The Pharcyde: na 20 jaar een verdeelde groep

Eind jaren 80 waren tieners Slimkid3, Imani en Bootie Brown uit Los Angeles drie jonge dansers die droomden van een carrière in de danswereld. In 1990 ontmoetten de jongens Reggie Andrews, een muziekdocent die had gewerkt met grote acts als Rick James en The Dazz Band, en besloten ze een rapgroep op te richten. Bootie Brown was al danser voor de MC Fatlip en met laatstgenoemde MC erbij was The Pharcyde gecompleteerd. Op hun eerste demo in 1991 stonden toekomstige klassiekers als Passin’ Me By en Ya Mama. Mike Ross van label Delicious Vinyl twijfelde geen moment en tekende de groep in de zomer van 1991.

Bizarre Ride II The Pharcyde
De eerste keer dat de wereld kennismaakte met de energieke stijl van The Pharcyde was in augustus 1992. De Engelse acid jazz-formatie Brand New Heavies had met MC’s als Kool G Rap, Large Professor en Grand Puba het baanbrekende album Heavy Rhyme Experience Vol. 1 op Delicious Vinyl uitgebracht en de vrolijke afsluiter Soul Flower was van jonge nieuwkomers The Pharcyde.

Een paar maanden later kwam de humoristische single Ya Mama uit alsmede het debuutalbum Bizarre Ride II The Pharcyde. The Pharcyde onderscheidde zich als act uit Los Angeles enorm door niet mee te gaan in de destijds heersende gangsta rap en G-Funk trend. Met jazzy uptempo beats en lichtvoetige brag teksten afgewisseld met verhalen over bijvoorbeeld afwijzing door vrouwen, was The Pharcyde een unieke, nieuwe formatie uit Los Angeles. De hyperactieve rapstijl van Imani en Bootie Brown vormde een mooi contrast met de rustige delivery van Fatlip en de soulvolle rap/zang van Slimkid3.

Labcabincalifornia en interne strubbelingen
Na de geweldige ontvangst van hun debuutalbum bracht The Pharcyde in 1995 de opvolger Labcabincalifornia uit. De productie was allemaal wat gelikter en het jeugdige enthousiasme was veel minder aanwezig dan op album nummer 1. Dit kwam mede door de uit het beeld verdwenen producer J-Swift, die verslaafd aan crack was geraakt. Critici snapten grotendeels de koerswijziging niet, maar hiphopliefhebbers omarmden massaal de eerste twee singles Drop, met innovatieve clip van Spike Jonze en Runnin’. Deze twee tracks waren vroege producties van de toekomstige meesterproducer Jay Dee en zetten hem definitief op de producerskaart. Labcabincalifornia als geheel blijft tot op de dag van vandaag een onderschat, sterk album van The Pharcyde.

Na de release van Labcabincalifornia leidde interne onenigheid over de te volgen koers tot het vertrek van Fatlip. Hoe gek het nu misschien ook klinkt, hij hield niet erg van Jay Dee’s beats.
Pas in 2000 brengen Slimkid3, Imani en Bootie Brown weer een album uit, Plain Rap. Het niet erg sterke album flopt en niet veel later verlaat ook Slimkid3 de groep om een solocarrière na te streven onder zijn eigen naam Tre Hardson. Imani en Bootie Brown houden de naam The Pharcyde en brengen in 2004 het nog erger geflopte Humboldt Beginnings uit. De initiële combinatie van de vier totaal verschillende persoonlijkheden in de groep, blijkt na de twee flops pijnlijk duidelijk de sleutel van het succes te zijn geweest.

2012: De verdeeldheid blijft
In 2012 zijn er twee kampen: aan de ene kant Fatlip en Tre en aan de andere kant Imani en Bootie Brown die nog steeds de naam The Pharcyde gebruiken. Fatlip en Tre vonden dat in eerste instantie geen probleem, maar niet veel later kregen Imani en Bootie Brown ineens brieven van advocaten over het gebruik van de naam, zo vertelt Imani in een interview met TheFive10radio. In L.A. zijn de vier originele leden nog een keer bijeengekomen maar een definitieve reünie zit er volgens Imani niet in. Fatlip en Tre touren momenteel met de Bizarre Ride tour, geheel gewijd aan The Pharcyde’s debuutalbum, over de hele wereld en Imani en Bootie Brown doen hetzelfde onder de naam Bizarre Ride II 20th Anniversary tour 2012. HIJS was bij hun optreden van 25 november.

Bizarre Ride II 20th Anniversary Tour 2012 in De Melkweg, 25 november 2012
Om 21.30 uur betreden Imani en Bootie Brown het podium nadat het publiek via drie schermen is uitgenodigd om gebruik te maken van de fictieve metrolijn Transcyde Express, die ons door de show heen zal loodsen. Gesteund door een drummer en toetsenist begint het duo vol enthousiasme met Ya Mama. In het eerste blok van de show komen veel nummers van het debuutalbum in kortere vorm langs. Dit is op zich logisch vanwege de afwezigheid van de twee andere leden, maar wel zonde. Sommige nummers worden gelukkig wel integraal uitgevoerd en vooral Imani toont zich bekwaam in het rappen van Tre en Fatlip’s teksten. Tre’s heerlijke en zeer persoonlijke solotrack Otha Fish wordt tot mijn verbazing toch gedaan. De manier waarop is origineel, maar niet heel tof. Een willekeurig meisje wordt uitgenodigd om de geprojecteerde tekst van het nummer mee te rappen met de Pharcyde-leden. Ziet er leuk uit, maar met een echt goede uitvoering van een hiphopklassieker heeft het verder weinig te maken.

Zoals eerder gezegd worden lang niet alle nummers van Bizarre Ride… volledig uitgevoerd en dit is toch wel jammer, aangezien dit wel is beloofd. De rest van de show bestaat uit een mengeling van Labcabincalifornia hits als Runnin’ en Drop en nieuwer, niet bijster interessant materiaal van het duo Imani en Bootie Brown. De visuele ondersteuning van de drie schermen is een duidelijk pluspunt, net als het aanstekelijke enthousiasme van de twee MC’s.

Je kan je enerzijds afvragen of de twee helften van The Pharcyde dit soort optredens wel moeten doen. Hoe dicht de groep en bezoekers soms ook in de buurt van het originele gevoel komen, het is er aantoonbaar niet. Zodoende is een avondje terugkeren naar de vroege jaren 90 op zich leuk, maar tegelijkertijd een tikje somber stemmend.

Geplaatst door bowie op 3 december 2012