De tien hardste beats die Kanye West maakte voor anderen

Kanye West is een van de grootste artiesten ter wereld en gedraagt zich daar ook regelmatig naar. Rare uitspattingen op het podium of gewoon op straat, als de pers achter ‘m aanzit bijvoorbeeld, zijn daarbij tegenwoordig geen uitzonderingen meer op de regel. Na het enorm vage Yeezus en het veel betere The Life Of Pablo (alweer van ruim anderhalf jaar geleden) is het, muzikaal gezien, erg stil geweest rondom Mr. West. Af en toe verlangen we terug naar de tijd dat hij Jan en alleman omver blies met muziek in plaats van met rare fratsen. Zoals met misschien wel de beste plaat van dit decennium, My Beautiful Dark Twisted Fantasy. Of naar de tijd dat hij talloze rake producties leverde aan zowat de hele hiphopscene, of zijn classic performance in een roze polo in deze tv-show. Vandaar een top-10 met de beste Kanye-beats die hij maakte voor anderen. We tellen af van tien naar één.

10. Ludacris – Stand Up (2003)
Misschien wist je ‘t nog niet, maar de eerste nummer 1-single van Ludacris (de jeugd denkt nu WTF?) is geproduceerd door Kanye West. Vandaar ook zijn rol in de videoclip, waarin immense kippenvleugels en flessen bier worden verorberd alsof het niets is. When I move you move, zo simpel is het. De uptempo en simpele productie maakte Ye in samenwerking met Luda zelf en het groeide uit tot een banger die je tot op de dag van vandaag, al is het tegenwoordig wat minder dan in de zeroes, kunt horen in de clubs. Let goed op en je spot ook onder meer Chingy (jazeker), Tyra Banks en 2 Chainz in de video.

09. Jay-Z – Heart Of The City (2001)
Laten we eerlijk zijn. Kanye West en Jay-Z was al topcombinatie, vér voordat Watch The Throne verscheen. Op deze plaats hadden ook Lucifer, Izzo, The Takeover en Neva Change kunnen staan, maar de beat van Heart Of The City komt, zelfs anno 2017, elke keer binnen als je ‘m beluistert.

08. Twista – Overnight Celebrity (ft. Kanye West) (2004)
Op Overnight Celebrity maakt Twista aan een dame die hij tegenkomt duidelijk hoe hij haar kan in de watten kan leggen, op een beat die Kanye heeft geproduceerd van verschillende samples uit Cause I Love You van Lenny Williams. Zowel de muziek uit de intro als de break en de vocalen van Lenny worden vakkundig neergezet in een beat die je anno nu kan typeren als trappy. Naast de beat verzorgt Yeezy ook het refrein, echter is hij niet te zien in de bijbehorende videoclip.

07. Common – Be (Intro) (2005)
De keuze van Common om Kanye’s hulp te vragen bij het opkrabbelen na zijn ietwat tegenvallende album Electric Circus resulteerde in een van zijn betere albums; Be. Met een kersverse deal bij G.O.O.D. Music op zak gingen Common en Ye (met hulp van Dilla!) aan het werk, na hun eerdere collabo op Kanye West’s College Dropout. En wanneer je, na het horen van de singles The Corner en Go eindelijk het album opzette, hoorde je als eerste de magische bastonen van de intro die zich na vijftig seconden ontvouwt tot een orchestraal meesterwerk van de bovenste plank, gebaseerd op Albert Jones’ Mother Nature. Makkelijk de meest memorabele albumintro uit mijn tienerjaren.

06. Pusha T – Nosetalgia (ft. Kendrick Lamar) (2014)
De minimale productie van Nosetalgia, door Nottz in combinatie met Kanye, is de perfecte ondergrond voor Pusha T en K.Dot om beiden hun kijk op de drugsepidemie van eind jaren tachtig op te geven. Terwijl Pusha, net als in veel van zijn andere tracks, toegeeft degene te zijn die het spul verkocht, rapt Kendrick over wat drugs heeft gedaan met zijn naaste familieleden. Een absolute stand out-track van My Name Is My Name, net als -eveneens Ye-productie en nekbreker- Numbers On The Boards trouwens

05. The Game – Dreams (2005)
The Game had, in tegenstelling tot een rijtje legendarische mc’s die het niet lukte, het geluk om daadwerkelijk een debuutalbum bij Dr. Dre’s Aftermath uit te brengen. En wát voor één. Op The Documentary werkte de Compton mc samen met zijn labelbaas, maar het budget voor die plaat liet véél meer toe dan enkel Dre-tracks; Hi-Tek, Eminem, Timbaland, Just Blaze, Buckwild en Focus… leverden producties aan het grandioze major label-debuut, maar toch is het Kanye West die de show steelt met de productie van Dreams, een song die opgedragen werd aan Yetunde Prince, de oudere halfzus van de tenniszusjes Williams. The Game beschrijft de legacy van veel van zijn muzikale helden op een instrumentatie die Jerry Butler sampled. Gegarandeerd kipenvel, elke keer als je ‘m beluistert.

