Public Enemy leent zich prima voor een documentaire. De groep bestaat al meer dan 20 jaar en heeft in die tijd vele pieken en dalen meegemaakt. De insteek van deze documentaire is echter niet om een chronologisch overzicht van 20 jaar P.E. te schetsen, maar meer om een kijkje achter de schermen te geven, aangevuld met interviews met bewonderaars van de groep.
Zo zien we Flavor Flav Chuck D voor gek zetten, Chuck Flavor een uitbrander geven omdat hij keer op keer zijn teksten vergeet en op meerdere punten in de film Flavor’s komische talenten. Veel mensen weten trouwens niet dat de hofnar van P.E. 17 instrumenten beheerst en er dus meer schuilgaat achter zijn clownsmasker dan mensen denken. Interviews met Professor Griff en de S1W’s geven inzicht in hun rol in het geheel. Zo is 1 S1W standaard de ‘begeleider’ van Flavor.
Bewonderaars heeft de groep genoeg. DMC maakt deel uit van Chuck’s favoriete hiphopgroep ooit, Run DMC, en de MC is op zijn beurt enorm onder de indruk van Public Enemy en vooral de stem van Chuck. Tijdgenoten van P.E. The Beastie Boys halen leuke herinneringen op aan het samen toeren. Tom Morello van Rage Against The Machine geeft aan dat de sound van The Bomb Squad hem heeft geïnspireerd tot zijn op scratches lijkende gitaarsolo’s. Misschien wel de mooiste interviews zijn met punkzanger/spoken word artist/lezinggever Henry Rollins, die aangeeft dat hij er van droomde om Chuck D een keer te spreken. Die droom kwam uit toen hij zelf een keer in het voorprogramma speelde van P.E. Chuck D sprak hem zelf aan en vertelde groot fan van hem te zijn, tot zijn blijde verbazing natuurlijk.
Welcome to the terrordome is een onderhoudende, sympathieke documentaire, maar is nogal rommelig en lang. De 100 minuten hadden makkelijk naar 80 teruggebracht kunnen worden, dan was het geheel waarschijnlijk wat krachtiger. Maar voor de P.E. fans is de documentaire een leuke aanvulling op hun collectie.
