Wie Big Daddy Kane ooit live heeft gezien, weet dat hij niet van links naar rechts sjokt op een podium, maar dat de als Antonio Hardy geboren rapper zó lang in het vak zou zitten en anno 2018 nog net zo hongerig en vitaal on stage zou staan als in de beginjaren van zijn carrière, had hij dertig jaar geleden vast ook niet gedacht. Zijn all time-klassieker Ain’t No Half Steppin’ bestaat namelijk zo lang en is een Classic. Inderdaad, met hoofdletter c.
Het zijn iconische woorden uit de intro van Big Daddy Kane’s Ain’t No Half Steppin’, wat door velen wordt gezien als een legendarische track. Niet voor niets zette Rolling Stone de song op nummer 25 in de vijftig beste hiphoptracks aller tijden. De toen 20-jarige BDK -voormalig battlerapper uit Brooklyn- had, toen hij die woorden de microfoon inslingerde, niet kunnen weten dat zijn soepele, op wordplay geënte stijl een hele nieuwe generatie rappers zou inspireren. Noem ze maar op: The Notorious B.I.G., Jay-Z, Nas, Raekwon… in de stijl van zowat elke rapper die hot was in de jaren negentig, zijn invloeden van ‘The Kane’ terug te horen.
Kane was en is nog altijd onderdeel van The Juice Crew, een collectief dat verder ook onder meer Marley Marl, Kool G Rap en Biz Markie herbergde. Veel van hen waren de hiphopiconen van de jaren tachtig. Op zijn debuutalbum Long Live The Kane, dat hij uitbracht via Cold Chillin’ Records, staat zijn grootste hit tot op de dag van vandaag; Ain’t No Half Steppin’. Daarop vermengde producer Marley Marl twee andere muzikale hoogstandjes, Ain’t No Half Steppin’ van Heatwave en Blind Alley van meidengroep The Emotions uit Chicago, tot een heerlijke laid-back groove.
Laatstgenoemd nummer komt uit 1972 en was eigenlijk al een hiphopclassic toen Marley Marl het samplede. Het werd al gedraaid op blockparties en barbecues en bleek een gouden greep. Het zorgde ervoor dat oudere mensen Ain’t No Half Steppin’ gingen waarderen omdat het klonk als het origineel. En daarbij kwam Kane er smooth op. Niet zo hardcore als veel van zijn tijdsgenoten, maar gewoon koel, kalm en zelfverzekerd. Hij bombardeerde zichzelf ermee -en door meer dan regelmatig zijn shirt uit te trekken, bijvoorbeeld tijdens de shoot voor Madonna’s Sex– tot de man die vrouwen wilden, en mannen wilden zijn.
De video is al even iconisch als het nummer zelf. Ralph McDaniels, bedenker en presentator van Video Music Box -het eerste programma dat hiphop voor de verandering ook eens overdag draaide in plaats van alleen midden in de nacht-, heeft er prachtige herinneringen aan: “We schoten de video in het Puck-gebouw aan Lafayette Street. Daar werden toen echt veel video’s geschoten. Het hele idee was om hiphop te vergelijken met sport en spel; in dit geval dus boksen en kaarten. Het moest een wedstrijd zijn, waarin Kane de Muhammad Ali van hiphop bleek. Niemand kon hem verslaan”, vertelt hij tegen NPR.
In de video speelt Kane een potje kaarten met een bekende thug uit zijn buurt, en degene die de joker laat zien heeft een speciale rol gekregen. “Omdat rappers nogal eens beroofd werden was het in die tijd goed om, naast je juwelen, ook de gevaarlijke mensen liet zien met wie je omging.” Het moest ervoor zorgen dat een roofoverval op Kane uitbleef. Naast het feit dat dat natuurlijk op zich al een bazenmove is, is ook Mark Breland te zien in de clip. De bokser, die al een gouden medaille op de Olympische Spelen had gewonnen, werd opgetrommeld om in de video BDK te feliciteren nadat hij het kaartspelletje heeft gewonnen. Fun fact: de gordel die ze tonen is zijn echte welterweight-gordel!
Ook al is het niet zijn eigen gordel, een kampioen is Big Daddy Kane nog altijd, zeker als het aankomt op live performances. Herbeleef de golden age-hiphop van de jaren ‘80 nog eens en check de video hieronder.
Als je ook live terug in de tijd wilt, moet je op dondedag 24 mei in de Q-Factory te Amsterdam zijn, want daar treedt BDK dan op. Tickets zijn hier te koop.
