Crimitov is ‘vrij van alle beperkingen’ en dropt binnenkort zijn debuutalbum

Als je liefhebber bent van Rotterdamse straatrap, kan de Ecktuh-crew in je playlist niet ontbreken. In 2006 kwam de Rotterdam Mixtape uit die menig luisteraar kennis liet maken met het collectief. Ook Crimitov, toen nog voornamelijk rappend in de formatie A&C, was te horen op twee nummers op die tape. Sindsdien is hij de passie voor hiphop nooit verloren. In 2014-2015 viel het even stil rondom de artiest, maar eind 2016 verscheen de video van de track Pagara Shots online als eerste single van zijn debuutalbum Vrij Van Alle Beperkingen. Genoeg reden om even met hem bij te praten.

“Ecktuh is gewoon fam. Een paar van ons zijn zich bezig gaan houden met rap.”

In de ietwat donkere Ecktuh-studio ontmoeten we Crimitov, die een beat met zware synths laat spelen. “Het nieuwe project is hier geboren. Ecktuh Ecktuh ben ik sowieso vanaf het begin. Voorheen noemden mensen ons de Kazerne, maar ikzelf heb altijd Ecktuh geclaimd. Dat hebben we uiteindelijk gewoon naar buiten gebracht. Dus Ecktuh, ik doe dit al jaren zelf gewoon.” De studioruimte zelf is ongeveer drie jaar oud en daarmee een stuk jonger dan de crew. Op de vraag wat Ecktuh Ecktuh anno 2016 is, antwoordt hij: “Ik weet niet. Ecktuh is wat Ecktuh is. Iedereen is een individu. Iedereen is ook individueel bezig met zijn eigen dingen. Zoals je hoort in de raps, is het méér dan een clique. Je wordt ook wat ouder en je gaat je met je eigen dingen bezighouden. Alles wat ik doe, valt onder de naam Ecktuh. Ecktuh is van mij, van Feis, van Winne, van Lex, van Millz, van Alee en iedereen die met Ecktuh te maken heeft. Het collectief is nog steeds hetzelfde. Er zijn geen nieuwe namen die Ecktuh kunnen claimen. We komen allemaal uit dezelfde buurt en we kwamen allemaal op dezelfde plek, de garage (Rotterdam-West, red.). Daar kwam iedereen, ook gewoon non-rappers. Dat is gewoon fam. Een paar van ons zijn zich bezig gaan houden met rap.”

Toen Crimitov begon met rappen, was Nederlandse rap nog een stuk minder populair. “Ik ga je eerlijk zeggen, ik vond Nederlandse rap eigenlijk boeng nep. Ik zat toentertijd locked up. Shout out naar m’n nigga 100 Procent. Hij weet wel wie hij is. Ik trainde altijd met hem en hij luisterde vaak naar THC. Ik schreef gewoon m’n Engelse teksten en ik ging altijd naar hem toe en dan zei ik ‘Yo, luister deze’, want hij interesseerde zich er wel voor. Hij zei me wel altijd van ‘Je moet Nederlands gaan rappen. Je komt uit Nederland, dus rap gewoon in die taal’. Toen ik buiten kwam (2005, red.), met een hele stapel Engelse lyrics, misschien wel tien albums aan teksten, kwam ik weer bij de garage. Niemand daar had interesse in mijn Engelse lyrics, iedereen was al bezig met dat Nederlandse ding. Ik had zoiets van ‘Fuck it, ik kan dit ook.’ Het is niks. Ik ben een artiest, ik kan schrijven. Dus why not flip it? Kijk, in die tijd waren het gewoon namen zoals Opgezwolle, THC en Negativ en zo. Van Rotterdam had je U-Niq, Duvel Duvel en op gegeven moment kwam Winne. Of er daarvoor mensen on and popping waren, niet echt dat ik weet man. In mijn visie, in Rotterdam zelf, was de jumpoff voor mij zo’n beetje tijdens de Rotterdam Remix. De naam Ecktuh werd eigenlijk echt solidified door de run van Winne en op gegeven moment Feis ook. Doordat zij echt in de spotlight stonden, konden ze kennismaken met Ecktuh.”

“Mensen verwachten die harde en duistere shit van me, maar ik heb veel meer dan dat.”

Crimitovs sound heeft zich tot nu toe laten kenmerken door ruige raps, donkere beats en af en toe een storytelling-element. “Als ik echt een favoriet zou moeten kiezen, dan is dat Nachtmerrie. Die is ergens op SoundCloud te vinden of zo. Als je ’m wilt gaan zoeken, zoek het (gevonden op SoundClick, red.). Er zijn wel wat dingetjes daar op internet waarvan ik niet eens meer weet dat ze er staan. Op die track vertel ik het verhaal van toen ik ben geschoten.” Dat het vandaag de dag moeilijker is om de oudere tracks online terug te vinden, kan hem weinig schelen. “Ja kijk, vroeger had je veel Myspace en zo. Ik weet niet eens meer wat mijn account is. Je raakt ook wel wat dingen kwijt, maar I got bars for eons. Ik ben meer vergeten dan sommige mensen op papier hebben. Ik ben niet alleen storyteller hé, ik doe alles. Ik ben heel divers, maar ik heb nog niet echt mijn diversiteit kunnen laten zien. Mensen verwachten die harde en duistere shit. Ik heb veel meer dan dat. Dat ga ik binnenkort ook laten zien. Dat harde staat er ook op en qua delivery zullen ze krijgen wat ze verwachten en meer, maar ik laat ook wat meer van mezelf zien. Klein beetje.”

