Slum Village: “In Detroit volgen we geen trends.”

Slum Village heeft als muziek- en vriendengroep een hoop meegemaakt. Wat hebben jullie daarvan geleerd?
T3: “20 jaar in deze business zitten en die drastisch zien veranderen, dat is echt verschrikkelijk moeilijk, zowel voor je groep als voor je andere (werk)relaties. Slum Village heeft een hoop meegemaakt, maar als je buiten de hiphop kijkt, zijn er een hoop groepen die hetzelfde hebben ondergaan. Neem bijvoorbeeld de old-school R&B groepen, zoals The Temptations, die hebben ook een veel verschillende samenstellingen gehad. Of The Roots: Hub was opeens verdwenen, Scratch was opeens verdwenen. Tariq [Black Thought] en ?uestlove zijn er natuurlijk nog steeds, maar opeens voegden ze James Poisener toe, en toen die gast die tuba speelt. Dat is gewoon het ding met groepen en ook met leven in het algemeen trouwens. Als je naar College gaat, dan hang je ook niet meer met je vrienden van Highschool. Ook al heb je nog steeds wel liefde voor ze, die dingen veranderen gewoon. Slum Village heeft natuurlijk wel meer veranderingen doorgemaakt dan de meeste groepen. Maar de kern ben ik altijd met [Illa] J geweest.”

 

En de dynamiek van het schrijfproces, is die veranderd?
T3: “Niet echt, J doet altijd de refreintjes en nadat J Dilla weg ging bij Slum Village en eigenlijk het lot van de groep in mijn handen wierp, deden J en ik het meeste werk. De helft van de producties van Trinity zijn van J en ik schreef de meeste hooks en deed mijn verses, en dat is sindsdien hetzelfde gebleven. Door het wegvallen van Dilla was het van vol. 1 naar 2 wel echt een drastische verandering ja.
Wat er ook wel veranderd is, is dat ik een looking-over-the-shoulder-guy was; als J een beat maakte, gaf ik een hoop aanwijzingen of als we met een andere producer samenwerkten, keek ik met hem mee. Nu hoef ik dat niet meer echt te doen, want J weet wat ik wil horen. We doen gewoon records en wat werkt dat werkt. Ik hoor een beat en dan schrijf ik de helft van het liedje, meestal een refreintje en een couplet. De volgende dag beluisteren we alles weer en doen we wat dingen over. Na twee weken of een maandje gaan we door alle nummers die we hebben gemaakt om te zien welke het waard zijn om onze tijd aan te besteden. Soms weet je meteen wat je wilt en dan maak je die track dezelfde dag nog af, maar meestal werkt het beter als we nummers een paar weken laten liggen.”

 

 

Ik las dat Timbaland ook op die manier te werk gaat, maar iemand als Kanye West (met wie jullie hebben gewerkt) laat het nummer juist helemaal niet los.
T3: “Haha, Kanye zorgt er gewoon voor dat het werkt, als het niet wil lukken dan gaat ie door tot dat het wel lukt, maar zo’n soort iemand ben ik niet. Ik ben een stuk organischer, als het niet werkt dan laat ik het gaan.”

 

Jullie hebben het in interviews vaak over de Golden Era. Zijn jullie niet bang dat hiphop hetzelfde lot beschoren zal zijn als jazz en blues, dat ze hetgeen worden waar ze tegen aan het schoppen waren?
Young RJ: “Ik denk het niet, want we hebben een nieuwe generatie met jongens zoals Joey Bada$$ en Ab-Soul die nog steeds op een bepaalde manier jaren 90 hiphop maken, met een nieuwe draai eraan. Als het alleen maar rappers van in de 50 waren die jaren 90 hiphop aan het maken waren, dan is het gewoon old ass ninetees hiphop. Maar iemand van 23 maakt er weer wat nieuws van.”

