Cratediggin: diggen in New Jersey / New York

Kun je kort vertellen waar in the US je precies bent wezen diggen en met wie?
In eerste instantie ben ik gewoon een weekje op vakantie geweest in NYC en heb ik een goede vriend bezocht in NJ (New Jersey) en tsja, dan kan ik het ook niet echt laten om wat platenwinkels te bezoeken. Ik ben een aantal keren met die vriend van me naar winkeltjes geweest. Hij weet de meeste goede plekken wel in NYC en NJ.

Diggen in NJ, wat moet ik me daarbij voorstellen? Platenwinkels, rommelmarkten, yardsales, stoffige kelders?
Er is daar van alles te doen op het gebied van vinyl. Er zijn erg veel platenwinkels. Ik ben niet echt in stoffige kelders en op rommelmarkten geweest. Daar moet je denk ik de goede contacten voor hebben en iets meer tijd. Wel liep ik op een zonnige zondagmorgen in een wijk in NJ tegen een kleine garagesale aan. Gewoon een paar mensen die alle rommel uit hun garage aan het verkopen waren. Een verkoper had toevallig ook behoorlijk wat vinyl en daar heb ik dan wel weer een paar leuke dingen tussenuit gevist zoals Roy Ayers “Everybody loves the sunshine” (deze had ik al dus heb ik hem maar weg gegeven aan die vriend) en verder nog wat leuke soulplaten. Totaal tien stuks voor acht dollar, geen geld dus. Iemand die voor mij door de bakken was gegaan had helaas al de OST van Sweet Sweetback Badassss Song eruit gehaald… Wat hij voor de rest nog allemaal voor mijn neus had weg gekaapt, daar probeerde ik maar niet aan te denken.

Wat valt je als eerste op als je diggen in NJ vergelijkt met diggen in Nederland?
Sowieso het aanbod denk ik. In Nederland kom je bepaalde platen gewoon niet of nauwelijks tegen. Amerika heeft een veel rijkere geschiedenis op het gebied van jazz, soul en funk. Je vindt daar makkelijker een Blue Note voor een redelijke prijs. Vaak zijn dit wel latere persingen, maar dat maakt me dan ook niet zo veel uit. Hier in Nederland zie je vaak dat verkopers denken dat iedere Blue Note release veel waard is… Onzin natuurlijk.
Verder moet je je realiseren dat je in zo’n grote stad behoorlijk wat concurrentie hebt als je naar platen op zoek gaat.

Wat is typisch een plaat die je daar wel tegenkomt en hier niet?
Zou ik zo niet kunnen zeggen. Zoals ik bij de vorige vraag al zei, je ziet wat vaker de Blue Note’s voor een redelijke prijs. Verder veel oud soul vinyl op Stax en Volt. Ook viel het me op dat je wat vaker Roy Ayers tegenkomt. Ook staat New York bekend om de latin en latin-soul. Er wonen veel latino’s in NY en er is met name in de jaren ’60 en ’70 veel latin vinyl uitgebracht op labels zoals Fania, Cotique en Tico dus dat zie je daar ook wat meer. Niet dat je erover struikelt, maar in speciale shops is het wel te vinden als je bereidt bent een weeksalaris te droppen.

Hoe zit het met de prijzen? Verschilt het veel met NL?
Ja en nee. Sommige platen zijn daar makkelijker te vinden en zijn dan ook vaak wat goedkoper.
Andersom zie je dat Europese platen daar weer wat meer kosten. Er zijn wel een aantal winkels die behoorlijk uit de bocht vliegen met hun prijzen zoals TSL (The Sound Library) alhoewel je er ook wel platen vindt die dan weer ‘goedkoop’ zijn zoals ‘More Mission: Impossible’ van Lalo Schifrin voor achttien dollar in perfecte staat.
Ik ben bijvoorbeeld ook een winkel tegengekomen met Herp Alpert platen voor $20-25… Iedereen die een beetje affiniteit met vinyl heeft weet dat dit debiele prijzen zijn. Aardappelen zijn volgens mij schaarser!

