Een vriend van me stuurde me een appje met de vraag: “Ey, ken jij Tyler, The Creator?” Daar achteraan kwam een foto binnen met Tyler erop, gehuld in PSV-shirt. De vriend in kwestie was overduidelijk meer geïnteresseerd in het shirt dan in de rapper, maar ik besloot toch maar een poging te doen om Tyler te omschrijven. Ik kwam tot ‘teringleip’, geen idee hebbende of dat in het geval van Tyler positief of negatief is. Maar hoe omschrijf je de oprichter van Odd Future eigenlijk? Excentriek, eigenaardig, apart? Zijn nieuwe album Cherry Bomb kwam 13 april online en het beluisteren van de plaat biedt me nog steeds geen eenduidig antwoord op de vraag.
Het eerste dat opvalt wanneer je het album aanklikt, is dat alle tracks zijn geschreven met de Caps Lock-toets ingedrukt en halverwege het album ben je er wel achter waarom. De eerste helft van het album heeft een vrij hoog ‘pas-op-dat-je-boxen-niet-klappen’-gehalte. De eerste track zet je meteen op het puntje van je stoel. De N.E.R.D. invloeden zijn duidelijk hoorbaar in DEATHCAMP. Het gitaarrifje in deze track doet sterk denken aan die van Lapdance en wanneer Tyler tijdens de track ook nog eens duidelijk kenbaar maakt dat N.E.R.D. een grote inspiratiebron voor hem persoonlijk is (In Search Off… did more for me than Illmatic), valt die keuze te verklaren. Ook de tweede track, BUFFALO, begint herkenbaar. De intro van Bunny Siglers Shake Your Booty (die ook voor Pusha T’s Numbers On The Boards werd gebruikt) wordt vrijwel het hele nummer doorgesampled.
Tyler gaf voor het uitbrengen van dit album al aan dat hij zich meer wilde focussen op produceren dan op rappen. Op de tracks PILOT, RUN, FIND YOUR WINGS en CHERRY BOMB valt er dan ook maar weinig (tekstueel) inhoudelijks te ontdekken. Na het door bass-doordrenkte PILOT en veel te drukke RUN ben je blij dat je tijdens FIND YOUR WINGS even tot rust kunt komen. Lang duurt die rust niet want met CHERRY BOMB word je door de modder getrokken als een malle. Nogmaals, pas op dat de boxen niet klappen, draag je headphones en zet de track niet te hard; gehoorbeschadiging ligt op de loer. De combinatie van deze vier tracks vormt zonder twijfel het zwakste deel van de plaat.
Facetime your clit, i will jack off my dick. I get hard, might need icepack on my wrist. Vanaf BLOW MY LOAD is het allemaal weer wat beter verstaanbaar, maar wie had gehoopt dat Tyler plotseling diepgaande dingen ging droppen, komt wel bedrogen uit. Daarna gaat het niveau omhoog. THE BROWN STAINS OF DARKEESE LATIFAH PART 6-12 (REMIX) bevat een Ambitionz Az A Ridah-sample én twee ScHoolboy Q-verses. FUCKING YOUNG/PERFECT gaat over een verboden liefde met een jongere vrouw en is vooral tekstueel heel sterk: You should find someone else, I’m not the one for you, shit, I’m still growing up by myself, and mentally you’re older than me and that shit doesn’t help/ Cause if they see you with T, they’ll think T needs some help, so when you mention “hang” I’m thinking about a tree and a belt.
Dan is het tijd voor het miljoenenbal, SMUCKERS. De featurings van Yeezy en Weezy zijn sterk, waarbij het vooral fijn is om Kanye weer eens op een normale beat te horen rappen. De featuring van Pharrell Williams op KEEP DA O’S is kwalitatief minder, het is al bijna een kunst om er uit te halen dat het de N.E.R.D.-frontman überhaupt is. Op de afsluiter, OKAGA, CA, gebeurt gewoon te weinig voor een track van zes en een halve minuut. Het tekent Tyler en het tekent zijn nieuwste plaat, waarop écht hele goede dingen staan, maar nog lang niet constant genoeg om ’m in z’n geheel grijs te draaien.
Tracklist:
01. DEATHCAMP
02. BUFFALO
03. PILOT
04. RUN
05. FIND YOUR WINGS
06. CHERRY BOMB
07. BLOW MY LOAD
08. 2SEATER
09. THE BROWN STAINS OF DARKEESE LATIFAH PART 6-12 (REMIX) (ft. ScHoolboy Q)
10. FUCKING YOUNG/ PERFECT
11. SMUCKERS (ft. Kanye West & Lil’ Wayne)
12. KEEP DA O’S (ft. Pharrell Williams)
13. OKAGA, CA
