theBoombap: Afscheid van een Onafhankelijk Hiphopmedium

Pionier onder de Nederlandse hiphopsites theBoombap stopt na 15 jaar

Hiphopmagazines zijn in Nederland nooit een lang leven beschoren geweest. Zo was er aan het einde van de jaren 80 / begin jaren 90 het blad Know Color, in het midden van de jaren 90 gevolgd door Magic Sounds en Art. 12 (dat eind jaren 90 online zou gaan). Toen internet in 1995 nog in de kinderschoenen stond, besloten een paar Leidse hiphopfans een nieuw online magazine te starten: theBoombap. Na ruim 15 jaar is het magazine vanaf 1 januari 2011 niet meer. Het forum theBoards is nog wel bereikbaar. Wij spraken met ‘bappers’ van het eerste en tweede uur Jeroen van Hove en Paul Kempe over 15 jaar theBoombap.

Initiatief

Midden jaren 90 komen de Leidenaren Jeroen van Hove en Xander v/d Velde tot de conclusie dat ze informatie over hiphop in Nederland missen. Natuurlijk bleef je van de laatste Amerikaanse muziek op de hoogte via The Source, Rap Pages, Yo! Mtv Raps en Villa 65, maar waar nu precies de leuke feestjes plaatsvonden was moeilijk te achterhalen. Jeroen: “Mijn vader had in 1995 al internet, dus ik wist daar al het nodige van en Xander studeerde informatica. Toen bedachten we dat dit een ideale mogelijkheid was om dan maar zelf een hiphopmagazine te beginnen.”

De Leidse hiphopfans waren allebei freelance journalist voor bladen als Bassic Groove en Update, dus content hadden ze eigenlijk doorlopend, legt Jeroen uit. “Het is nu niet meer voor te stellen, maar die bladen zagen destijds internet helemaal niet als bedreiging. Sterker nog, ik weet niet eens zeker of ze wel wisten dat we onze artikels ook op theBoombap plaatsten.” Enige tijd later gingen Jeroen en Xander een samenwerking met graffiti-magazine Bomber aan. In combinatie met hun eigen stukken en een party-agenda was er sprake van een volwaardig magazine.

De tweede generatie

De redactie krijgt regelmatig mailtjes van enthousiaste hiphopfans die een bijdrage willen leveren. Een van die fans was Paul Kempe in 1999. “Jeroen en Xander vonden wel dat ik iets kon bijdragen en na een tijdje nam ik eigenlijk de fakkel van ze over en voerde samen met Radna Rumping de hoofdredactie. De oprichters waren nog wel nadrukkelijk op de achtergrond aanwezig.” De vormgevers die even later naam zouden maken als Hotel ontwierpen een nieuwe lay-out en Paul en Radna zorgden voor meer diversiteit in de content. Nieuwe aanwinst Thomas draagt zijn steentje bij aan de techniek. “Vanaf 1999 voegden we recensies en achtergrondartikelen toe aan de al bestaande vormen van journalistiek. Daarnaast startten we met het forum theBoards”, legt Paul uit.

Omdat theBoombap eind jaren 90 al een paar jaar het enige serieuze online hiphopmedium in Nederland was, wisten de labels de redactie te vinden als er nieuwe cd’s gerecenseerd moesten worden of als een Amerikaanse artiest in Nederland was. “Labels zagen ons wel echt als het ‘go-to medium’ inderdaad. Datzelfde gold voor Fat Beats; als er weer eens een in-store optreden was schakelden ze ons gelijk in. Het leuke was dat we toen ook een klein, hecht team hadden dat alles opzij zette om een interview te doen of een recensie te schrijven. Als dat overdag was? Dan ging je maar even niet naar Natuurkunde (lacht)”, blikt Paul terug.
Van theBoombap betaald werk maken was gezien de populariteit toch wel een optie? “We hebben wel overwogen om subsidie aan te vragen en zo te professionaliseren, een echte stichting worden. Maar ergens vonden we de totale onafhankelijkheid wel prettig, dus daar is het nooit van gekomen”, vertelt Paul.