04. Lil Wayne – Let The Beat Build (2008)
Geen tracktitel die zo goed beschrijft wat er gebeurt in het desbetreffende nummer als Weezy’s Let The Beat Build, van zijn magnum opus Tha Carter III. Yeezy en Weezy bouwen samen vanuit een enkele vocaalsample op naar een climax, door gedurende twee minuten telkens muzikale elementen toe te voegen en tekstuele hoogstandjes uit de hoge hoed te toveren.

03. Drake – Find Your Love (2010)
De tweede single van Drizzy’s debuutalbum Thank Me Later kun je bestempelen als een leftover van Kanye West’s 808’s & Heartbreak. En dat is niet alleen door de elektronische invloeden uit de drumprogrammering, de spacey samples en het tempo, kortom; niet alleen door de muziek. Die ‘Hey hey hey’ die Drake zingt in de hook van het nummer komt ons namelijk iets te bekend voor….

02. Scarface – Guess Who’s Back (ft. Jay-Z, Kanye West & Beanie Sigel) (2002)
Waarom deze track geen Guess Who’s Bizzack heet, is me na al die jaren sinds de release nog steeds niet helemaal duidelijk, aangezien het merendeel van de rappers op de track de titel op die manier uitspreekt. De track is afkomstig van The Fix, dat in 2002 een classic five mic-rating kreeg van The Source, en naast deze klassieker ook nog twee andere Kanye-producties bevat (In Cold Blood en Heaven). Op Guess Who’s Back blaast Ye het stof van The Originals’ Sunrise, een plaat uit 1977, en verknipt hij de hele intro, wat hij op een gruwelijke wijze vermengt met het drumpatroon van Dr. Dre’s XXplosive, dat nog maar drie jaar vóór Guess Who’s Back was verschenen op het 2001-album.

01. Talib Kweli – Get By (2003)
Toen Ye bij Talib in de studio zat en deze beat uit zijn mapje ‘ongebruikte beats‘ afspeelde, wilde Talib er meteen werk van maken, maar op dat moment hadden Pharaohe Monch en Mariah Carey (!) ook al interesse in de productie. Kanye gebruikt, net als veel vaker gedurende zijn carrière, een fragment uit de catalogus van Nina Simone en bouwde daar een snoeiharde boombapbeat en sfeervolle pianomelodie omheen. Na enkele maanden, toen hij niets meer van zowel Pharoahe als Mariah had gehoord, belde Talib hem op om te vragen of de beat, die in zijn hoofd bleef zitten, nog beschikbaar was en had Kanye zoiets van ‘Ok, let’s do the song.‘ Op het moment waar Talib stopte (bij Just To Get By…) sprong Ye erin met zijn eigen hook, maar hij wilde het een groots orchestraal gevoel meegeven en een gospelkoor laten opdraven om zijn geschreven refrein te zingen. Dat bleek te duur, dus vroeg Kweli zijn goede vriendin Kendra Ross om langs te komen in de studio. Ze nam een paar vriendinnen mee die ze kende uit de kerk en zo kreeg Get By alsog de feeling die de grootmeester voor ogen had. En dan hebben we het nog niet eens over de remix gehad waarop Mos Def, Jay-Z en Busta Rhymes, drie buurtgenoten van Talib Kweli, ook nog eens een geweldige duit in het zakje deden. Een absolute classic.

Update: we hebben de top-10 ook in een afspeellijst op Spotify gezet. En omdat Jay-Z’s Heart Of The City daar uiteraard niet op te vinden is, hebben we een shitload aan andere joints erin gegooid die Yé gedurende zijn carrière heeft geproduceerd voor o.a. Kid Cudi, Travi$ Scott, 2 Chainz en Dilated Peoples. 30 stuks in totaal, enjoy:

Geplaatst door bowie op 30 augustus 2017