In de lobby van het Hilton hotel in Rotterdam treffen we de harde kern van VSOP: Tim Beumers en CC. Ze verblijven daar voor het Rotterdam Beats event. “Ze hebben hier volgens mij nog nooit zoveel negers in een keer gezien denk ik, haha.” Na tien jaar komen de jongens morgen met een nieuwe tape genaamd Spiekremixes 3. Wij spraken ze erover.
Spiekremixes 3
CC: “Deze tape is het derde deel van de Spiekremixes. Het hele idee achter Spiekremixes is dat we bestaande beats gebruiken voor onze tracks. Op deel 1 en 2 waren er veel Amerikaanse producties te horen, dit keer doen we het met beats van artiesten van hier.”
Tim: “Voorbeelden zijn Even Stil van Brainpower, Dom Doen van Kleine Viezerik, Testament van Lange Frans, maar ook Engelstalige tracks van Nederlandse artiesten zoals E-Life. Eigenlijk gewoon alles dat in de laatste 20 jaar uit is gekomen waarvan wij vonden dat het hard was.”
Waarom na tien jaar?
CC: “We hebben in 2011 XO Status gedropt met de gedachte dat het een aflsluit-album zou zijn. We hadden geen collectieve ambities meer zoals vroeger, want iedereen ging zijn eigen weg.”
Tim: “CC doet veel met dancehall en reggae en ik rap over dubstep en drum ‘n’ bass beats. Binnen VSOP had dat geen plek. En toen we begin dit jaar weer eens samen in de studio waren, hadden we het erover dat het tien jaar geleden was sinds Spiekremixes 1 en 2 en zeiden we eigenlijk in dezelfde adem dat we het gewoon nog een keer moesten doen. We kennen veel artiesten in Nederland en na een paar mailtjes en telefoontjes kregen we de beats van de rappers en producers en was het geregeld. Uiteindelijk zijn daar 38 tracks uit gekomen. Soort van vier albums in één.”
Is er een specifiek thema qua lyrics?
Tim: “Ja, fuck iedereen wij zijn de beste, haha. Er zijn een paar inhoudelijke tracks, maar de meeste zijn gewoon brag en boast tracks.”
CC: “Wij zijn geen domme jongens, maar we maken gewoon muziek die we voelen. Er zit niet altijd een boodschap in. Meestal is de verdeling 80% / 20%, dus nu ook weer.”
Tim: “Het concept van de tracks hing ook een beetje af van het origineel. Als je het over Even Stil van Brainpower hebt, dat ik een van zijn hardste tracks vind, laat ik het refrein door Pascal van BLØF gewoon staan. Mede voor zo’n refrein kies je zo’n track uit, dus daar ga je niet een brag en boast track op maken. Veel tracks hebben dus gewoon ongeveer hetzelfde concept, maar dan onze vertaling.”
Wat zijn favorieten op de tape?
Tim: “We hebben Winne Zonder Strijd gebruikt en veranderd naar Strijden Zonder Winst, die vind ik echt heel tof. De titel is eigenlijk precies het tegenovergestelde van het origineel omdat de visie ook tegenovergesteld is. Hij heeft natuurlijk op zijn manier de track gemaakt over dat hij ervoor gaat en niet hoeft te strijden omdat het zijn natuurlijke winst was. En wij hebben juist het gevoel dat we al die jaren gestreden hebben voor een bepaald iets zonder voor de winst te gaan, maar omdat we dat tof vonden. Dat is niet geforceerd, maar gewoon hoe zijn kijk is op die shit en hoe onze kijk is op die shit. Zo kun je iemand anders zijn track op jouw manier invullen en daar ben ik heel erg blij mee. Zeker omdat we op die track een jongen, Dani, meegenomen hebben die ons via Twitter een link naar zijn track stuurde. Daar kreeg ik gewoon kippenvel van. De laatste persoon die me kippenvel bezorgde met een track was Fresku met Twijfel. Dus toen heb ik gevraagd of hij mee wilde doen op die track. Achteraf bleek dat hij PunchOut Battles heeft gedaan en altijd brag en boast heeft gedaan. Die video was zijn eerste track waarbij hij zijn gevoelens erop gooide. Dat reflecteert ook in hoe hij te horen is op de track.
Ik was ook super blij om Blauw Bloed te doen van Jiggy Djé. Die track deden we samen tijdens een tour en toen ik die beat van hem kreeg, kon ik het eindelijk tackelen tien jaar na dato. Ook de track Medestander van U-Niq, al zolang mijn favoriete U-Niq track. Dan is het cool dat hij me die beat geeft en zegt benieuwd te zijn naar het eindresultaat. Dat je dan de track terugstuurt en van hem hoort dat hij het tof vindt.”
