Love for Live #9: hiphopmama Rascha Wijen

Nou, ik werd dus inderdaad uit het publiek geplukt. Wel leuk natuurlijk. En op een gegeven ogenblik voelde ik dat hij me in een bepaalde doggystyle positie wilde. Even lachen weet je wel? Hij zat inmiddels op zijn knieën, dus ik ging expres de andere kant op en deed net als bij de kinderen vroeger dat T-shirt over zijn hoofd, hahaha."
Terwijl Rascha Wijen, de stoere hiphopmama uit Eindhoven me met pretoogjes uitlegt wat mijn ogen in hemelsnaam gezien hebben op dat ene filmpje van haar en RA The Rugged Man, haalt dochter Merlijn trots een grote berg entreekaartjes tevoorschijn. En dan is de berg nog niet eens compleet. “Dit is maar een fractie. We zijn bang dat we er een aantal kwijt zijn en we zijn sowieso later begonnen met sparen, maar hier zijn we in elk geval bij geweest.”

 

Het begin
Rascha Wijen, moeder van drie kinderen en eigenaar van een juwelierszaak in Eindhoven, groeide op in een muzikaal gezin. Haar grootouders, bij wie ze opgroeide, namen haar op jonge leeftijd al mee naar evenementen. “Cliff Richard, dat vond ik geweldig. The Beatles, The Rolling Stones, The Kinks en van daar af ging het los. Dus ja, dan heb je al heel veel met muziek hè? Die liefde voor muziek heb ik op mijn beurt weer overgebracht aan mijn kinderen.
De liefde voor hiphop is ontstaan door mijn zoon. Die kwam ermee thuis toen hij 13 of 14 jaar oud was. Dat werd door mij meteen als geweldig ervaren. We hebben samen als gezin altijd heel veel naar muziek geluisterd en vanaf toen dus ook naar hiphop. Nu gaan we als gezin ook zo veel mogelijk samen naar optredens."

 

 

Echte hiphop
“Hiphop is geweldig. Alles daaraan. De teksten zijn vaak grof, maar ze gaan altijd over iets. Als je het over échte hiphop hebt tenminste. Echte hiphop is, om met wat namen te gooien, Raekwon, Wu-Tang Clan, The Spooks en RA The Rugged Man. Ik weet niet of je zijn laatste cd gehoord hebt? Dat vind ik dus échte hiphop. Dat is gewoon fantastisch in de oprechtheid, het opene. Daarom sta ik ook altijd helemaal vooraan. Ik wil die gezichten zien. Ik wil zien wat er gaande is bij de artiest daarbinnen. Er zijn mensen zoals die van Public Enemy die me heel intens aankijken. Zo van ‘Hoe fake ben jij?’ Ik kijk dan terug want ik ben niet fake. Uiteindelijk eindigen we in omhelzing omdat ze zien dat het real is!
Of ik tijdens concerten het verschil merk tussen hoe ik bezig ben met het voelen van de muziek en hoe anderen daarmee bezig zijn? Nou, het gaat zo: daar is de muziek, ik sta hier en wat er verderop gebeurt, heb ik geen erg in. Wel als er iets goeds gebeurt en wanneer iemand een dreun krijgt natuurlijk, dan kijk ik wel even om. Maar het enige wat ik wel eens heb, is dat het me verbaast dat er voor zulke goede artiesten zo weinig mensen op de been komen. Hoe kan dat denk ik dan. Ik denk dat de Nederlandse radio een grote invloed heeft op wat voor shit er geluisterd wordt. De massa loopt altijd mee met wat het gemakkelijkst te verteren is.” Zingt: “Ga je mee eh eh eh eh. Dat is geen hiphop. Goede muziek is goede muziek en het maakt me echt geen fuck uit of het hiphop is of iets anders, maar dat…
Verder houd ik erg van New Skool. Ik ben niet zo van de Old Skool en van ‘toen was alles leuker’, al komen uit die periode wel veel van de classics. Qua Nederhop vind ik Brakko bij de top horen. Opgezwolle, RBDjan en Rocks vind ik ook prachtig. Ik brulde vroeger alles mee met THC. Kempi, Kraantje Pappie en Jebroer vind ik afschuwelijk en Fresku is weer fenomenaal. Die serieuze kant van hem vind ik wel mooier dan de lollige. Al kaart hij met de lollige kant ook wel weer serieuze dingen aan. Je moet als hiphopartiest wel steeds iets nieuws verzinnen, want in Nederland zijn mensen behoorlijk snel klaar met ‘normale’ muziek. Als je ook in de praatshows en reclames kan komen, kun je je brood verdienen en dat doet hij.”

