Geachte heer Williams,
zo'n tweeënhalve maand geleden zag ik je op de eerste dag van Openair Frauenfeld in Zwitserland. Wat ik van je show moest verwachten wist ik niet maar dat ik sinds Lapdance, mijn kennismaking met jouw producties, al fan van je ben als producer staat vast. Om eerlijk te zijn, je show viel daar best wel tegen. Of het kwam door de regen (en daarmee alle paraplu's die voor mijn gezicht wapperden), of het kwam door de verlegenheid die je had on stage. Het geluid werkte ook al niet helemaal mee. De grote eindbaas Pharrell stond als een verlegen mannetje het publiek (zo'n 60.000 personen) in te kijken en te mompelen. Ik moet eerlijk tegen je zijn, Pharrell (mag ik je zo noemen?), ik was erg blij dat Outkast een uurtje na je show de bühne betrad, wat de avond behoorlijk goedmaakte. Lag het aan die gekke hoed, die je draagt sinds de release van Happy?
Toch besloot ik een tijdje terug om kaartjes te bestellen voor je show in de Ziggo Dome, die onderdeel uitmaakt van The Dear G I R L Tour, vernoemd naar je laatste album. En dat laatste album, Pharrell, vind ik erg aangenaam. Je maakt tegenwoordig popliedjes met nog steeds leuke beats, en zelfs mijn vriendin vind je liedjes leuk. En dat is écht niet alleen maar door Happy hoor, Pharrell. Ze wordt ook helemaal vrolijk van Hunter (met die funky baslijn van je), Come Get It Bae en Marilyn Monroe. En omdat ík vrolijk word van beats als die van Frontin', Lapdance en I Just Wanna Love U zouden we samen een goede avond kunnen hebben in de Ziggo Dome.
En dat hadden we ook. Nadat we een drankje hadden gehaald en langs de kraam met véééél te dure merchandise waren gelopen (35 euro voor een dameshemdje met een printje kan écht niet) liepen we naar onze stoelen. Praktisch recht voor het podium, goed zicht én een heel goed geluid. Na twee voorprogramma's die op matig enthousiasme vanuit de zaal konden rekenen was het de beurt aan jou, Pharrell. Zonder hoed betrad je het podium. En ik vond het super, jongen, dat mag je best weten. Je zong dan wel niet álles live, maar een groot gedeelte toch wel. En niet alles was zuiver, maar hey, dat laten we aan de Celine Dion's en Adele's van deze wereld over. Het minimalistische decor, waarin licht en schaduw centraal staan, past perfect bij je muziek, je band was superstrak en het geluid was fenomenaal te noemen (op de overpowered vocalen tijdens Rockstar van Shay na, die je bij de N*E*R*D-tracks kwam versterken). Je gaf 110%, wel anderhalf uur lang. Ok, in de show zaten een intermezzo van de band en een dansdemonstratie van The Baes (op jouw producties als Future's Move That Dope en Mystikal's Shake Ya Ass) die de tijd wat rekten, maar hey, dat is voor mij ook leuk om naar te kijken én naar te luisteren; vijf mooie danseressen die dansen op een kleine demo van wat jij door de jaren heen allemaal hebt geproduceerd. En op die manier kon jij even op adem komen, natuurlijk.
Jammer genoeg deelt niet iedereen de mening dat de show fantastisch was. Want ik weet niet of je een vertaler mee on tour hebt, Pharrell, maar anders moet je de recensie die je leest als je op deze link klikt maar eens door Google Translate halen. Kristiaan Schimmel, die waarschijnlijk jouw muziek heeft leren kennen door tracks als Get Lucky, Blurred Lines en Happy, kon het niet waarderen dat werkelijk de héle vloer sprong op Lapdance en Pass The Couvoisier (man, dat ging los), hoorde niet hoe het publiek reageerde op het inkicken van Frontin' (inclusief erg dope transitie naar Hunter, waarvan de bas nog meer groove'de dan op plaat), hoorde misschien ook niet dat ruim 90% van het publiek het zó luidrichtig het woord 'bananas' spelde tijdens Hollaback Girl en zag niet hoe de diehards reageerden toen je Shay on stage riep en met een aantal fans die on stage mochten losging op drie N*E*R*D-tracks, die overigens als een goede afwisseling diende in de set.
Nee, in plaats daarvan benoemt hij dat je show kort was (je begon stipt op tijd om 21:30 en speelde tot 23:00, anderhalf uur vind ik vrij lang voor een hiphopper, want ja, dat ben je toch nog steeds?), je decor te zwak voor de Ziggo Dome was (niet iedereen hoeft uit te pakken zoals Beyoncé of Justin Timberlake), het tempo niet in de show kwam (en dat terwijl je dikke medleys speelde waarin tracks elkaar in hoog tempo opvolgden) en ook je praatjes duurden niet vermoeiend lang. Maar maak je niet druk om meneer Schimmel, Pharrell. De andere 16.999 personen in de zaal hebben namelijk ontzettend genoten van je show. Na het optreden stonden we ruim een half uur vast in de parkeergarage en Q-Music stond aan. Die kregen veel sms'jes binnen en lieten zelfs mensen telefonisch aan het woord en iedereen was lovend. Ik weet zeker dat als je vanavond in Antwerpen met dezelfde energie dezelfde show neerzet er een evengroot aantal mensen tevreden de zaal verlaat.
Succes met de rest van de tour, laat die hoed voortaan af (of zet hem -zoals gisteren- pas op aan het einde van de show) en geniet van je Vlaamse friet vanavond!
Groet,
Bowie van Loon
Bovenstaande foto is niet gemaakt in de Ziggo Dome maar op Festival Mundial 2010.
