Beide rappers zijn bekend van studiosessies, albums en featurings met artiesten als U-Niq, The Opposites, verschillende Noah’s Ark rappers en zelfs Gers Pardoel. Iemand die speciale aandacht verdient wanneer je dit duo noemt, is Adje (Adonis). Al jaren zijn ze samen actief en onlangs waren ze met Mocromaniac te horen op Gangsta, op Adje zijn debuutalbum Vossig. Ondanks deze succesjes laat Hef zich regelmatig negatief uit over de Nederlandse rapscene in zijn tracks en interviews. Zo ook op dit album. Met Begraaf me als een G wordt het 15 tracks (inclusief skits en outro) tellende album ingeluid. Ik wil niet eens rappen, ik wil liever in de zon zijn, rapt Hef met de bekende verveelde toon, die nu verveelder dan ooit klinkt.
Achter bijna elk nummer volgt een bijpassende korte skit, die het gangsterthema aanvult. Het album zit van voor af aan gevuld met punchlines rond dit thema, zoals je van de twee wel gewend bent. Vooral die van Hef zijn over het algemeen vrij zwak: Kom niet rappen over beef, want je bent op karbonade, rapt hij op Bijna. Wat overigens een redelijk verfrissende track is door de laidback beat en de opbouw. En dan ben ik nog lief. Hef lijkt er oprecht geen zin meer in te hebben: Ik wil gewoon m’n money en dan stop ik met die rap shit.
Eerst willen ze dat het goed gaat, maar wanneer het goed gaat, willen ze dat het slecht gaat, luidt de hook van de volgende track, maar dan vier keer, wat echt teveel is met deze toon. Crooks maakt er het beste van. Hij klinkt als z’n broer, maar door een goed lopend verhaal en strakke rhymes weet hij te boeien. Wanneer Adje zich meldt bij de broers creëren ze een hoogtepuntje met Puf. Ze wisselen elkaar om de paar lines creatief af, en zo leveren de Team Vieze-leden na het matige begin een goed gevulde track met ‘nikszeggings’.
Halverwege het album (of mixtape, hij twijfelt zelf ook) heet Hef de luisteraar welkom met de Jerry Pauze skit. Hij nodigt ons uit om een jonkopauze te houden en gooit wat shoutouts, waarna het album zich vervolgt met de mededeling dat niemand domme dingen moet vragen, en dat het hem niks kan schelen wat je van hem vindt. Dikke Dikke is de volgende track gevuld met wiet, feunen op de block en money maken. Zelfs de eentonigheid van Crooks lijkt te gaan irriteren, maar met Controle volgt het volgende hoogtepuntje van Freddy & Bundy. Een eerlijke track met het verhaal van Crooks. Hef vult hem aan op de hook, die klinkt zoals je de broers bij het opzetten van de plaat hoopte te horen. Money is laag, maar ik heb alles onder controle.
Tot Laat houdt dit hoogtepuntje in stand: een heerlijke beat waar Bundy perfect overheen flowt. Ik wil naar Curaçao. Bouw een huis voor m’n ma. Ben nog boos op die nigga, wil niks weten van pa. Crooks volgt: Één van de engste, wacht tot iedereen erachter komt. Het lijkt alsof ze de beste tracks voor het laatst hebben bewaard. Zeg “Crooks” als ze vragen wie de next is, volgt Hef op Huiswerk met Adje, die ook weer delivered. Een aangename verrassing zijn Safi & Spreej, die Freddy & Bundy aanvullen op Vier. De Vlaamse helden brengen kwaliteit zoals je van ze gewend bent: Dig wat ge doet, no diggity-doo. Da’k de little dignity die ‘k vroeg nu krijg alsof ik niks anders vraag, maar vraag er niet naar. De flow is ongelofelijk nice, van alle vier. De stevige flows worden afgelost door een laidback beat die de outro van het album vormt. Het had gewoon een track mogen zijn, zo lekker is ‘ie.
Het is erg zonde dat de broers de eerste helft van het album zo matig hebben ingevuld. Ze kunnen het echt wel, maar de ‘we dont give a shit’-houding pakt verkeerd uit. Wie die minuten doorstaat (of simpelweg skipt) wordt getrakteerd op een serie tracks die je in je favo’s wilt zetten. Controle, Tot Laat en Vier zijn de absolute hoogtepunten. Waar op de rest van het album de muzikaliteit en originaliteit bijna volkomen ontbreekt, krijg je hier waar voor je geld. De broers komen niet in de buurt van hun collega Adje, die met Vossig een kleine classic bezorgde. Dit album mist hooks waar je Nate Dogg op had willen horen, en over het algemeen de Hef die je kent van z’n hitjes. Maar misschien feun ik te weinig op de block, of krijg ik te weinig hoofd in de badkuip om het aan te zien voor wat het is. Toch denk ik dat een ieder die kritisch luistert Freddy & Bundy niet hoger dan een 5,5 laat scoren. Crooks heeft de toekomst als hij de komende jaren gefocust aan z’n lines werkt en met de juiste producers in zee gaat. Ik hoop er in ieder geval op!
Tracklist:
01. Begraaf Me Als Een G
02. HVT
03. Bijna
04. Wanneer Het Goed Gaat
05. Puf (feat. Adje)
06. Draai Een Jerry
07. Jerry Pauze (Skit)
08. Dikke Dikke
09. Controle
10. Money (Skit)
11. Denk Dat Ik Rijk Word
12. Tot Laat
13. Huiswerk (feat. Adje)
14. Vier (feat. Safi & Spreej)
15. Outro
