Door middel van een niet-wetenschappelijk verantwoorde steekproef onder bezoekers probeerde HIJS een profielschets te maken van dé Appelsap-bezoeker. Het antwoord: die bestaat eigenlijk niet (meer). Bij de Main Stage, dé plek voor de hiphopoptredens en dj’s, is wel duidelijk dat de mensen voor hiphoptunes komen. Bij Colors x Boiler Room (electro) en Live Stage (kleiner podium) zie je publiek dat je bijvoorbeeld ook op pakweg Mystery Land of Solar kan tegenkomen. Van puberende tieners tot aan jonge dertigers met kids: Appelsap is op deze zonovergoten dag één diverse, gezellige spot. De een komt voor Disclosure, de ander voor Hydroboyz. Het kan allemaal.
Na een teleurstellend optreden van Danny Brown (zie 3VOOR12 voor een uitgebreide recensie van de optredens), spreken we een Belg die aan de zijkant van de Main Stage met zijn kleine op schoot zit. “Appelsap is een familie-uitstapje voor ons. Ik ben hier met mijn vriendin, de kleine en vrienden. Een echte hiphopliefhebber ben ik niet, maar mijn vriendin zit wel in de hiphop. Haar zus organiseert ook hiphopfeesten in België. Vorig jaar gingen we naar Boogiedown Breda, maar een paar weken geleden zijn we bijvoorbeeld ook naar Awakenings geweest. Vandaag wil ik vooral Disclosure graag checken. Ik vind festivals in Nederland sowieso gezelliger dan in België. De sfeer is hier beter, toegankelijker. Je maakt sneller een babbeltje, België is afstandelijker.”
Belgen die met hun kleine op Appelsap zijn en naar zowel Boogiedown Breda als Awakenings gaan: het is niet de meest voor de hand liggende profielschets van een Appelsap-bezoeker. Dit beaamt ook organisator Rogier Smalhout, die na een radio-interview met Jiggy Djé en Venz bij Wat Anders uit de tot DJ-booth omgebouwde BNN-truck springt. De zon schijnt rond 17.30 nog altijd en het wordt steeds drukker op het terrein terwijl de voltallige Nebulon-groep de Main Stage belegert. “Nee, 12 jaar geleden dacht ik niet dat het publiek zo divers zou zijn,” vervolgt de initiatiefnemer. “De laatste jaren hebben we onze focus natuurlijk wel verbreed en verwachten we ook een bredere doelgroep. Ik denk echter dat alsnog 70% van de bezoekers hiphop tof vindt. Als je hiphop niet tof vindt, ga je niet naar Appelsap. We boeken nog steeds wat wij vet vinden, en dat waren dit jaar bijvoorbeeld ScHoolBoy Q en Ab-soul.” De Black Hippies zijn voor de hiphoppappies vandaag de blikvangers en staan rond etenstijd geprogrammeerd. De wat lome shows van achtereenvolgens Ab-Soul en ScHoolBoy Q komen niet echt uit de verf, maar het goedgemutste publiek vindt eigenlijk alles wel best. Het heerlijke weer en de nodige biertjes zullen hier ongetwijfeld een positieve invloed op hebben gehad.
Tijd voor een happie eten. En dat zit op zijn zachtst gezegd vandaag wel goed in het Oosterpark. Zelden is op een festival zo’n divers, hoogstaand eet-aanbod. Surinaams, een hamburger, köfte, pizza: het is er allemaal. Ondertussen spreken we ook twee meisjes van 17 en 19 jaar die hier voor het eerst zijn. “We zagen er tegenop om het geld voor een kaartje neer te leggen, maar vriendinnen hebben ons toch overgehaald. We luisteren op zich wel hiphop en r&b, maar niet alleen maar. We komen ook niet voor bepaalde artiesten, maar lopen gewoon de hele tijd over het terrein. We vinden het festival vooral gezellig door de mensen die er zijn.”
En dat aantal is inmiddels behoorlijk toegenomen sinds het einde van de middag. Bij de Live Stage is het rond 20.00 (nog steeds) niet superdruk, maar bij Colors x Boiler Room is het des te drukker. Heel gek is dit niet met gerespecteerde namen als Rustie, Disclosure (beiden uit de UK) en de Amsterdamse Cinnaman, tevens oprichter van Colors, op het programma. Wij begeven ons weer richting de Main Stage waar we rapper Killian tegen het lijf lopen.
“Er heerst een lekker festivalsfeertje vandaag,” aldus de in Rotterdam woonachtige Bosschenaar. “Het geluid [bij de Main Stage] is kut waardoor shows niet helemaal over komen, maar desondanks heb ik het goed naar mijn zin. Wat betreft sound is het vrij simpel vandaag: alles moet dansbaar zijn en hoeft niet veel inhoud te hebben. Harde bassen, veel sub: het zou in Rotterdam misschien niet werken, maar ik vind het heel tof. Het ticket vind ik wel duur. Misschien is het mierenneukerij, maar ook ik ben student. Voor een naam als ScHoolBoy Q heb ik het geld echter toch wel over. Vrienden van me zijn puur voor de sfeer mee, maar ik denk alsnog dat het merendeel hier wel van hiphop houdt.”
En dat is toch wel in een notendop Appelsap 2012: enerzijds is er een core doelgroep die absoluut voor de hiphop komt. Anderzijds is er een steeds groter wordende groep die puur voor de sfeer en/of de electro sound komt. Of dit erg is? Zolang upcoming woordkunstenaars als ScHoolBoy Q worden geboekt, zal er voor de hiphopliefhebber genoeg reden zijn weer het Oosterpark aan te doen. Op naar 2013.
Foto's door Joël Frijhoff
