Gijsbert Kamer stelt in zijn artikel dat door de opkomst en het succes van internet, de rol van de radio als bron voor nieuwe muziek is uitgespeeld. Hij baseert zich voor die stelling op zijn eigen bevindingen en op die van de VPRO, die aangeeft het publieke popstation 3FM niet meer te zullen voorzien van scherpe alternatieve muziek. Wij als programmamakers van Kink FM vinden dat een dubieuze redenering.
Sinds de explosieve groei van sites als Last.fm is het samenstellen van radioprogramma’s ook voor ons behoorlijk veranderd. Programmamakers zijn geen monopolisten meer in het ontdekken van nieuwe muziek: de liefhebber zelf heeft meer en meer die rol naar zich toegetrokken. Een mooie ontwikkeling, die ons zeker noopt om onze eigen positie als smaakbepaler grondig te herzien. Anno 2008 bepaalt de luisteraar wat hij wil horen. De populariteit van bijvoorbeeld Last.fm, maar ook de talloze e-mails met tips van luisteraars en de overige toenemende interactie met onze doelgroep staat inmiddels aan de basis van de samenstelling van onze muziekprogrammering. Internet zorgt zo juist voor een verbetering en verscherping van het muzikale aanbod.
Uit die respons blijkt voor ons een enorme vraag van de luisteraar naar meer avontuurlijke muziek op de Nederlandse radio. Immers, waarom zou je wel kunnen genieten van de wat scherpere muziek op internet, maar zou de radio zich daarentegen ineens op behoudender klanken moeten gaan concentreren? Die logica ontgaat ons.
De meetbare interesse in kwaliteitsmuziek moet zich volgens ons vertalen naar de media. Het is prettig om op internet nieuwe muziek te kunnen ontdekken, maar dat kan net zo goed op een festival, op televisie, in een krant of op de radio. Op dat laatste medium kun je nieuwe muziek niet alleen laten horen, je kunt er ook nog iets bij vertellen, de muziek duiden, en door je te richten op vorm en inhoud, luisteraars met nieuwe muziek laten kennismaken.
Subculturele muziekgenres hebben wel degelijk bestaansrecht op de Nederlandse radio. Kink FM draait die “avontuurlijke” muziek dus nog wel, dat is ons bestaansrecht. De luisteraar verlangt dat namelijk van ons. In een land waar zoveel mensen met zoveel plezier concerten bezoeken, muziek maken en muziek beluisteren, dient de radio die talloze liefhebbers van de wat moeilijkere muziek niet in de kou te laten staan. Dat betekent dat er op onze zender zeker ruimte blijft voor hiphop, voor metal, voor electro, voor punk, voor reggae, voor altrock en voor al die andere prachtmuziek, net als in de voorafgaande 12 jaar van ons bestaan.
Dat één zender er voor kiest dat niet meer te doen, wil volgens ons beslist niet zeggen dat die functie voor het gehele medium is komen te vervallen, integendeel.
HIJS sluit zich hier volkomen bij aan. Het is opvallend dat schrijver Gijsbert Kamer na het artikel over 50 Cent hierbij opnieuw de plank lijkt mis te slaan.
