Fashawn – The Ecology

Nas heeft heel stiekem een van de meest hardste rosters op een hiphoplabel anno nu. Naast hemzelf maken Run The Jewels, Boldy James, Bishop Nehru en Fashawn deel uit van zijn Mass Appeal Records. Laatstgenoemde bracht in 2009 zijn underground klassieker Boy Meets World, met enkel producties van Exile, uit en kwam daarna met alleen maar mixtapes, EP’s en losse singles terwijl hij in 2012 al The Ecology aankondigde. In 2013 deed hij nog tevergeefs, zo bleek achteraf, een poging om de promotie een slinger te geven door The Beginning te releasen onder het motto ‘The Ecology coming soon’. Zijn tweede album bleef echter lang op de plank liggen, dus besloot hij maar te werken aan nieuwe tracks. Vorig jaar zette hij een handtekening onder een Mass Appeal contract en nu is er zes jaar na Boy Meets World, met goedkeuringsstempel van Nas, dan toch een vervolg.

Fashawn-The-Ecology-Album-Art

En dat vervolg bestaat gelukkig voor het leeuwendeel uit tracks van het gouden duo Fashawn en Exile. De producer tovert weer een lading sfeervolle beats uit zijn koker voor de mc uit Fresno, die weer openhartig is op deze plaat. The Ecology gaat door waar zijn debuut stopte (zelfs de classic “Life as a shorty..”-quote van Inspectah Deck komt weer terug) en vertelt het verhaal over hoe Fashawn opgroeide in de hood zonder vader in Man Of The House (waarin hij zelfs af en toe doet denken aan J. Cole), het bijkomende omgaan met foute vrienden en het zetten van zijn eerste criminele stappen in het uptempo To Be Young met BJ The Chicago Kid. Slechts af en toe wijkt de West Coast mc af van het verhaal om odes aan sunstate Cali te doen met Dom Kennedy, op een Exile productie die niet had misstaan op Boy Meets World, of aan zijn moeder in Mother, waarin hij ook ook qua instrumentatie even het gaspedaal loslaat.

De beats die niet door Exile zijn geproduceerd, zoals bijvoorbeeld Something To Believe In, met een vintage verse van Nas en epische blazerssamples van DJ Khalil, passen verrassend goed op het album, dat qua geluid en topics echt een eenheid vormt in plaats van een aantal bij elkaar geraapte tracks. Credits gaan daarvoor naar Nas die als executive produer naar voren treedt op Fashawn’s tweede officiële wapenfeit. Het muzikaliteitsgehalte heeft Fashawn hoog in het vaandel; het melodische toetsenspel in tracks als Higher en Letter F, het drumloze eerste couplet en hook van Man Of The House, de vocalsample die het refrein behelst op de meer traditionele hiphopbeat Confess, eigen zangrefreinen op To Be Young en uitsmijter F.T.W., zomers gitaarspel in combinatie met scratches op It’s A Good Thing en zorgvuldig gekozen featurings die beperkt zijn tot het minimum, aan elk detail is zorg besteed. Toch is er één punt waardoor de griffel niet mag worden uitgereikt aan Fashawn; Out The Trunk blijkt een misbaksel op het album. De track, nota bene geproduceerd door Exile, die een week vóór het album verscheen, was mooi geweest als losse track met zijn clubgevoel, maar blijkt overbodig op het album dat geen beat als deze kan gebruiken. Ook de vocal sample in het refrein afkomstig uit Busta’s Aftermath-periode, doet afbreuk aan het geheel. Een klein smetje op een verder vlekkeloos album.

Dat is misschien mierenneukerij, maar zonder laatstgenoemde track zou je The Ecology een meesterwerk kunnen noemen. Fashawn heeft zes jaar na dato eindelijk een zeer waardig vervolg gegeven aan waar hij in 2009 vele harten mee won; klassieke hiphop met veel melodie, een zomerse feel en een stoffige sound. Voor de liefhebbers van muzikale West Coast hiphop een absolute must hear. Na RTJ2 de tweede rake Mass Appeal release in korte tijd, hopelijk dropt de rest van het roster dit jaar ook platen van deze kwaliteit. Fashawn haalt een tien, zonder griffel weliswaar, maar toch blijft deze voorlopig wel hier in de speler.

Tracklist:

01. Guess Who’s Back (prod. by Beewirks)
02. Confess (prod. by Exile)
03. Something to Believe (ft. Nas & Aloe Blacc) (prod. by DJ Khalil)
04. Higher (prod. by Exile)
05. To Be Young (ft. BJ the Chicago Kid) (prod. by Exile)
06. Golden State of Mind (ft. Dom Kennedy) (prod. by Exile)
07. Letter F (prod. by The Alchemist)
08. Place to Go (prod. by Exile)
09. Man of the House (prod. by Quincy Tones & Jo Caleb)
10. Out The Trunk (prod. by Exile)
11. It’s A Good Thing (ft. Aloe Blacc & Choosey) (prod. by Exile)
12. Mother (prod. by Exile)
13. F.T.W (prod. by Exile)

Geplaatst door bowie op 24 februari 2015