Was de feedback van de originele artiesten op jullie versies van hun tracks belangrijk?
Tim: “Ik vind dat bij sommige mensen persoonlijk wel tof. Je wilt toch ook niet horen dat ze er geen zak aan vinden. En er zullen soms ook wel mensen bijzitten waarvan ik denk: whatever. Ik zag na die 101 Barz sessie die we gedaan hebben ook wel mensen zich afvragen hoe we dat konden doen. Voor sommige mensen zijn bepaalde nummers heilig, daar moet je afblijven. Ik had bijvoorbeeld heel graagTwijfel willen doen van Fresku, maar die heb ik niet gekregen. Hij was denk ik bang dat we het beter zouden doen haha. Dat mag je er wel inzetten. Maar die track vind ik gewoon zo hard en daarom was het een uitdaging geweest. Ik heb een heel andere achtergrond en leven als dat Fresku heeft gehad, maar dat wil niet zeggen dat ik binnen mijn referentiekader niet net zoveel twijfels kan hebben gehad. En het zou dan de uitdaging zijn om mijn eigen gevoelens op die track kwijt te kunnen op zo’n manier dat je misschien niet het origineel overstijgt, maar een andere versie maakt die op een ander level wel echt mee kan komen. Dat was ook de insteek. We hebben dit niet gemaakt om een comeback te maken of iets te bewijzen, dit was gewoon jezelf uitdagen om te groeien als artiest en schrijver. Dus ja, die had ik wel graag willen doen. Maar we zijn nu gestopt, we hadden nog veel meer materiaal, maar 38 tracks is genoeg.”
Je noemde eerder de titel Strijden Zonder Winst. Is dat ook de manier waarop jullie terugkijken op jullie carrière?
Tim: “Nou kijk, ik leg in die verse ook uit dat ik het altijd heb gedaan voor het leerproces. Ik heb muziek altijd gezien als een wedstrijd met mezelf omdat ik mezelf altijd uitdaag om beter te zijn dan dat ik was. Een wedstrijd met jezelf heeft geen winnaar of verliezer, dat is gewoon iets wat je doet om er zelf beter van te worden…, kaolo diep G. En als je het zou hebben over financiële winst: er was helemaal geen winst in de tijd dat we begonnen met rap. Het was cool, je kon een studio kopen en de benzine betalen, maar pas later kon je er een beetje van leven. Zoals nu.”
CC: “Ik kom uit dezelfde hoek natuurlijk. De focus lag altijd meer op het plezier hebben in muziek maken. Maar ik kan niet echt zeggen dat wij nooit winst hebben gezien. Al het geld dat binnenkwam, werd weer geïnvesteerd in hetgeen wat we wilden doen om ons verder te kunnen ontwikkelen.”
Tim: “Wat ik ook hard vind aan CC’s verse op die track, is dat ik de dingen in zijn verse eigenlijk nog nooit zo had gezien ondanks dat ik hem al 18 jaar ken. Hij heeft de afgelopen jaren in Dubai opgetreden, een tour gedaan in China en nog meer. En mensen zijn geneigd om te zeggen: ‘Je was deel van VSOP, ik zie je nu nergens en kijk die young boys money pakken.’ Terwijl dat helemaal niet je persoonlijke ambitie hoeft te zijn als je begint met muziek maken. Ik ben net terug uit Zuid-Afrika waar ik drie shows heb gedaan en met een groep jongens van daar een nummer 1 hit heb gehad. Daar hoef ik hier niet interessant over te doen, maar het is wel iets wat ik daar heb bereikt.”
Ik las iets over theater maken?
Tim: “Ja, dat wil ik nog steeds. En de reden dat ik dat nog niet gedaan heb, is dat ik het heel serieus neem. Ik vind een Jim Jefferies of Kevin Hart historische figuren. Iets maken zoals zij wil ik ook, maar dat is een vak. Dus bestudeer ik het ook al zo’n 12 jaar door het o.a. te analyseren. Het voelt nog niet alsof de tijd er rijp voor is, maar aan de andere kant ben ik misschien ook gewoon fucking lui. Ik wil ook nog wel de politiek in, tv maken of wiskundeleraar worden voor 4 VWO…”
Je ziet toch best wat rappers de theaterkant opgaan, waarom is dat volgens jou?