 

En jullie, geven jullie ook een nieuwe draai aan die Golden Era hiphop?
T3: “Op onze laatste EP niet. Ik zou het wel kunnen, maar ik voel me niet genoodzaakt dit te doen, zeker met Slum Village niet. Misschien dat ik voor T3-platen wel eens m’n stijl aangepast heb aan de tijd, maar ik heb het gevoel dat Slum Village zo’n eigen pad en sounds heeft, dat we het vooral organisch moeten houden. Ik hoef het ook niet, ik hoef niet mee te gaan in wat op dit moment hot is omdat we een trouwe fanbase hebben die Slum Village willen horen zoals het is.”

 

 

Ben je dan niet bang dat je jezelf gaat herhalen?
Young RJ: “Wanneer je begint met muziek maken en platen uitbrengen, moet je proberen om die grens te verleggen, maar op een gegeven moment moet je durven om de muziek te maken waarom de mensen van je houden en dat is voor mij de Vintage EP, voor de mensen die van die classic Slum houden. Wat we hierna gaan doen, dat is een heel ander verhaal. Wij kunnen ook niet echt de trend volgen; Jay-Z bijvoorbeeld maakt een plaat in twee weken, dus wanneer hij een nieuwe trend aan zijn album wil toevoegen, zit hij nog midden in die trend. Wij doen een stuk langer over een album.”
T3: “Ja precies, wat wij doen is reverse-trend; we zien dat iedereen die kant op gaat en dan gaan wij juist de andere kant op. Wanneer anderen dan achter ons aan komen, weten we dat we op de juiste weg zitten.”

 

Gebruiken jullie daarom op de Vintage EP bijvoorbeeld oude Dilla beats, om die Slum Village-stijl in ere te houden?
T3: “Die Dilla beats waren custom made voor Slum Village, die beats zijn nooit uitgebracht. Net als de Black Milk beats, dat zijn ook oude beats van hem die speciaal voor ons gemaakt zijn. Dus de Vintage EP is ook inderdaad vintage. We weten dat deze tracks vandaag de dag nog steeds goed klinken, maar het zijn oude tracks. Black Milk maakte de beats in 2009, de lyrics zijn wel nieuw.”

 

Zit er een verschil tussen de werkwijze die jullie hebben met de verschillende producers, bijvoorbeeld tussen Black Milk en Young RJ?
Young RJ: “Als producer heb ik geen ego. Er zijn een hoop producers die gefocust zijn om zoveel mogelijk eigen beats op een album te krijgen. Mij kan dat niet schelen, ik wil een zo goed mogelijk product. Dus als Black Milk ons kan geven wat ik niet kan, waarom zouden we het dan niet van Black Milk moeten aanpakken? Het ding met Black is, dat hij en ik zo lang hebben samengewerkt in B.R. Gunna dat ik ongeveer weet wat hij gaat doen. Daardoor weet ik wat ik moet doen om me daarvan te onderscheiden.”

 

Maar is dat ook niet een valstrik?
Young RJ: “Nee, het is juist geweldige competitie. Ik weet dat ik met iets bijzonders moet komen, anders halen mijn beats het album niet. Dat was hetzelfde toen Dilla nog in leven was; wanneer Dilla in de studio bezig was voor Slum Village, wist ik dat hij met iets crazy’s aan zou komen, dus moest ik ook echt gefocust blijven. Wanneer Dilla vroeg: ‘Play me some beats’, dan sprak ik pas twee weken later met hem af zodat ik genoeg tijd had om echt na te denken en mezelf te overtreffen. Die chemie heb ik nu met Black Milk en bijvoorbeeld Pete Rock.”

 

 

Jullie schrijven wel een hoop liefdesliedjes, zeker voor een rapgroep.
T3: “Haha, misschien wij als een rapgroep, of misschien komt het zo over, maar ik schrijf nooit liefdesliedjes. Ik schrijf vooral over slechte relaties, dat vind ik niet echt een liefdesliedje, eerder een bitter liedje. Je zou dat een liefdesliedje kunnen noemen, maar het is niet zoetsappig, het heeft altijd een hard randje.”

