Pete Philly

Introduceer jezelf eens voor het Hip Hop publiek dat je nog niet kent.
Ok, ik ben Pete Philly en ik ben een rapper, haha!

Kun je eens een week van Pete Philly beschrijven, wat doe je allemaal etc.?
Ik zal ten eerste die week niet slapen, ik zit vier, vijf dagen in Amsterdam, want de Unexpected studio zit daar, en dan ben ik aan het werk met Perquisite aan tracks. Of met Perquisite aan het nadenken hoe we dingen kunnen doen voor EP’s en dergelijke. En ja, dan kom ik thuis en dan probeer ik in iedergeval 1 à 2 keer in de week met Senna te chillen. Maar die is ook heel erg druk met haar EP. Dus we zien elkaar niet heel veel. Voor de rest schrijf ik veel, maak ik veel beats, mail ik veel, zit ik veel op hiphopinjesmoel te surfen, haha. En chill ik met DJ PCM, dus vooral alleen maar met muziek.

Je wortels liggen in Aruba. Hoe heeft dat je identiteit gevormd?
Nou, omdat ik op Aruba ben geboren en mijn moeder Nederlands is en mij pa Arubaans en ik Dominicaanse roots heb, en naar ‘American Play School’ ging, sprak ik op school Engels, thuis Nederlands en met me oma Spaans. Dus ik heb altijd wat met talen gehad. En omdat er niet iets specifiek is als een Arubaan, want er zijn blanke Arubanen, zwarte Arubanen, latino Arubanen, heeft het me in zoverre gevormd dat ik nooit echt een verschil heb gezien tussen mensen.

Je was onlangs dus in Glasgow, maar ook in Hamburg! Was dit om muziek op te nemen?
Ja ik werd benaderd door Fnom Records, dat is een label uit Miami. Die hadden een act, een producer/MC die heet Al Valliant, en die ging in Hamburg zijn EP opnemen qua vocalen. In een studio van een aantal Duitse gasten die daar weer goude en platina platen hadden gemaakt. Met best wel gelikt, Amerikaans klinkende hiphop, maar dan in de Duitse taal. Hij ging dus naar Europa om verschillende vibes te verzamelen en Phenom Records had mij gehoord via internet. En toen hadden ze mij gemaild of ik wilde featuren op die plaat. Dus dat ben ik toen gaan doen. Ik geloof dat die EP in mei uitkomt, volgens mij alleen in de States, maar dan ga ik ook naar Miami toe om wat schowcases te doen.

Hoe is de beleving van Hip Hop in Glasgow aangezien je daar was voor optredens. En heeft dat ook invloed gehad op jou?
Nou, ik kwam daar via het NPI en MOJO Concerts. En die belden mij op dat ze een aantal cd’s gestuurd hadden van Engelstalige Nederlandse acts daar naartoe en toen was ik gekozen om daar te spelen. Dat vond ik natuurlijk helemaal de bomb! Toen ben ik daar naartoe gegaan en hebben we gechilled met een gast die Eastborn heet. En de vibe daar is zo underground. Een beetje zoals underground hiphop klonk begin jaren ’90. Gewoon wat donkerder daar. Het is nog in de beginfase, zoals Osdorp Posse ook de beginfase was van Nederlandse hiphop hier. Zo is het daar ook een beetje. Maar het was wel dope, ik had het heel erg naar me zin.

Even een sprong naar Frankrijk, je staat op de Franse Mixtape van DJ Damage. Hoe is dat gekomen?
Nou DJ Damage is een DJ die zit op het label van DJ Cut Killer, en ik had ook eerst begrepen dat ik op een Cut Killer mixtape terecht kwam dus ik zei al tegen mensen van: "Jah, ik kom op de Cut Killer mixtape. Waarop zij reageerden: “Yo, dat is dope man!” Maar ja, dat had ik dus verkeerd begrepen. Maar het is dus het Label van Cut Killer. En kennelijk is ie in de platenzaak North West Metropelis tegen gekomen en wilde hij ‘Inside Out’ van Cee Major en mij op die tape zetten. En hij heeft Unexpected Records benaderd en zo is dat tot stand gekomen.