De titel van het nieuwe project lag volgens de rapper niet voor de hand.“Ik heb heel lang naar een titel gezocht. Ik zat hier een keer met Winne te praten. Vrij Van Alle Beperkingen is ook iets wat ik in een van mijn tracks zeg. Je hoort ook dat ik een bepaalde levensstijl loslaat en daarbij mensen niet wil waarschuwen, maar ik wil de jongeren wel vertellen van ‘Ey, waar je mee bezig bent, keep a good eye on that’. Pak het hoe je leeft, maar kijk uit hoe je beweegt. Ik heb vastgezeten, maar ik heb ook op straat geleefd en me nog steeds vast gevoeld. Je kunt ook vrij zijn en dan nog alle beperkingen hebben. Na dat gesprek met Winne, kwam ik erachter dat ik die beperkingen eigenlijk niet meer heb.” Welke beperkingen hij precies voelde buiten, kon hij helaas niet met ons delen.

Pagara Shots is de eerste single van Vrij Van Alle Beperkingen. Op deze track horen we Crimitov wat kalmer dan we gewend zijn. “Ik wilde juist wat rustiger overkomen, want ik ben al wild genoeg geweest. Dat extreem harde heb je al van me gehoord toen ik jonger was. Op gegeven moment ga je toch wat meer gecalculeerd te werk. Tuurlijk kan ik nog steeds schreeuwen en dat soort dingen, maar ik wil dat je me hoort. Ik wil dat je naar me luistert. Het vuur is er sowieso, maar dat over-de-toeren-geschreeuw zul je nu niet horen. Het is nu wat meer gecontroleerd.” Met ouder worden heeft dat niets te maken. “Meer ervaring. Mijn beatkeuzes zijn ook veel beter. Mijn beatkeuzes waren vroeger altijd hartstikke zwak.” Lacht: “Tenminste, dat zeiden ze tegen me, dat mijn beatkeuzes niet echt altijd tiptop waren. Ikzelf vond mijn shit altijd flex. Als ik iets heb gemaakt ben ik er klaar mee en wil ik door.”

Het creatieve proces van dit project is anders verlopen. Het is natuurlijk niet makkelijk om te beslissen welke tracks eruit gaan en welke op de harde schijf blijven staan. “Heel veel kritiek aannemen, het liefst van mensen die heel stug zijn. Ik heb bepaalde mensen om me heen die gewoon eerlijk kunnen zeggen van ‘Yo, dit is wack man’. Ook dit project is zo tot stand gekomen. Mijn producer slash engineer, Hype, shout out naar m’n nigga Hype, heeft me daar heel veel bij geholpen. Hij heeft ook de volgorde bepaald. Ik heb op dit project meerdere producers. Ik heb Drogebeats C.I.O. erop staan. Ik heb Alee Rock erop. Dat is gewoon in-house, onderdeel van Ecktuh. Ik heb Hype en Feis, ook Ecktuh. Verder een productie van David, da’s een producer uit Nijmegen die ik ken van back in the days. De enige featurings die ik op het album heb, zijn Lex en Millz. Sowieso was het een bewuste keuze om het vooral in-house te houden, want ik kan nogal ongeduldig zijn en ik heb bepaalde dingen met producers meegemaakt waardoor ik best wel moeilijk ben geworden.” Dat blijkt, want in 2013 gooide Crimitov er op gegeven moment vier ongemixte tracks online. “Jup, dat had met frustraties te maken, inderdaad. Op gegeven moment duurde het me allemaal te lang. Ik noem geen namen, een producer kon mijn beats niet meer leveren, dus ik had zoiets van: ‘Fuck it all, ik gooi alles weg en ik begin opnieuw’. Het moest er effe uit. Het was ook goed voor me, zodat ik opnieuw kon beginnen. Die tracks bleven daar als een bloedprop zitten.”

 

De titel van de veelbesproken track Moordopswagg deed vermoeden dat Crimitov geen fan was van de nieuwe lichting rappers, maar niets is minder waar. “Ieder zo zijn ding, man. Die boys die het nu doen, doen het gewoon goed. Die Moordopswagg, dat was een periode dat iedereen effe te diep op die swag-shit ging. Ik ben altijd al een tegendraads mannetje geweest, dus af en toe zal ik mezelf laten horen. En als ik dat doe, doe ik dat hard. I don’t give a fuck what people think about me. Wat ik nu vind van de nieuwe lichting, they doing it good. De cijfers liegen niet. Ik geef respect where respect is due. Je moet ook begrijpen dat hiphop niet ouder wordt, het wordt alleen maar jonger. Hiphop vernieuwt zichzelf. Iemand zoals ik, die wel al een beetje op leeftijd is, zal zich wel een beetje moeten kunnen manoeuvreren met de lichting van nu. Als je niet divers genoeg bent, dan val je op de achtergrond.”

“Als ik mezelf niet in de studio zou opsluiten, zou ik nu vastzitten of dood zijn, period.”

Ondanks het feit dat Crimitov zich de afgelopen twee jaar op de achtergrond heeft gehouden, geeft hij aan altijd actief in de studio te blijven. “Mensen roepen altijd: “Yo, dit is mijn therapie, dit is mijn blabla”. Ik denk dan bij mezelf, is dat wel echt zo? Dit is voor mij echt mijn anker. Als ik mezelf niet in de studio zou opsluiten, zou ik nu vastzitten of dood zijn, period. Ik moest kiezen. Ik heb er eindstand voor gekozen om vaker in de studio te gaan zitten. Dit is eigenlijk gewoon mijn safe haven. Al nam ik niks op, kwam ik hier gewoon zitten, beats luisteren, schrijven. Ik was altijd hier, it’s my second home.”

Geplaatst door bowie op 9 februari 2017