Aangezien ik niet in de gelegenheid was om naar grote festivals als Dour of Splash te gaan, moest ik het doen met het Area 51 Hiphop festival in Eindhoven. Wat zal ik zeggen? Ik ben een slechte student en herexamens zijn mijn redding. Dus ik stapte op de trein en verheugde me op een hele dag vol blanken in Ecko kleren die headnodden op Premo beats.
Ik ben er zeker van dat de organisatie het slechte weer op dit festival niet gepland had. Het zou in juni zijn; de zomer zou gearriveerd zijn en iedereen had moeten genieten van een hele dag rap. Nou, niet dus…
Voordat we verder gaan wil ik eerst props geven aan de organisatie. In een tijd van grote economische moeilijkheden hebben zij het voor elkaar gekregen om sponsoring van grote bedrijven als Eastpak, Red Bull, Vestax en Quicksilver (en nog veel meer) te regelen. Het is niet meer zo makkelijk om dat soort investeringen los te krijgen dus dat hebben ze goed gedaan.
Onderweg naar Eindhoven had ik als vanouds problemen met de NS waarvan de treinen nooit op tijd lijken te rijden. Een reis die 1:40 uur had moeten duren duurde uiteindelijk 2:15 uur. ‘Long live Hiphop and the things we do for it.’
Toen ik het festival-terrein op liep, dacht ik eerst dat ik verkeerd zat. Ten eerste waren er twaalf jaar oude kinderen die rondrenden met hun skateboards en ten tweede: het was bijna leeg. Het eerste wat ik zag waren een paar verkoop-stalletjes en een indoor-skatepark. De binnenkant van het skatepark zag eruit als een mierennest vanwege de drukte. Eerlijk gezegd zag het er gevaarlijk uit en ik zou mijn kinderen nooit met deze uit de kluiten gewassen kinderen laten skaten.
Na mijn eerste uur op het festival zag ik in dat het weer het grootste probleem zou gaan worden deze dag. Het zou binnen vijftien minuten wisselen tussen regen, wind en zonneschijn. Dit zorgde niet alleen voor het thuisblijven van veel potentiële feestgangers, maar het verminderde ook het plezier voor de vele kijkers. Soms was het zo slecht dat mensen binnen schuil zochten of onder de biertenten gingen staan. Pech!
Toen ik een beetje rond ging lopen, zag ik dat de muren bespoten werden door grafitti artiesten. Het leek alsof er een wedstrijd bezig was en mijn favoriet was een artiest die “Dvirus” heette. Ik weet niet veel van graffiti, maar het leek alsof hij de meest professionele was. Het was ook vet om te zien dat de mensen van Area 51 hun muren lieten bespuiten door jonge artiesten.
De hostess Melodee startte de voorrondes van de DJ- en MC-battles en ik besloot om te gaan schuilen voor de regen. Ik zou de besten wel in de finale terugzien.
Na de optredens bekeken te hebben besloot ik dat een van de hoogtepunten DLQ was. Ze was verreweg de beste performer van de voorprogramma’s. Ondanks dat de beats in haar set nog beter zouden kunnen (soms te monotoon), maakten DLQ’s frisse rhymes en inmens vocale kunnen grote indruk op me. Als ze in contact komt met de juiste producers en een goed label heeft ze een grote toekomst voor zich liggen.
Toen Smokey en Yskid hun act afronden met slechts één microfoon, was ik verbaasd. Misschien probeerden ze grappig en origineel te zijn, maar elke keer als ze van microfoon wisselden, begonnen ze hun raps een seconde te laat en gingen ze offbeat.
D&S zijn twee MC’s waar ik nog nooit van gehoord had. In tegenstelling tot de meeste underground MC’s hadden deze gasten een goede connectie met elkaar op het gebied van elkaars teksten aanvullen en goede backup-vocals droppen. Deze groep moet je ook in de gaten houden in de toekomst.