Hoe vind je het dat je muziek nu ook internationaal bekendheid krijgt?
Ja, ik vind het heel dope. Maar ik vind het ook nodig. Want ik heb het buitenland nodig om te kunnen blijven doen wat ik doe.

Zijn dat ook je ambities?
Ik heb het een tijdje geprobeerd om me alleen te concentreren op Nederland en ik denk dat er wel wat markt in Nederland is voor wat ik doe, maar niet veel. En ik merk gewoon aan die internationale distributie dat ik naar het buitenland kan. Dus dan doe ik dat ook. Als ik afhankelijk was geweest van alleen de hiphopscene in Nederland dan was ik de lul geweest, Binnen de kleine nederlandse hiphopscene zit er weer een klein groepje dat mij voelt zeg maar, globaal bekeken is die groep groter…

Je muziek schijnt erg ‘hot’ te zijn in Japan! Kan je dit zelf verklaren?
Ja,dat is vooral te danken aan Perquisite. Perquisite die was namelijk zelf ooit het Unexpected Records label begonnen en die had een EP uitgebracht en vandaar uit is het begonnen.

Maar hoe dan die hook-up in Japan?
Nou, het is vooral te danken aan het distributie kanaal van Rush Hour. Dat is een label, maar ook een distributie kanaal vanuit Amsterdam dat wereldwijd distribueert. En het distribueerde in eerste instantie alleen elektronische muziek en broken beats en Unexpected Records werd daardoor gedistribueerd. En in Japan zijn echte muziek liefhebbers en dat is dope dat het zo uitpakt.

Zijn er nog andere internationale projecten waar je aan deelneemt of aan gaat deelnemen?
Ja, ik ga eind februari naar London om daar de eerste vocalen op te nemen voor wat het Pete Philly album zou moeten worden. En dat wordt geproduceerd door een Britse producer Tim Sinemon. Die heeft o.a. voor Seal, Neneh Cherry en Bombthebass geproduceert. En hij had dus een heel dope idee voor mijn plaat, dus ik ben benieuwd. Ik heb de producties nog niet gehoord, maar die hoor ik binnenkort. Dan ga ik daar aan werken, dat wordt ook een internationaal album denk ik. Als het allemaal loopt zoals ik hoop dat het loopt, haha!
En ik ben net sinds een week met een producer uit Brooklyn, Soulphonic, bezig, die wilt dat ik feature op een van zijn projecten. Die maakt hele dope hiphop beats dus dat wordt een heel leuk project.
De Mindstate 1 EP, de Mindstate 2 EP en het Mindstate album komen ook allemaal uit dus genoeg drukte!

Hoe ben je dan in contact gekomen met die producer Tim Sinemon?
Dat was weer via een kerel van MOJO die ook in mijn ding gelooft. Die heeft ook heel erg zijn best gedaan in Hilversum om die labels warm te krijgen voor mij. Maar dat schiet natuurlijk niet op. Maar die zei dat ’ie een producer kende en daar had ik toen geen oren naar, en dan kan hij wel voor Nemeh Cherry geproduceerd hebben, maar dat is zo lang geleden. Maar die Tim weet wel wat hij doet, dus dat wordt zeer dope!

Kunnen we dan eindelijk in 2004 dat full length Pete Philly album verwachten?
Weet ik niet, dat hangt ervan af. Ik denk dat 2004 meer gaat over Mindstate. Maar het zou wel dope zijn als ik in december 2004 dat album uit zou kunnen brengen. Maar weet je wat het is? Je hoopt altijd dat dingen snel gaan, maar het gaat juist zo langzaam, het heeft tijd nodig. Maar de reden dat ik niet eerder iets heb uitgebracht, want ik heb al iets van zestig tracks liggen. Ik wil niet half komen. Ik wil gewoon dat het helemaal klopt. Daarom is het Mindstate project ook dope, omdat het een heel concept heeft.