Tim: “Ik weet het niet. Ik kan me voorstellen dat als je inhoudelijk georiënteerde muziek maakt, je je ei niet kwijt kan in een Nederlands luistercircuit. Dat kan een reden zijn om het theater in te gaan en te spreken tot een ander soort publiek. Er zijn zoveel theaters met leden die het theater twee keer per maand bezoeken ongeacht wie er staat. Of je nou gaat optreden als pianoman in een bruin café, die mensen komen toch wel. Dat zijn ook mensen die daardoor veel meer open staan voor bepaalde dingen dus kan ik me voorstellen dat rappers op die manier aan dat publiek hun ei kwijt willen. Mijn reden is gewoon dat ik een zaal vol mensen heel hard wil laten lachen. Dat is de ‘attentionwhore’ in mij. Ik heb een titel, idee en eigenlijk alles al, maar ik moet gewoon beginnen met schrijven.”
CC: “Ik wil niet het theater in, maar ben naast hiphop dus voornamelijk bezig met reggae en dancehall muziek maken. Ik heb een heel dancehall en reggae repertoire samen met de groep Jaheat en we komen binnenkort met verschillende projecten. De Jamaicaanse deur is inmiddels ook open, dus we zijn ook internationaal bezig. En ik ben bezig met het album met Zegevier. Daar staat een gastbijdrage van Extince op, iemand die normaal bijna nooit op een ander z’n album komt. Dus we hebben wel dingen liggen.”
Tim, ik zag je zeikcolumn. Ben je altijd een zeikerd?
Tim: “Dat is een kant van me. Mijn privékant gaat mensen geen moer aan. Ik gooi heel veel op social media, maar je zult nooit de gezichten van mijn kinderen zien bijvoorbeeld. Als ik Tim Beumers ben, ben ik de persoon met de uitgesproken mening die rapt en voor FunX werkt. Thuis ben ik gewoon papa. De mensen die ik tegenkom als ik mijn kinderen naar school breng, weten ook niet dat ik rapper ben. Ik ben sowieso socially al super afgescheiden van die ouders. Als ik op het schoolplein sta tussen die huishoudbeurs-mensen kijk ik ze aan en denk ik: ik ben never zoals jullie. Ik ben pas echt heftig tegendraads geworden tegenover mijn leeftijdsgenoten, sinds ik mijn kinderen naar school breng en die ouders een gesprek over niks hoor aanknopen. Dus ben ik die vader met een hoodie en koptelefoon op die ze niks hoeven te vragen. Ik merk wel dat mijn kinderen nu met andere kinderen beginnen te spelen, dus moet ik om mijn kinderen niet te laten vervreemden wel socializen met hun ouders. Ook al heb ik een tyfushekel aan ze. Maar ik ben op dat vlak dus ook een zeikerd.”
Jullie behoren tot de oude stempel, wat vinden jullie van de nieuwe lichting hiphoppers?
CC: “Ik heb het eerlijk gezegd niet zo gevolgd. Ik weet dat er heel veel troep is, maar er zijn genoeg gasten ook wel redelijk bezig. Mensen zoals Fresku, PerVerz en Braz. Maar verder check ik echt weinig want ik voel niet alles.”
Tim: “Wat ik vooral cool vind, is dat je nu young boys hebt die het juiste team om zich heen verzamelen en stappen zetten. Of je ze nou wel of niet goed vindt, ze pakken grof geld om hun maandsalaris eruit te halen en dat vind ik geweldig. Dat kon niet in onze tijd. Ronnie Flex bijvoorbeeld. Hij is super commercieel en eigenlijk pakt behalve FunX bijna niemand hem op, maar hij kan gewoon leven van zijn muziek. Maar ook Nouveau Riche die haar eigen markt heeft gecreëerd en een hele sound heeft omgegooid, of Snoop Dogg en Afrojack die gewoon een Boaz productie neergooien met zijn tweeën zijn goede voorbeelden. Puur omdat die boys uit Gorinchem een of andere bizarre sound hebben gemaakt die niemand tof vond, maar zij pushten door. En of ik dat nou goed vind of niet, ik vind het tof om te zien hoe jongens ervoor gaan. Ik vind dat een hoop teksten beter kunnen, maar er zullen ook een hoop jongeren zijn die het tof vinden en mijn shit oude mannen-rap vinden. Dat is normaal, kijk maar naar Amerika. Mensen die Mobb Deep dope vonden, hoefde je ook geen Sugarhill Gang te laten horen. Ik hoef het niet goed te vinden. Ik kan jouw muziek gewoon gaar vinden, maar we kunnen elkaar nog steeds respecteren. Een paar jaar terug feliciteerde ik Keizer tijdens de State Awards met zijn award en was hij daar hartstikke blij mee. Dat is het leuke. Maar als er gerapt wordt, dan fok ‘em. En zo zijn zij ook tegen ons. Heerlijk, dat is hiphop in mijn ogen.”
