Detroit whut! Proof is bekend geworden als rechterhand van Eminem en het lid van D12 dat nog wel enigszins talent heeft. Hij heeft al een aantal mixtapes en albums gedropt. Grown Man Shit is wederom een mixtape om te laten zien dat Proof, of Big Proof zoals hij zichzelf nu noemt, nog steeds solo bezig is.
Toen ik deze mixtape kreeg om te reviewen kwamen er meteen twee zaken naar boven waardoor ik al bijna zeker niet erg enthousiast zou worden van deze cd:
1 – Ik hou niet van mixtapes
2 – Ik nou niet van D12
Mixtapes, wat zijn dat voor halve producten? In plaats van al je ziel en zaligheid in je album te steken, maak je een halffabrikaat met gerecyclede beats en snel geschreven teksten om je publiek warm te houden. Terwijl dat publiek liever een goed afgewerkt album heeft waar alle energie in gestoken is. Aan de andere kant heeft een mixtape voor Proof in dit geval wel een heel groot voordeel: Er staan tenminste niet van die saaie kutbeats van Eminem op die ieder Shady-gerelateerd product ernstig in kwaliteit verlagen. Helaas wordt het al snel duidelijk dat het grootste deel van de beats toch wel bestaat uit materiaal uit de Shady stal, het begint allemaal goed met een track van de veelbelovende producer Reef, maar als snel daarna daalt het niveau aanzienlijk. Veel van de beats hebben toch dat typische geluid dat bij veel Shady/Aftermath te horen is. Ook het schreeuwen van de naam van de DJ (die ik niet eens goed kon verstaan) helpt niet echt om het kwalitatief beter te laten klinken.
Dus nee, Big Proof heeft me niet echt kunnen overtuigen dat het uitbrengen van een mixtape daadwerkelijk gerechtvaardigd is.
D12 is het groepje rappers waarvan de aanwezigheid van talent altijd twijfelachtig zal blijven omdat ze groot zijn geworden dankzij het succes van frontman Eminem. Die twijfels zijn in mijn opinie ook wel gerechtvaardigd, een man als Bizarre mee laten doen in je groep duidt nou niet echt op een oog voor talent. Ook de rest van de D12 mannen komen eigenlijk niet veel verder dan het kaliber 13 in een dozijn.
Proof is hier dan toch wel de uitzondering op de regel (Eminem niet meegerekend, want dat die gast talent heeft mag duidelijk wezen). Proof heeft misschien niet echt een opvallende stem of flow, maar hij klinkt vrijwel nooit irritant of off-beat. Ook zijn teksten gaan ergens over. Hij kan een onderwerp goed vasthouden binnen een track, het zijn misschien niet de meest originele onderwerpen, maar de gemiddelde mixtape heeft vrijwel 0,0 inhoud en de meeste rappers van D12 hebben al zoveel moeite met rijmen dat ze niet echt aan inhoud toekomen, dus dat was nog wel een meevaller.
Al met al zijn het voornamelijk de beats die zullen bepalen of je deze tape wel of niet trekt. Voor Proof zelf heb ik eerlijk gezegd wel wat meer respect gekregen dan dat ik voorheen had. Maar die beats die gebruikt worden kunnen me gewoon niet trekken waardoor ik het niet vaak opnieuw op zal zetten. Als Big Proof echter uphooked met een vaste producer waarmee hij aan een eigen geluid kan werken, dan denk ik dat deze man goed in staat is om een hele dope plaat af te leveren. Maar dan geen mixtapes meer tussendoor om ons warm te houden!
Tracklist:
01. Proof For Mayor (Intro)
02. Apollo G’s
03. Pray For Me
04. Nothing
05. My Life
06. That’s Wot’s Up (featuring Mu)
07. Commercial Break I (Interlude) "Rap Battle & Exeter Crack House Commerical
08. Ou, Ouuuuuuuuuut
09. Sting Bling
10. Next Morning
11. My Dudey
12. Waitin’ on Death Scripts (Interlude)
Preformed by Stan Da Man
13. Waitin’ on Death
14. Define My Life (featuring Dolo)
15. Dream Killa
16. Commericial Break II (Interlude)
17. Live N Direct
18. Wot’s Up (featuring Horny Mac)
19. Ease Up (featuring Shock Wave)
20. Brick By Brick
21. Can’t Have A Moments Peace (C.H.A.M.P.)
22. Oil Can Harry (featuring Eminem)
23. I.F.