Gaat je full length ‘Streams’ heten? Kun je deze titel misschien ook vast toelichten?
Nou, dat is een concept waar ik mee aan het spelen ben. Het concept van Mindstate is verschillende gemoedstoestanden waar ik in verkeer met alleen Pete Philly vocals en beats van Perquisite. Maar ik zou heel graag willen laten gaan over stromingen. Je bloedstromingen, je roots stromingen, je leven en de main stream de underground stream. Op zo’n manier zou ik het willen aanpakken, maar het kan best zijn dat ik op een ander concept komt, haha, je weet maar nooit.

Je muzikale draai ligt voornamelijk bij het soul- en jazzding, blijft het hierbij of kunnen we ook nog harde boom-bap beats met Philly rhymes verwachten?
Nou, ik doe van alles en nog wat. Ik vind het altijd heel jammer als mensen zeggen: “Ja, Pete Philly is Nu-Soul, heb jij zijn nieuwe soulvolle track al gehoord?” Dan denk ik: “Hee hee, luister!” Want de basis is hiphop, maar mensen vergeten dat hiphop gewoon een deur is naar: jazz, funk, reggae, soul, broken beats, dance, drum&bass, zelfs naar techno. Er zijn allemaal verbanden en ik probeer zo veel mogelijk binnen dat hiphop kader te kijken wat voor crossover ik kan maken. En de reden dat ik zeg maar in zo’n soort van soul hoek ben gedrukt is door de tracks ‘Endurance’ en ‘Self Reflection’ met dat rhodes pinaootje en jagga bitebijvoorbeeld. Maar ik heb bijvoorbeeld met Moddervet, dat is een metal act, dingen gedaan en met Juggabites, een drum&bass act. En met Nicotine was het een beetje west-coast gangster rap. Ik probeer juist zo veel mogelijk te doen. Maar goed, iedereen wilt het toch altijd labelen en zeggen dan dat Pete Philly Nu-Soul is! Nou, mijn reet, ik ben gewoon hiphop!

Je spit Engels op de mic, was dit ooit Nederlands of gaat het dat misschien ooit nog Nederlands worden?
Het is nooit Nederlands geweest. Ik heb wel eens voor de grap Nederlandse teksten gemaakt, maar ik uit mezelf gewoon beter in het Engels. Ik vind die taal compacter, vloeiender en qua structuur zit ie veel lekkerder in elkaar. Ik merk dat je in het Nederlands veel meer woorden nodig hebt om hetzelfde te zeggen in het Engels met minder woorden kan doen. En dat vind ik juist het dope. Want rap vraagt erom om ‘to the point’ te zijn. En ik kan het zelf moeilijker in het Nederlands. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de antwoorden in dit interview… Dat zijn gewoon teveel woorden snap je! Maar goed, ik vind het feit dat Nederlandse hiphop nu aan het groeien is echt de bomb! Ik vind dat er heel veel dope shit uit is en dat staat ook dichter bij de Nederlandse cultuur dan dat wat ik doe. Ik snap ook dat er mensen zijn die eerder gaan voor een Opgezwolle, een VSOP of een DAC of whatever, dan voor een Pete Philly en dat is cool. Maar ik vind het Nederlandstalige ding heel dope, heel eigen. Kijk het is aan de ene kant gewoon heel dope dat alle Nederlandse hiphop acts, me included, hiphop echt for the love maken. Want er is vrijwel geen geld mee te verdienen. Dus de intentie waarmee het gemaakt wordt is zo puur, dat vind je bijna nergens meer. De Amerikaanse shit is gewoon helemaal gecorrumpeerd, doordat je er zoveel geld ermee kan verdienen. Maar de Nederlandse shit is daardoor heel puur, maar wat een mindere is, is dat op een bepaald punt maak je albums en nog meer albums en je komt niet verder, want je kan er niet van leven. Dan moet je toch een andere baan nemen. Terwijl Opgezwolle, die gasten horen gewoon te rappen, Extince die hoort dat te doen, DAC horen dat te doen, VSOP ook en heel veel acts die ik vergeten ben. En ik vind het jammer dat het zo moeilijk wordt gemaakt voor die mensen om dat te kunnen blijven doen. En dan moet je een bullshit baan nemen, terwijl als een timmerman erachter komt van: “Ja, ik moet dingen bouwen” dan kan hij dat doen en daarop leven. En ik vind het jammer dat dat niet geldt voor muzikanten, helemaal in Nederland.