 

Wat zijn de muzikale guilty pleasures van Slum Village?
T3: “Ik luister een hoop urban hood achtige tracks, zoals Bobby Shmurda of Rae Sremmurd. No Flex Zone is mijn song! Ik ben niet echt zo hardcore hiphop dat ik niet luister naar wat de nieuwe generatie aan het doen is.”
Young RJ: “Wanneer je bij ons de studio binnen zou komen lopen, zou je van alles en nog wat horen: de Grease Soundtrack, Bobby Caldwell, E40, Sugarfree, en inderdaad zoiets als Bobby Shmurda.”

 

Meest recent gekochte/gedownloade album?
T3: “De laatste van Common (Nobody’s Smiling, red.). Voor mij was dat album een beetje 50/50, er stonden nummers op die ik goed vond, maar ook tracks waar ik helemaal niks mee kon. Een ander soort No ID dan we gewend zijn, dat wel. Ik vind Common over het algemeen heel goed, maar ik denk dat hij gewoon snel wat muziek uit wilde brengen.”
Young RJ: “Ik heb gisteren Black Moon – Enta Da Stage gedownload.”

 

Hoe zien jullie Detroit als muziekstad?
T3: “We’ve got our thing, we hebben onze eigen stijl. Het ding met Detroit is dat niemand hetzelfde klinkt, als je bijvoorbeeld kijkt naar Big Sean of Slum Village of Eminem, we klinken allemaal anders. In Detroit volgen we geen trends. Wij houden van originaliteit, neem bijvoorbeeld een Danny Brown, hij heeft weer een totaal andere sound dan de artiesten die ik net noem. Maar wat ons allemaal connect, zijn de topics, het heeft allemaal die ‘grid’.”

 

 

Jullie komen allebei uit Detroit, maar hebben een totaal ander accent. Hoe komt dat?
Young RJ: “Je hebt het over de pimptwang die ik over m’n stem heen heb? Haha. Wat je moet weten, is dat Detroit – en eigenlijk heel de Midwest – bestaat uit immigranten vanuit het zuiden van de VS. Die zijn naar Detroit en omstreken gekomen om in de autofabrieken te werken.”
T3: “Eigenlijk komt er niemand echt uit Detroit, iedereen komt ergens anders vandaan en is in Detroit geëindigd. Wat betreft hiphop heeft het er ook mee te maken dat we elkaars studiosessies niet bijwonen. Slum Village is niet bij een Eminem sessie, Eminem is niet bij een Big Sean sessie. Iedereen zit op zijn eigen eilandje.”
Young RJ: “In New York heb je een straat in Manhattan waar alle rappers aan het recorden zijn en constant elkaars studio binnen komen lopen. Pete Rock zit in studio 1 en als je de gang op loopt zit Q-Tip in de volgende studio. In LA is dat eigenlijk net zo. In Detroit heb je niet een plek waar alle relevante rappers recorden.”

 

Wie gaat hiphop als een cultuur verder brengen dan waar het nu is?
T3: “Ik denk niet dat dat één persoon gaat zijn. Natuurlijk heb je op dit moment leidende figuren zoals Drake en Kendrick. Maar er zijn zoveel verschillende situaties en zoveel rappers die heel snel heel erg groot kunnen worden. Maar een Jay-Z of Biggie situatie zal niet meer gebeuren. De game zal het niet toelaten om iemand zo lang zo groot te laten zijn. Jay-Z bijvoorbeeld heeft een hele era de game in z’n handen gehad, toen mensen nog respect hadden voor een mc en iemand graag aan de top wilden zien staan. Nu is het van: ‘Hoe kan ik hem zo snel mogelijk weer naar beneden halen?’ Rappers zijn op dit moment echt bezig om Drake te killen, het zou me niks verbazen wanneer er nu een aantal rappers bij elkaar zitten om te overleggen: ‘How we gonna kill this nigga Drake?’ En de fans zijn ook gemeen, zeker nu met de snelheid van social media. Drake kan ergens een raar danspasje maken en binnen een paar uur staat heel het internet vol met memes. Iemand maakt een gifje met een loop van het danspasje, beat eronder en dat gifje is groter dan heel het nummer.”

Geplaatst door bowie op 18 november 2014