 

 

Jij komt hier zeker niet zo vaak?”
“Hoe mensen op mama reageren?” Dochter Merlijn vervolgt: “In onze eigen stad Eindhoven hebben we wel eens jaloezie meegemaakt van een kliekje producers en artiesten. We zijn best wel apart en je zou niet zeggen dat we kei hiphop zijn, maar als je ons hoort praten, merk je dat we enorm hiphop zijn. Mensen wilden er vanuit gaan dat we alleen backstage kwamen door met artiesten naar bed te gaan en dat gingen ze rondbazuinen. Maar dat soort dingen hoeven wij niet te doen om dat respect te krijgen."
“Het was ook zo”, legt hiphopmama uit, “dat hiphop toentertijd nog bijna niks was in Eindhoven en ik bepaalde mensen die de programmering deden bij een poppodium in Eindhoven wilde helpen. Ik had bijvoorbeeld leuke contacten, stuurde e-mails met tips en suggesties over goede artiesten die ze konden boeken en over hoe de financiën bijvoorbeeld geregeld konden worden. Maar dat kon volgens hen niks zijn, komende van zo’n oud wijf. Daar ben ik dus maar mee opgehouden, ook al waren er een hoop goede artiesten die hier best hadden willen spelen. Gelukkig zijn er tegenwoordig ook heel veel coole gasten die genoeg doen voor hiphop in Eindhoven.
Voor de rest denk ik dat mensen me een beetje als een cultfiguur zien. Twee weken geleden kwamen mensen nog naar me toe om te vragen of ze met me op de foto mochten. Je ziet natuurlijk wel dat er soms gesmiespeld en gewezen wordt, maar of het me boeit? Soms wijs ik expres terug."
“En soms ook een ander gebaar”, grapt dochter Merlijn. “Nou, dat kan ik me dan niet meer herinneren, daar herken ik mezelf niet in”, grinnikt hiphopmama. “Van de 300 concerten die ik in mijn leven bijgewoond heb, ben ik maar twee keer op de vuist gegaan. Maar ik heb op dat vlak een enorm reactievermogen, dus ik dreun gelijk terug hahaha. Tegenwoordig maak ik zelden mee dat er negatieve reacties zijn, dat was vroeger meer. En kijk, ik vind het ook jammer dat ik inmiddels 60 ben, snap je? En dat die meiden van 15 me soms aankijken, maar dan zeg ik gewoon: ‘Jij komt hier zeker niet zo vaak?’"

 

 

Familie
“Alle artiesten die we kennen, noemen mij gewoon mama en zien ons als familie. Mijn drie kinderen zijn hun zusjes en broer. De Wu-Tang Clan bijvoorbeeld, die halen ons ook altijd backstage. Dit vest dat ik aanheb, hebben zij ook allemaal ondertekend, dat is gewoon leuk. Ook Snoop Dogg legde ooit gewoon even zijn concert plat. Hij kwam op ons afgelopen en riep tegen het publiek: ‘That’s my family over there!’ Tijdens North Sea Jazz zijn we ook gezellig met hem gaan roken op zijn kamer. En zo gaan we soms bijvoorbeeld ook naar optredens in New York waar we dan worden uitgenodigd op barbecues. Ik denk juist doordat we niet zoveel verwachten of vragen, we zoveel krijgen. We willen nergens bij horen en zijn gewoon real. Dat weten zij. Die liefde in de hiphop spreekt ons erg aan. Het raakt me erg dat bepaalde artiesten die we kennen tijd maken voor ons terwijl ze zo’n drukke agenda hebben. Gekleurde mensen worden denk ik ook meer geaccepteerd bij velen doordat ze zo open over hun dingen praten of rappen. Als je ziet dat sommige rappers nu op universiteiten les geven over hiphop, de lifestyle en de inhoud, is dat voor mij liefde. Dat vind ik fantastisch.”

 

Hoogtepunt
“Er zijn er zoveel. Als Sen Dog van Cypress Hill in Tilburg bijvoorbeeld plat op zijn buik gaat om mij te groeten, is dat voor mij best wel spectaculair. Maar ook de ontmoeting met Guru. Die hebben we wel meerdere keren ontmoet, maar we zijn ook een keer met hem en zijn manager meegegaan naar zijn hotelkamer om wat te roken en te eten. Op een gegeven moment lagen we gewoon op de grond te rollen van het lachen. Het ging over Bubba Sparxxx, die met zijn nummer 1 hit kwam optreden in de Melkweg. Hij deed drie liedjes, waarvan twee keer dezelfde hit. En toen was hij nog binnen tien minuten helemaal buiten adem ook. We lachten hem uit en Guru kwam helemaal niet meer bij! Maar ook die hele spirituele gesprekken waarin hij ons heel dicht bij zich liet en we vertrouwen opbouwden. Dat hij ooit tegen ons zei: ‘Consider me as a friend’, was een enorm voorrecht en een hoogtepunt dat we altijd zullen koesteren."

 

Op het verlanglijstje
“Ik zou het wel fijn vinden als Shucky Ducky eindelijk weer naar Nederland komt. Maar ook de Boot Camp Clik, die mogen volgens mij bijna weer hun land uit. Daar hebben we ook een bepaalde vriendschap mee, dus dan verlang je wel naar het zien van elkaar. We willen ook naar Brooklyn Bodega, een hiphopfestival in New York waar veel talenten optreden. Dat staat dus op het verlanglijstje."

 

Betekenis van hiphop
“Hiphop is voor mij liefde en oprechtheid. Meer kan ik er niet over zeggen. Ik ben niet meer helemaal gezond, maar de herinneringen die ik door hiphop heb, helpen me er doorheen. Daarom, liefde.”

Geplaatst door bowie op 14 november 2013