Naast rap maak je ook gebruik van zang, ga je dat verder ontwikkelen of blijft rap toch hoofdzaak?
Ik denk dat ik nooit rap zal loslaten, want MC-ing vind ik zo dope, ik kan daar zoveel in kwijt. Spitten is gewoon zo de bomb, freestylen, spitten, gewoon dope! Wat ik ook leuk vind is te flirten met flows waarvan je niet kan bepalen of het nou zang of rap is. En ik vind het ook leuk om te zingen, Talib Kweli zegt bijvoorbeeld: “If you can talk, you can sing, if you can walk, you can dance!” Nou dat is absoluut waar. Zingen is gewoon leuk.

Je hebt inmiddels ook je clip van het nummer Self Reflection op MTV! Dingen gaan voorspoedig of niet dan?
Ja, dingen gaan wel aardig. Hoewel die clip die daar gedraaid werd was wel te danken aan Too Tall, Brain en TLM. En die zijn nu weg daar. En dat die op de Box werd gedraaid was ook te danken aan een kerel die lokale dingen wilde supporten en die is ook weg. Dus het wordt nu nog moeilijk voor lokale hiphop acts om een clip op tv te krijgen.

Je hebt nu EP ‘Mindstate’ uitgebracht samen met Perquisite, hoe ben je in contact gekomen met Perquisite en hoe is het tot deze samenwerking gekomen?
Ik ben ooit wezen surfen en toen heb ik een kerel leren kennen die heette Jouke. Dat is een hele toffe kerel en daar heb ik contact mee gehouden. Een van zijn vrienden Bowan die studeerde op een bepaald punt bouwkunde in Delft. En kwam met een cd-tje aanzetten van een klasgenoot van hem, Perquisite. Die zei dat ik het moest horen. En dat heb ik bij iedereen als ik iets hoor wat ik dope vind, dan mail ik ze of bel ik zo zoals bij Arts the Beatdoctor of wie dan ook. Dat deed ik toen ook bij Perquisite en we zijn toen hele goeie vrienden geworden. We dwingen elkaar heel erg om zo goed mogelijk te presteren. Dat zorgt dus voor een leuk product.

‘Mindstate’ is een project dat onderdeel uit maakt van een groter project, kun je dat voor ons toelichten?
Ok, het idee is dus: elke track is een gemoedstoestand. Je hebt: motivated, eager, lazy, paranoid, insomnia, gloomy: allerlei mindstates. Maar we hadden de eerste zes tracks opgenomen en toen hadden we nog veel meer ideeën. Dus toen dachten we van: “Fack it, we maken een tweede EP. En we brengen ook een album op cd, de EP’s samengevat plus nog twee extra tracks en twee remixes.” En toen heeft ook nog eens een vriend van ons benaderd, die wilde een korte Mindstate film maken die weer onder te verdelen was in een aantal videoclips. Ook die gemoedstoestanden, maar dan in een verhaal vorm en onder te verdelen in video clips. En dat wordt natuurlijk allemaal heel low-budget, maar dat kan juist heel mooi uit pakken.