Noem eens een paar lp’s die je daar gevonden hebt?
Die ‘More Mission: Impossible’ dus, Roy Ayers ‘Everybody loves the Sunshine’, Unlimited Touch LP, Tania Maria 12″, Donald Byrd ‘Blackbyrd’ en verder nog veel gewone platen die ik hier ook had kunnen vinden, maar daar toevallig tegenkwam voor niet al te veel geld. Als ik terug kijk op dit tripje dan heb ik ook niet echt hele zeldzame dingen gevonden, maar voornamelijk goeie platen voor weinig geld en daar ben ik best tevreden mee. Het kan niet altijd allemaal super rare en obscuur zijn toch?!

Met welke lp ben je het meest blij dat je ’m mee terug in het vliegtuig kon nemen?
Eigenlijk ben ik met alles wat ik heb gekocht wel blij. Ik zou niet zozeer 1 specifieke lp eruit kunnen pikken. Ja misschien dan toch die More Mission OST omdat ik die al een tijdje zocht.

Hebben jullie een portable turntable meegenomen en zo ja: mocht je deze ook gebruiken? Ik heb verhalen gehoord van platenwinkels die geld vragen als je de lp’s wil luisteren met een portable.
Nee. Ik heb er niet eens een. Ik weet dat sommige winkels er niet zo van houden en ik denk soms ook wel dat ze daar een goede reden voor hebben. En dan met name de platenwinkels aangezien er een hoop zogenoemde diggers rondlopen die echt niet weten hoe ze een plak vinyl met respect moeten behandelen. Geld vragen voor luisteren is belachelijk, maar daar heb ik eerlijk gezegd ook nog niet van gehoord.

Zijn er do’s en don’t’s als je gaat diggen in NJ?
DO’s: Wees vriendelijk en maak eens een praatje, dat zet vaak een goede toon en je krijgt nog eens wat van mensen gedaan. En neem een goede schep mee, want de grond is er in de zomer erg hard.
DON’T’s: Doe niet of je alles al weet en laat je niet al te negatief uit over prijzen als je vindt dat deze te hoog zijn. Ik heb soms wel eens die neiging maar weet ook dat het geen zoden aan de dijk zet.

Hoeveel platen kun je meenemen in het vliegtuig zonder daar extra voor te betalen?
Weet ik niet. Ik ben een paar jaar geleden bij de douane bij een routinecontrole eruit gepikt, maar dat had verder geen gevolgen. Zeg gewoon dat je op een feestje hebt gedraaid en haal de prijsjes van de hoezen. Heb je nu zo veel bij dat je de het maximale toegestane bagagegewicht overschrijdt dan kan ik me voorstellen dat je een toeslag voorgeschoteld krijgt maar dan moet je het wel erg bont maken.

Welke tip wil je andere diggers geven als zij op zoek gaan naar het zwarte goud in NJ?
Moeilijke vraag. Zoek van te voren goed uit waar alle shops zitten, dat bespaart je een hoop tijd. En koop een metrokaart zodat je je snel kunt verplaatsen want je loopt je een ongeluk. Dus ook een paar goede schoenen eigenlijk!

Praatjes over plaatjes
Om het verhaal compleet te maken heb ik de ‘Praatjes over plaatjes’ vragen ook losgelaten op Mark.

Wanneer ben je begonnen met diggen en wat was je eerste lp?
Ik ben serieus begonnen met platen kopen op mijn 13e. Eerst New Wave, later punk en hardcore (niet de gabbervariant voor de duidelijkheid!) en zo richting soul, jazz en dergelijke.
Mijn eerste lp was KISS ‘Alive II’. Ik was zelf nog te jong om naar de platenwinkel te fietsen maar mijn vader bracht hem op een middag mee.
Echt serieus erop uittrekken om naar vinyl te zoeken was pas later toen ik in soul en jazz geïnteresseerd raakte.

