Ludacris op het witte doek? Ja. Ludacris op de mic? Liever niet meer.

In de eerste helft van mijn tienerjaren waren er een aantal namen in de hiphopwereld waar je als beginnend luisteraar het snelst mee in aanraking kwam. Door klasgenootjes, de soundtracks van diverse films of gewoon omdat je ze vaak op The Box voorbij zag komen. Of omdat die in de megamixes zaten op Kazaa, natuurlijk. DMX, Eminem, Snoop Dogg, 50 Cent, JAY Z en Nelly bijvoorbeeld. Onder hen was ook de man die vannacht misschien wel het slechtste hiphopnummer van het jaar uitbracht; Ludacris. Met wat hij doet op Vices brokkelt namelijk weer een flink stuk van zijn toch al niet al te beste status als muzikant af.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen Ludacris-fan van het eerste uur, maar vond hem in die tijd een meer dan interessante artiest, die prima in de picture wist te blijven met zijn muziek. De eerste drie albums uit zijn ouevre zijn voor de gemiddelde hiphopliefhebber beste te pruimen, maar echte hits hebben die nooit opgeleverd. Nee, Luda moest het hebben van zijn acteercarrière, waardoor nummers als Act A Fool (dat op de 2 Fast 2 Furious-soundtrack te vinden was) en Stand Up (groot geworden door You Got Served) een flinke boost kregen. Later zat er tussen nietszeggende singles met Plies, Callum Smith, Jeremih en Wiz Khalifa en een hoop popgeneuzel als het flashy How Low nog een parel als het op Austin Powers gebaseerde Number One Spot, maar écht scoren met eigen tracks was er, op Money Maker met Pharrell Williams na, eigenlijk nooit meer bij.

Sinds 2012 bungelen zijn peak-posities in de Billboard Top 200 vaker tussen de 20 en 30, terwijl hij met Battle Of The Sexes nog drie top-10 hits wist te pakken. Scoren deed hij wel met andermans tracks, door er een kort stukje op te rappen; Usher’s megaklapper Yeah was -en is nog steeds- een prima joint voor in de club, maar van een sell out-move is Luda ook niet vies. De nu vergeten nummer 1-hit van Taio Cruz uit 2010, de lancering van Justin Bieber, Fergie’s Glorious en kennen we Chingy nog? Na een keer op deze dikke letters klikken komt Holidae Inn vast je kop niet meer uit tot vanavond een uurtje of acht. Het zijn allemaal tracks waarmee hij als een dolle heeft gechart, maar die je vast niet kent vanwege zijn bijdrage. En dat is best veelzeggend.

Op zijn nieuwe track laat hij horen dat de tijd hem in heeft gehaald. Nu er door jonkies als Future, Rae Sremmurd en Migos flink wordt getrapped in de south side, kon hij natuurlijk niet achterblijven (het is potverdorie 2017, moet ‘ie gedacht hebben). En aanklampen bij zijn jeugdige stadgenoten staat hem overduidelijk niet. Onwennig rapt hij, met een flow die helemaal niet bij hem past, over dat de enige Mary die hij kent een ‘faithful hoe’ genaamd Marijuana is en hoe hij stunt met drank en mooie modellen. Gooi daar een tenenkrommende line als Good sex will just make em holla / Good weed will just make it better / And ease the stress in my mind / As I continue to go get this cheddar bij, en het plaatje is compleet. Volgens Luda, dan.Overduidelijk heeft Ludacris moeite met volwassen worden, want om nou op veertigjarige leeftijd nog te stunten met raps over seks, drank, drugs en hoes… iemand die dat beter heeft aangepakt is JAY Z, die op 4:44 topics aanhaalt die passen bij zijn respectabele leeftijd en ook daadwerkelijk klinkt als een man eind veertig. Ludacris daarentegen raaskalt maar wat om te proberen het jonge publiek te bereiken, zonder daarbij iets toe te voegen aan wat de jonge hiphopsterren van nu stuk voor stuk al beter hebben gedaan. Wat mij betreft hangt hij lekker de Hollywood-ster uit, want ik hoor Luda anno 2017 liever uit zijn hoofd geleerde scripts opdreunen dan rappend op de microfoon.

Genoeg geluld, je kunt natuurlijk ook gewoon je eigen mening vormen over de track, nadat je ‘m hieronder een slinger hebt gegeven.

Geplaatst door bowie op 5 oktober 2017