Hoe tevreden ben je met het resultaat? Zijn er dingen die je in de toekomst anders zou doen op volgende releases?
Ik denk dat de Mindstate 1 EP de eerste EP is waarop ik op verschillende manieren probeer te flowen en mijn stem op verschillende manieren probeer te gebruiken en qua producties zo veel mogelijk verschillende dingen probeer te doen. Bijvoorbeeld de eerste track wordt op een bepaald punt een echte dance track en de laatste een meer klassiek nummer met cello en dergelijke. En dat is de eerste stap van: “We gaan nu proberen zo creatief mogelijk te werk te gaan. En niet te vervallen in eigen trucjes.” Ik denk dat die 2e Ep, daar willen we nog meer op experimenteren. Bijvoorbeeld broken beats enzo. Bijvoorbeeld op deze 1e EP heb je lazy, eager, insomnia: dat zijn 3 tracks die gewoon basic hiphop jazzy zijn. Gewoon lekkere tracks en daarbij zitten ook twee tracks die iets daarbuiten gaan. En ik denk dat we met die 2e EP nog een stapje verder gaan. Wat ik vooral wil doen is, ik wil dat het Pete Philly album of het Pete Philly & Perquisite album heel divers is. Ik wil laten zien dat ik niet in een hokje pas. En vandaar is het lullig dat ‘Endurance’ en ‘Self Reflection’ allebei heel erg aan het licht zijn gekomen, want die zitten in dezelfde soort vibe.
Ik wil niet vast zitten in een stroming. Muziek heeft maar twee categorieën: Dope en Wack, wat mij betreft. Van wat er dope is zijn er zo veel dingen. En het feit dat jazz artiesten mij respecteren als artiest en ik hun ook, zorgt dat ervoor dat ik makkelijker buiten het boombap genre dingen kan vertonen. En sommige hiphoppers vinden mij daarom juist wack en anderen weer dope. Het dope van hiphop en hiphop cats is het feit dat iedereen in de hiphop een criticus is. En iedereen heeft zijn eigen visie van wat hiphop moet zijn. Daarom vind ik het ook niet erg als er mensen zijn die zeggen van: “Yo, fuck Pete Philly, die shit is wack!” Dan denk ik van: “Ja ok.” En anderen vinden het weer dope. En ik vind het leuk dat het zo divers is. De enige denkfout die hiphoppers maken, ik ook, is dat zij denken te weten wat echte hiphop is. Maar het is heel moeilijk om open minded te blijven, vooral in de hiphop.

What about Senna? Op optredens rocken jullie beide die zaal, gaan er meer projecten met Senna komen qua EP’s / LP’s?
Ja, ik denk het wel, op de 2e mindstate EP staat Senna ook. Ook dropt Senna haar eigen EP en die wordt zo fakking bruut! Er staat een productie op van Delic, twee producties van C-Mon, twee van Perquisite en twee producties van Zwasi. En een intro van een Amerikaanse comedian die echt te grappig is. Die shit wordt echt dope!

Hoe gaat het overigens met de carrière van Senna? Aangezien ze ook een clip op the Box had van het nummer ‘Chicken Out’.
Ja ja, zeker, en de single van het C-Mon solo album wordt de track met Senna, en die is ook weer heel dope. De reden dat Senna heel dope is, is dat ze heel b-boy is, heel erg MC en hiphop minded. En niemand ziet haar als een Nu-Soul of R&B chick, maar iedereen snapt dat ze gewoon een hiphop chick is. En ze heeft gewoon een engelen stem en dat is gewoon een dope combo. Je zal haar ook nooit in een minirokje zien, maar altijd baggy shit en ik voel die vibe heel erg goed.

Je optredens zijn altijd vol met energie en dans moves, heb je dit aan Senna te danken?
Omdat ze dansles geeft? Haha, ze geeft namelijk street dance lessen! Ze is een hele goede danseres en dope MC. Dans is gewoon leuk en hoort erbij. Als je besluit gewoon stil te staan op het podium en te spitten, waarom zou iemand dan naar je show toe komen en niet gewoon thuis je cd luisteren? Maar het is gewoon improvisatie op het podium, het is niet dat we danspasjes geoefend hebben. En als het publiek een beetje geeft, dan kunnen we onszelf helemaal geven en dan voel je die vibe gewoon.

