De Amerikaanse muzikant Chick Corea is op 79-jarige leeftijd overleden. Hij speelde als pianist, maar ook als bandleider een grote rol in de vernieuwing van de jazz in de jaren 70. Na een kort ziekbed is hij gestorven aan een zeldzame vorm van kanker. ‘Door zijn hele leven en carrière genoot Chick van de vrijheid en het plezier dat hij had als hij iets nieuws maakte’, is te lezen in het persbericht dat zijn naasten naar buiten hebben gebracht. En op hun beurt, creëerden vele hiphopartiesten weer iets nieuws door uit zijn enorme oeuvre te samplen.
Uit ons archief: Chick Corea op North Sea Jazz 2017, door Anneke Ruys
Al vroeg in zijn leven kwam Corea in aanraking met jazzmuziek. Door zijn vader, die trompettist was, die hem onder meer Dizzy Gillespie en Charlie Parker liet horen. Op vierjarige leeftijd zat hij al achter de piano, om op achtjarige leeftijd ook te beginnen met drummen. Na de middelbare school ging hij muziekopleidingen volgen in New York, maar die vond hij zo teleurstellend dat hij er binnen no time de brui aan gaf.
In 1968 bracht hij zijn eerste album Now He Sings, Now He Sobs uit, waarna hij besloot zich aan te sluiten bij de band van jazzlegende Miles Daves. Op diens platen van toentertijd, Filles de Kilimanjaro, In A Silent Way en Bitches Brew, speelde Chick Corea een grote rol. Later heeft hij ook nog gespeeld met Herbie Hancock, Dave Holland en Stanley Clarke. Hij richtte vooruitstrevende bands op als Circle en Return To Forever en trad met verschillende formaties op in Nederland, bijvoorbeeld op North Sea Jazz.
Tot aan zijn dood heeft hij een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van jazz. Corea bracht in zijn carrière van meer dan vijf decennia ruim twintig albums uit en won evenveel Grammy’s. En zelfs voor de editie van 2021, die nog komen moet, is hij genomineerd: postuum maakt hij dan kans op gouden platenspelers in de categorieën ‘beste geïmproviseerde jazzsolo’ en ‘beste instrumentale jazzalbum’.
Op Twitter wordt duidelijk hoe groot de invloed van Corea is op de hedendaagse muziekindustrie. Lupe Fiasco en Open Mike Eagle eren hem met een respectvolle ‘Rest In Peace’, en de collega’s van Passion Of The Weiss gebruiken de woorden ‘blauwdruk voor genre-fusie en diepe, galactische jazz’, wanneer ze praten over Return To Forever. Ook Q-Tip herdenkt hem met mooie woorden.
Return to Forever ( Chick Corea) https://t.co/vBCqdNVHwE via @YouTube RIP to one of the coldest pianist/keyboardist/songwriters of ALL TIME chick corea😔
— QTip (@QtipTheAbstract) February 11, 2021
De gigantische catalogus van Corea is een grote bron voor talloze hiphopsamples. We hebben een playlist gemaakt om hem te eren, waarbij we telkens afwisselen tussen het origineel en de hiphoptrack die daaruit is voortgevloeid. Zo ga je van de jaren ’70 naar de early rapdays van Freddie Gibbs, kom je de slottrack tegen van Busta Rhymes z’n album op Aftermath, en klinken er tunes van bepalende hiphopgroepen als D.I.T.C., Little Brother en Cannibal Ox. Stuk voor stuk hiphopnummers die niet in de nu bekende vorm hadden bestaan zonder Chick Corea.
Zo had hij niet alleen een enorme invloed op jazz, maar ook zeker op hiphop.
Waarvoor veel dank.
