Nobody beats the Biz &; the bitch?
Problemen met de vlucht naar, en het hotel in onze hoofdstad zorgden er voor dat de twee old school legendes geen tijd en/of zin hadden in een interview met één van mijn HIJS-collega’s. Met dit gegeven in het achterhoofd hoopte ik maar dat mijn Juice Crew favorieten nog wel zin hadden in een geweldige show. Lang hoefde ik op het antwoord niet te wachten, want al na twee veel te dure biertjes stond DJ Cool V in de spotlichten om de show te starten.
De méééér dan zwaarlijvige Biz Markie volgde niet veel later op het podium van de Oude Zaal in de Melkweg. Zijn broek constant boven zijn reet trekkend rapte hij over de vocale versies van zijn debuut album. Ik ben van mening dat je bij een optreden gewoon ‘kale’ instrumentals moet gebruiken, maar voor een oude man als Biz Mark strijk ik graag over mijn hart. Het merendeel van het publiek, dat nu eens niet uit tieners met de nieuwste patta’s, maar uit kalende pappa’s bestond, lijkt er ook niet mee te zitten. En hoezeer iedereen ook bereid is om The Diabolical van alles te vergeven, komt de zaal maar niet echt los. Waarschijnlijk komt dit omdat Biz Markie met een nogal chagerijnige kop de zaal in rapt en deze show zo als een noodzakelijk kwaad over laat komen. Natuurlijk brullen we mee bij Nobody Beats The Biz en het XXL-grappige Pickin’ Boogers, maar vanavond lijken het geen party joints, maar verplichte nummertjes.
Na 20 minuten is daar de broodnodige break voor de Biz wanneer hij zijn ‘little sister’ Roxanne Shanté introduceert. De zaal leeft op wanneer haar stem na al die jaren nog even hoog en fel klinkt; ‘The Bitch Is Back’. Nog langer geleden dan het debuut van Biz Markie rapte Roxanne Shanté al over de eerste beats van Marley Marl. Ook op deze avond kon de uit 1984 (!) afkomstige diss-record tegen U.T.F.O.; ’Roxanne’s Revenge’ niet uitblijven. Hoogtepunt is het geweldige beatbox-duet met Biz Markie; ‘Def Fresh Crew’ dat door de gehele zaal ondersteund wordt; “We came here, tonight to get started, to cold get ill and get retarded.” Nog niet eens halverwege het nummer gaat Roxanne al freestylend verder en dat gaat haar boven verwachting af. Wanneer Big Momma na 20 minuten weer van het podium af wil, haalt Biz Markie haar over voor een een korte freestyle sessie. Het is een geweldig gezicht om de twee veteranen tegen over elkaar 4-om-4 te zien spitten. Het gaat niet veel verder dan “… damn / the best weed comes from Amsterdam” maar dat doet niks af aan deze unieke gebeurtenis.
Wat wel degelijk minpunten oplevert is het eerder genoemde gemis aan chemie tussen Biz en het publiek. Toen Shanté het podium verliet, kwam ze helaas ook echt niet meer terug en was het dus weer Biz Markie’s beurt om de kar te trekken. De show was vooral gebouwd rond zijn uitstekende 1987 debuut ‘Goin’ Off’ maar ‘Just A Friend’ van zijn tweede album en ‘Let Me Turn You On’ van ‘All Samples Cleared’ uit 1993 had hij gelukkig ook in de playlist opgenomen. Nadat iedereen een zere keel heeft van de chorus van ‘Just A Friend’ is het optreden plots over. Het ervaren publiek kent dit spelletje en wacht tot Cool V en Biz Markie onder luid gejuich straks weer terugkomen. Maar wanneer niet Cool V maar DJ Bart Fader daadwerkelijk een plaat aanzet, voelt het publiek dat het echt wat moet doen om Biz Markie terug te krijgen, en begint het luid te fluiten.
De zaal zou volgens DJ Cool V zo live zijn dat ze nog één nummertje komen doen. Het wordt uiteindelijk een toegift van 10 minuten waarbij Biz Markie op een los podiumdeel gaat zitten en een freestyle van eerder gebruikte teksten aan elkaar knoopt. De instrumentals zijn volgens The Biz ‘so damn funky’ dat hij ze beide tweemaal laat draaien, maar dan is het ook echt over.
Eigenlijk heb ik bijna alle platen gehoord waar ik van had gehoopt dat ze gedaan zouden worden. Natuurlijk miste ik wel ‘This Is Something For The Radio’ en ‘Young Girl Bluez’ en wat meer beatboxing had ook dope geweest. De show was dan automatisch ook wat acceptabeler van tijdsduur geweest. Maar wat deze avond vooral miste was een opperbest gestemde Biz Markie. Zijn staat van dienst, zijn voorkomen en gewoon het zien van zijn gelaat zijn bijna genoeg om het alsnog een legendarische avond te noemen . . . bijna.
Fixtures:
Hoogtepunt: Roxanne Shanté en The Biz op één podium
Dieptepunt: Tijdsduur optreden
Bier: 2,10 euro
Wc: gratis
Garderobe: 1 euro
Merchandise: nee
Fotograferen: verboden maar gebeurde toch
Geluid: nice
Bezoekers: circa 350
Showtime: 22.15 uur
Curtains closed: 23.10 uur
Damage: 20,-
Cijfer: 7