Regelmatig treed je ook vaak op met live band! Heel jazzy, bevalt dit beter dan alleen met PCM achter de draaitafels? Vergroot een band je interactie met het publiek?
Ik vind beide dingen leuk om te doen, ik denk dat beide dingen ook genoeg over kunnen komen. Het leuke van een band is dat je je set wat makkelijker kan editen. Je kan zeggen waar de breaks en stops zitten en het maakt je set meer levendiger. Het wordt meer een geheel. Maar het neemt heel veel tijd in qua repeteren. En met band wordt ik niet genoeg geboekt ten opzichte van hoeveel tijd ik erin steek.

Je dropte onlangs ook een track genaamd ‘The Storm’ over het toenmalige optreden van de wereld in Afghanistan/Irak, kunnen we in de toekomst meer van deze maatschappij kritische tracks verwachten?
Ja, ik denk dat ik sowieso als ik ergens een mening over heb dan wil ik dat kwijt. Ik wil niet het soort MC worden dat de hele tijd zegt van: “Oow, het is zooo kut!” Het is cool om luchtige tracks te maken en dat doe ik ook, een thema en concept is ook leuk! Maar ik vind het nodig om af en toe een visie te geven of mensen proberen te inspireren. Maar vergis je niet: ik heb het niet zo hoog ik me bol zitten dat ik dingen denk te veranderen door erover te spitten . Muzikanten die denken door een ‘concious’ track te maken dingen te veranderen, die hebben grootheidswaan. Ik denk dat je wel mensen eraan kan herinneren. Ik denk dat je maar twee keuzes heb in het leven: of je wordt cynisch of je wordt gek. En ik weet niet of ik zin heb om gek te worden. Maar ik heb ook geen zin om een cynische gast te worden, maar je voelt je zo machteloos en dat is vooral waar ‘The Storm’ over ging.

Je hebt bij Unexpected Records al meerdere releases op je naam staan. Wat wordt er van jou verwacht en wat verwacht jij van Unexpected Records?
Helemaal niks, we verwachten gewoon dat we dope muziek kunnen maken. Het is een klein label en er is genoeg geld om dingen op vinyl uit te brengen.We maken gewoon muziek en we proberen niet uitzonderlijk te verkopen. We maken het vooral, omdat we met dingen zitten die geuit moeten worden.

Even iets heel anders, hoe is je relatie met Nicotine tegenwoordig?
Ik spreek die gasten heel weinig, maar ik hou wel van ze! Ik heb veel aan ze te danken ook. Ze zijn bezig met een nieuw album en daar ga ik ook op featuren. Maar ik zit in een andere vibe dan Nicotine. En ik heb ontzettend veel respect voor Kid Crash, die man heeft zo hard gewerkt en nooit opgegeven. En ik heb van hem heel erg geleerd om integer te zijn en true to yourself. Het klinkt wel heel corny, maar het is wel zo. Hij is als artiest gewoon wie hij is en heeft ook nooit compromissen gesloten, maar gewoon hard gewerkt en daar nooit over gebitcht. Hij heeft allemaal dope mensen geholpen maar is er zelf echt nooit beter van geworden en daar is ie niet te bitter van geworden. Maar ik heb echt heel veel respect voor hem.

Nog eventuele opmerkingen of/en shoutouts naar de bezoekers van HIPHOPINJESMOEL?
Jah, ik zou zeggen check hiphopinjesmoel.nl of nee, het is .com nu, hè?! Blijf op de hoogte! Check ook petephilly.com en Unexpected Records en hoop dat iedereen die de Mindstate EP checkt ervan geniet!

Meer info: http://www.petephilly.com en http://www.unexpected-records.com

Geplaatst door bowie op 18 januari 2004