Toegevoegde waarde achtergrondartikelen en columns

Na verloop van tijd kregen de redactieleden steeds minder tijd om de actualiteit bij te houden. Paul: “Inmiddels waren Hiphop In Je Smoel en later State erbij gekomen en die zaten zo sterk op de actualiteit, dat was voor ons niet meer te doen. Er was ook niet echt iemand voorhanden die het stokje van Radna en mij kon overnemen. We zijn ons toen meer op ‘features’, achtergrondverhalen gaan richten. Daarin konden we ons nog wel onderscheiden.” Een mooie feature was het tweeluik ‘Vinyl Is Dood’ / ‘Vinyl Is Dope’, waarin de voor- en nadelen van digitalisering werden besproken. Hier punt 5 van ‘Vinyl Is Dope’:

5. GEVOEL

Meer dan alleen zintuiglijke waarneming, is er een cultureel belang. Er is een traditie in stand te houden. De dj’s die de huidige hip hop generatie inspireerden, draaiden platen, die ze vaak met moeite wisten te vinden. Daarmee stonden ze aan de basis van een hele subcultuur. In deze tijd creëert het speuren in muffe platenzaakjes een speciaal gevoel. De geur, de stoffige vingers, de bakken met verkeerde labels, de hoezen waar je meteen de periode en vaak de kwaliteit van kunt aflezen. Probeer iTunes maar eens gezellig te noemen. Platen kopen en draaien is iets geworden dat je doet omdat je ervan houdt, niet omdat het de enige manier is om aan muziek te komen. Die 12" uit de binnenhoes halen, voorzichtig op de slipmat van de massieve Technics draaitafel leggen, de naald (waar je net het stof van hebt afgeblazen) in de groef laten zakken, het warme geluid uit je speakers. Vetter en warmer dan enig digitaal medium. Veel mensen weten van de meeste platen ook nog waar ze ze gekocht hebben, en onder welke omstandigheden. Over mp3’s valt niet meer te vertellen dan die fantastische downloadsnelheid die je toen haalde. Platen zijn, net als foto’s, vaak souvenirs van je leven.

Nog een onderscheidende factor waren de columns. De eerste columnist was doorgewinterde hiphopkenner Ingmar die zijn kijk op hiphop uit de doeken deed in ‘Ingmar Says’. Later kwam hij terug met zijn freestyle column waarin hij op ludieke wijze in ging op vragen van lezers:

Hip hop en hoge opleiding (via Wartaal)

Tja, wil je de lyrics echt allemaal verstaan en in een context kunnen plaatsen, dan komt zes jaar taalonderwijs in het Engels, Frans, Duits of Swahili goed van pas. Dat geldt ook voor het schrijven van goede lyrics in een vreemde taal, maar gelukkig is er ook nog iets dat talent heet en zich weinig van opleidingen aantrekt. Het ligt er dus maar aan: heb je geen talent, maar kun je goed rijtjes stampen en razendsnel door woordenboeken bladeren dan kun je een heel eind komen, maar heb je aan leren een grote, dikke broeder six feet under en ben je funky as hell dan kom je er ook (of juist?) wel. Voor wat betreft het waarderen van hip hop… mmmm… ik ben hoger opgeleid en in mijn vriendenkring vindt niemand hip hop tof: “Is toch meer iets voor Marokkaanse of Antilliaanse VMBO-dropouts”, hoor ik dan te vaak. Hip hop is er gewoon voor iedereen. It’s the people’s music.

Artiest/journalist Sendar legde in zijn ‘geitenlijst’ uit wie hij de beste mc’s aller tijden vond en waarom. Hier een stukje over Masta Ace:

Zijn sterke punten zijn z’n heldere, altijd verstaanbare delivery en z’n spitsvondige, voor gewone stervelingen begrijpelijke teksten. Al sinds zijn begindagen bij de legendarische Juice Crew was Ace de ‘rappende gewone man’, de emcee die alledaagse onderwerpen aankaartte en zich nooit presenteerde als een superster. Die superster is hij ook nooit geworden, maar dankzij z’n tijdloze muziek gaat hij wel de boeken in als een van de meest onderschatte rappers aller tijden.