De MC-battles eindigden met een overwinning voor Macro. Deze jonge MC gebruikte de crowd op een slimme manier en kreeg haar aan zijn kant toen hij battlede tegen een rapper uit Amsterdam. Hij had goede punchlines die het publiek amuseerden. Mijn favoriet was: “Ik ben hier ook alleen maar voor de gratis kaartjes en om Masta Ace te zien…” Dat is dope en realistisch tegelijkertijd. Iets verbaasde me desondanks: na elke battle gaven de MC’s elkaar high fives en werden er handjes geschud. Fuck that. Als het een battle is, moet je ruig zijn en geen wroeging voelen, zelfs niet als het voor de lol is. Geen plaats voor vrede in MC oorlogen; ik ben blij dat Vinny Paz niet in het publiek stond te kijken.
Het weer klaarde op en het was tijd voor de avond acts. Wat mij opviel was dat Extince niet echt een goede respons kreeg van het publiek. Zelfs de host was hierover een beetje verontwaardigd. Als je in je achterhoofd houdt wat deze man allemaal gedaan heeft voor Nederlandse Hiphop, vind ik persoonlijk dat hij een betere reactie had verdiend. Extince deed veel klassiekers samen met zijn backup-MC Klopdoker. Ook nummers van zijn nieuwe album “2e Jeugd” kwamen voorbij. Extince is geen slechte live-artiest zoals velen beweren; in ieder geval deze dag niet.
Na Extince was het tijd voor Ed OG om het podium te rocken samen met zn backup MC J Shawn. Veel shit van het nieuwe album kwam voorbij en het klonk vet. The live show was niet heel erg indrukwekkend maar ook zeker niet slecht. Ed OG’s lyrics waren goed te verstaan (mede dankzij het goede geluid) en de collabo’s met J Shawn waren dope. Het hoogtepunt was DJ Insight (ook DJ van Mr. Lif) die een vijf minuten durende acapella dropte inclusief battle-achtige rhymes. De oude nummers waaronder “I Gots to Have It” en “Saying Something” (geproduceerd door DJ Premier) zorgden er voor dat de crowd flink uit zijn dak ging.
Na vijftien minuten was het tijd voor het hoogtepunt van de dag. Masta Ace kwam op met instrumental beats van andere artiesten uitgevoerd door DJ AV. Het samenspel tussen de DJ en de MC zorgde voor een goede performance. Ze hadden duidelijk hard gewerkt om de timing goed te krijgen. Visueel was Masta Ace ook duidelijk aanwezig. Een van de hoofdpunten was de quiz waarin Masta Ace het publiek vragen stelde over de Juice Crew en de DJ beats liet horen. Vervolgens moet het publiek raden van welk lid de beat was. Erg dope en origineel!
De beats bestonden uit tracks van MC Shan en Biz Markie. De set duurde ongeveer een uur en twintig minuten en bevatte nummers van Masta Ace’s nieuwe album “A Long Hot Summer” wat in augustus uit zal komen. Dope tracks van het laatste album “Disposable Arts” werden ook niet vergeten en het publiek reageerde erg goed bij nummers als “Acknowledge” en “Don’t Understand”. Al met al een fantastische show van de MC uit Brooklyn.
Als het niet zulk slecht weer was geweest en het niet zo rustig was, zou het een mooie dag zijn geweest. Het eten was slecht, maar je kan niet veel verwachten van een paar zestienjarigen die niet weten wat ze aan het doen zijn. Het vragen van een muntje voor een hamburger en apart nog een muntje voor het broodje is belachelijk. Als je er niet bij bent geweest ben je een idioot omdat je waarschijnlijk nooit meer Masta Ace en Ed OG samen voor slechts 10 euro zult kunnen zien. Aan de andere kant, je hebt jezelf beschermd tegen het slechte weer, kleine skaters en vegetarische cheeseburgers klaargemaakt door geestdode medewerkers.
Fixtures:
Hoogetepunt: Masta Ace
Dieptepunt: het weer
Bier: 1 munt
Toilet: gratis
Garderobe: Je kan je jas beter aanhouden in de regen
Foto’s: jep
Geluid: goed geluid, goed podium
Publiek: veel te weinig voor een openlucht festival
Damage: 10 Euros
Cijfer: 7.5
