Na het uitbrengen van zijn toch wel behoorlijk experimentele laatste cd Electric Circus vond Common het weer eens tijd om Nederland aan te doen, zo ook Tivoli.
De man’s live-reputatie kennende, verwachtte ik een hoop, aangezien Com zeker een van de meest bezielde live-performers is die de hedendaagse hiphop rijk is, een showman pur sang. Deze show vormde wederom geen uitzondering op deze regel: van begin tot eind was Common een en al energie en positiviteit. Soms werd Common’s positiviteit een beetje te geitenwollen sokken-achtig en dreigde de MC uit Chicago te verzanden in schijnbare hippie-retoriek, maar gelukkig wist hij die momenten mooi te contrasteren met zijn oprechte pleidooi voor “real hiphop”; op verschillende punten in de show zette hij alles stil en vroeg of het publiek down was met artiesten als Tribe, De La, Pharcyde, Slum Village en The Roots (om uiteraard na iedere naam een bevestigend antwoord te krijgen ). Ook deed de man, voormalig bekend als Common Sense, aan een vermakelijk stukje hiphop-karaoke toen hij coupletten van nummers als The World Is Yours, Passing Me By en Big Poppa deed. De set was een goede balans tussen ouder en nieuw werk, tussen traditionele Hiphop en experimentele ish.
Het begin van de show bestond voornamelijk uit werk van zijn laatste cd, maar in het midden van de set verliet de (overigens uitstekende) band het podium en bleven alleen Common en zijn DJ (naam is me ontschoten, was geen bekende gast in ieder geval) op het podium over. In dit DJ-MC intermezzo bracht Common nummers als 1-9-9-9, Love Of My Life en I Used To Love Her ten gehore en kreeg de DJ ruimte om een heerlijk ouderwets stukje battle-skills te laten zien. It Takes Two van Rob Base werd uit elkaar gehaald en weer aan elkaar geplakt op allerlei manieren. Echt een ouderwetse DMC battle-routine a la Dj Scratch en Cash Money, MET bodytricks (dat zie je niet vaak meer), heel cool om weer eens te zien. Hierna betrad de band het podium weer en kabbelde de show rustig voort tot het absolute band-hoogtepunt wat mij betreft: The Light allerlei tempowisselingen en veranderende arrangementen klonken als een bizar maar zeer dope geheel, het publiek 4 minuten lang verrassend. De kippevel-scratch van Bobby Caldwell werd aan het einde nog een aantal keer zonder band-begeleiding ingezet zodat het publiek kon meezingen met het stuk van zijn Open Your Eyes dat Common gebruikt heeft voor The Light. Als toegift deed de MC uit Chicago nog The Bizness en Resurrection (in de originele versie helaas, niet dat die niet dope is, maar come on: die Large Professor remix is toch wel DE versie van dat nummer) waarna iedere bezoeker na een kleine 2 uur (!) tevreden naar huis kon; Common had weer eens bewezen een van de top-MC’s en showmannen in de hedendaagse Hiphop te zijn…
Fixtures:
Hoogtepunt: The Light
Dieptepunt: eigenlijk geen, misschien voor Tivoli de door Common gesloopte microfoonstandaard!
Bier: 1,60 euro
Wc: 30 eurocent
Garderobe: 1 euro
Fotograferen: yep
Geluid: zeer goed
Bezoekers: denk zo rond de 500-600
Damage: 19 euro
Cijfer: 8