Paul: “Oudewijzekiko was een actieve member van theBoards en kwam zelf met het initiatief om iets te schrijven. Dat vond ik een prima idee.” Met veel humor legt Oudewijze uit wat volgens hem de 10 elementen van hiphop zijn. Hier een fragment uit zijn column over battles:

Dankjewel Ex. Dankjewel Mini. Ineens is mijn column actueel. Het zesde element is namelijk Battling. Needs no explaining, lijkt me zo. Battle culture. School of hardknocks. Skills. En hoppa, mijn punt is gemaakt. Lekker elementje hoor, ik ben er in vier zinnen vanaf. Toch is het te vroeg om mijn zondagse pannekoeken te gaan bakken. Ex en Mini laten samen namelijk een interessant verschil zien tussen twee battle-soorten. De battle tussen Ex en Gert Jan Mulder is er één van de Olympische school. Sportief, netjes, alleen maar punten maken met je skills. Als ze elkaar tegenkomen, doen ze misschien wat brommerig. De ruzie tussen Mini en de Kempman (zo heette onze zaalvoetbalkeeper trouwens ook) is er één van de Straat-school. Knetterhard, met twee gestrekte benen op de enkels. Als zìj elkaar tegenkomen, schat ik de schade ergens tussen de Hansaplast en de één jaar cel.

Gang Starr en Duvel

Gedurende de jaren hebben de redactieleden veel interessante artiesten geïnterviewd. Is er toch wel een hoogtepunt aan te wijzen? Jeroen: “Voor mij was dat toch wel een interview met Guru en Primo in D&D studios. De paar feestjes die we hebben georganiseerd onder de naam TheJam waren ook leuk.” Paul: “Duvel vertelde dat hij ermee ging stoppen een paar jaar geleden en had ons als enige medium uitgekozen om een interview te geven. Dat was wel een eer.”

Toekomst

“Dat was wel mooi om te lezen. James is inderdaad bij ons begonnen met zijn stukjes. Niet officieel, maar gewoon mooie verhalen in het forum. State heeft hem toen zij begonnen slim gestrikt voor een column. In maart komt zijn eerste roman uit als het goed is,” vertelt Paul.

James raakt de kern mooi. Voor veel hiphopfans was theBoombap het eerste platform waar ze konden discussiëren over hiphop. De sentimentele waarde is voor sommigen dus groot. Toch denkt Jeroen niet dat theBoombap een groot gat achterlaat. "Zoals ik al eerder zei hebben HIJS en State goede, actuele sites. In mijn ogen is de duiding van hiphop minder belangrijk geworden. Anders dan toen we startten, is het nu echt een onderdeel van populaire cultuur geworden. Paul: “De naam ‘theBoombap’ zegt ook wel het nodige. Die periode in de jaren 90 omschrijft een tijd in hiphop waar ik erg van hou. De afgelopen jaren plaatsten we al weinig nieuwe content meer. Het voelde juist om vanaf 1 januari 2011 officieel te stoppen.”

Toch laten de mannen hiphop-Nederland niet achter met lege handen, vertelt Paul. “We zijn flink bezig een archief te bouwen. Dat komt eraan. Daarnaast blijft het forum bestaan als theBoards. Daar komen nog steeds behoorlijk veel bezoekers. Zolang zij blijven komen, hoesten wij die server-ruimte wel op. Ik ben oprecht blij dat zoveel mensen waardering tonen voor wat we gedaan hebben, wie had dat in 1995 gedacht?”

Bekijk hieronder een overzicht van de designs van theBoombap door de jaren heen:

1998

2000

2001

2002

2006

2010

Geplaatst door bowie op 30 januari 2011