Met twee nieuwe langspelers in ruim twee maanden zit Ghostface Killah absoluut niet stil. Maar ook aan variatie geen gebrek: waar eerst soulband The Revelations werd ingeschakeld, is het nu de beurt aan het Canadese jazztrio BADBADNOTGOOD. BBNG staat bekend om hun jazzy herinterpretaties van hiphoptracks en nam producties voor o.a. Danny Brown en Tyler, The Creator voor zijn rekening. Wat de hook up GFK en BBNG in huis heeft? Sour Soul biedt met dramatische, filmische muziek een perfect podium voor de levendige verhalen van Mr. Starkiano. Hierbij deelt de Wu-member de mic met niemand minder dan DOOM, eLZhi, Danny Brown en Tree.
Waren de souluitschieters van The Revelations op 36 Seasons wat in contrast met z’n rauwe insteek, Sour Soul vaart daarentegen duidelijk één koers. En wat voor een. Door de 60s en 70s geïnspireerde hiphopjazz waar met veelzijdige instrumentatie en dikke beats veel leven in wordt geblazen. Soms psychedelisch loom, soms met meer vaart, maar allemaal binnen één meeslepende, theatrale vibe die je binnen no time in een trance weet te krijgen. Dat BBNG enkel een trio is, is verbluffend. De big band sound is immens en kan vanwege zijn vaak huiveringwekkende karakter met gemak tegen een Tarantino rolprent aangegooid worden om een aantal bloederige murder scenes bij te staan. Een collabo voor de toekomst misschien?
Hoe dan ook, binnen deze sferen zet Ghost zijn warface op en hij lijkt zich helemaal thuis te voelen. Met krachtige raps brengt hij zijn avonturen in de streets van Staten Island ten gehore. En over zijn capaciteiten wil hij geen misverstanden: My vocab is powerful, spit shit subliminal. Slang therapist, my whole style is criminal, op Gunshowers. Het arsenaal aan dit soort ‘don’t fuck with me’ lyrics houdt hier niet mee op. Zo klappen vergelijkingen met Pablo Escobar of de Tony Montana dodende druglord Sosa, ervaringen over het leven van een pimp, brag ‘n boast raps over zijn botten van titanium, de hongerigheid naar revenge of die fuck the police hustle. Tekenend voor rauwe, donkere perikelen waarbij je Ghost’s street knowledge beter niet voor lief kunt nemen.
Het uitvoeren van een integrale luisterbeurt is op Sour Soul geen moeilijke klus. Gedurende de hele plaat lopen tracks onbelemmerd en vloeiend in elkaar over. Ook zorgen de heerlijk instrumentale passages voor prettige afwisseling met de raps. Intro Mono leidt het album geleidelijk in, Stark’s Reality is trager en brengt rust (en doet tevens denken aan een soundtrack van The Godfather) en afsluiter Experience valt, als een echte jazzsessie, weer terug in zijn beginritme (Mono) om vervolgens met veel blazers naar een climax toe te werken en showwaardig te eindigen. Binnen de met rijm aangeklede tracks zijn het psychedelisch geladen Gunshowers, het eigenaardig lome Tone’s Rap en het aanstekelijke Ray Gun (wiens videoclip ook een must see is) absolute hoogtepunten.
En dan heb je nog de lofwaardige gastbijdrages. DOOM bewijst op Ray Gun met zijn bekende speelse rijmschema’s nog steeds in topvorm te zijn: In the dance hall play the wall like handball. Till his pants fall, brawl till last call. De track kent iets meer vaart dan de rest en lijkt daarmee naadloos aan te sluiten op DOOM’s vaardige kunsten. Even heerst de illusie alsof MM.. Food zijn rotatie heeft gevonden. Ook credits voor de pure rauwe stijl van Tree op Street Knowledge en de prettige flow van eLZhi op Gunshowers. Alleen de wat schreeuwerige en irritante verse van Danny Brown op Six Degrees vult de plaat niet aan.
Wanneer Sour Soul eindigt, kriebelt de drang naar een kleine staande ovatie. In geen tijden heeft een hiphopplaat mij zo de diepte in weten te trekken. De combinatie van oorstrelende, verreikende producties, die passen in de sferen van oude blaxploitation films, en de rauwe stijl van verhalenverteller GFK klopt als een bus. De kracht van de plaat leunt wel meer op de muziek, maar de grimmige raps zijn zeker niet onverdienstelijk. Het geheel is samenhangend en kent nergens skip-materiaal. Eigenlijk is zijn korte duur van circa een half uurtje het enige waar een kritische noot bij geplaatst kan worden. Tegelijkertijd krijgt het daardoor geen kans om power te verliezen. Dus gewoon repeaten die handel. Maar vergeet niet eerst zijn ’gunsmoke’ uit te blazen. Because it’s whole style is criminal.
Tracklist:
01. Mono
02. Sour Soul
03. Six Degrees (ft. Danny Brown)
04. Gunshowers (ft. eLZhi)
05. Stark’s Reality
06. Tone’s Rap
07. Mind Playing Tricks on Me
08. Street Knowledge (ft. Tree)
09. Ray Gun (ft. DOOM)
10. Nuggets of Wisdom
11. Food
12. Experience