Hoeveel lp’s is je collectie ‘diep’?
Momenteel blijft de meter hangen op zo’n 4.000 exemplaren denk ik. Ik probeer de laatste jaren ook wel meer om een kwalitatief goede collectie in stand te houden en niet zo maar alles meer in de kast te proppen. Dit houdt in dat ik ook wel eens een schoonmaak hou en dingen in de verkoop gooi of ruil tegen platen die me meer interesseren. Het grootste gedeelte van mijn collectie bestaat uit jazz, soul, funk, soundtracks en latin. Kwaliteit boven kwantiteit dus!

Hoe vaak trek je er op uit om te diggen?
Ik heb niet echt vaste dagen of zo, maar probeer af en toe wel eens wat vaste stekjes te bezoeken.
Hangt er ook een beetje van af of de portemonnee het toe laat. Als ik in een stad ben en ik zie een plek waar ik nog nooit ben geweest dan ga ik meestal wel eventjes kijken.

Heb je spijt dat je een lp ooit gekocht of laten liggen hebt, en zo ja welke?
Spijt niet echt, maar ik denk wel dat ik vroeger toen mijn kennis op een nog wat lager pitje stond veel goede platen over het hoofd heb gezien. Niks aan te doen, zo gaat dat.
Spijt van aankopen heb ik niet echt want ik zou bijvoorbeeld nooit een dure lp kopen als ik niet zeker weet dat ik hem goed vind. Cheapo’s (goedkope lp’s) die tegenvallen vind ik niet zo erg. Die doe ik wel weer weg.

Op welk genre focus je het meest tijdens het diggen?
Natuurlijk op alles waar ik in geïnteresseerd ben. Als ik bijvoorbeeld in België ben focus ik wat meer op platen die daar makkelijker te vinden zouden kunnen zijn.
Ik koop ook wel eens platen die ik zelf niet heel goed vind, maar die wel weer leuk kunnen zijn voor de verkoop of ruil. Zo kan ik mijzelf weer een beetje bedruipen zeg maar.
Verder krijgen maffe of mooie hoezen ook wel mijn aandacht.

Lp’s of 45’s?
Voornamelijk lp’s maar af en toe koop ik wel eens een 7″. Heb meestal niet echt het geduld om al die labeltjes bij singles te bekijken. Vaak zit er geen fotohoesje omheen en kost het behoorlijk wat tijd om wat leuks te vinden. Stom, want ik mis waarschijnlijk mooie dingen.

Welke lp is de trots van je collectie?
Ik ben wel trots op mijn verzameling soundtracks. Verder wat mooie Nederlandse releases zoals Rob Franken ‘Ob la di Ob la da’, Dave Pike ‘Got the feelin’ en Nico Gomez ‘Ritual’. Allemaal erg moeilijk te vinden, maar ik heb ze voor een mooi bedrag op de kop kunnen tikken.

Welke programma’s/apparatuur gebruik je om beats te maken?
De enige beats die ik maak zijn de roffels die ik af en toe op de rand van de tafel geef en verder wat getimmer op potten en pannen tijdens het koken.

Loop of chop?
Met melk en suiker.

Welke tip geef je beginnende diggers?
Stop er mee! Diggen is voor nerds! Je vrienden willen niets meer met je te maken hebben en al het mooie vinyl is toch al in handen van de mensen die je voor waren.

Tot slot. Een cratedig anekdote?
Niet echt een cratedig anekdote, maar via advertentie bij Chiel Montagne (ja, die van Op Volle Toeren!) op bezoek geweest. Hij verkocht zijn platencollectie. Anders dan je zou verwachten zaten er erg mooie dingen tussen. Jazz, psychedelische rock, soul, soundtracks….noem maar op. Aardige man ook!

Audio

5Lalo Schifrin – Danube Incident (More Mission Impossible) by Hiphop In Je Smoel5Rob Franken – Hunky Dory by Hiphop In Je Smoel5The Dave Pike Set – El-Die-Bie! by Hiphop In Je Smoel

Geplaatst door bowie op 12 augustus 2006