkt hetzelfde. Je zou misschien denken dat het daarom geen geheel zou vormen maar niets is minder waar; elk nummer past precies in het plaatje van 1988.
Natuurlijk is geen enkel album perfect en zo heeft ook dit album zijn minpuntjes. Na deze CD verscheidene malen enthousiast te hebben opgezet gaat de flow wel een beetje vervelen; de neiging om een ander album op te zetten wordt dan groot. Verder is dit een CD die heel erg op zichzelf staat. Wanneer je er losse nummers van draait mist het de kracht die het nummer zou hebben als je het gehele album zou beluisteren.
Al met al is ‘1988’ een heel degelijk, op zichzelf staand album geworden. Toen ik de CD kreeg was ik een beetje sceptisch, maar ik ben blij dat ik het een kans heb gegeven. Eigenlijk is dit echt een album dat je in je collectie behoort te hebben; het is net anders dan wat je normaal hoort. Dit komt mede door de verscheidenheid aan onderwerpen, sterke beats en variërende flows. Het enige nadeel is dat de flows na een aantal luisterbeurten wel wat kan gaan vervelen. Dus als je nog niet helemaal overtuigd was om dit album aan te schaffen: wacht niet langer en haal ‘1988’ in huis. Het album heeft mij zeker overgehaald!
Meer info: http://www.rhymesayers.com.
Tracklist:
01. Introduction
02. Anything is Possible
03. 1988
04. Inner City Native Son
05. Tramp
06. Boombox
07. Trouble on My Mind
08. Lo-Fi Funk (feat. Aesop Rock)
09. Big Girls Need Love To0
10. Fresh
11. Where’s Your Girlfriend At?
12. Kill Me First (feat. CJ the Cynic)
13. Liberated
