Daniël: Natuurlijk kende ik Xzibit en B-Real wel, maar om eerlijk te zijn had ik nog nooit van Demrick gehoord. Laat staan dat de drie een groep hadden gevormd en samen aan het touren waren geslagen. Maar ondanks het feit dat ik (zoals je inmiddels begrijpt) geen die-hard fan ben, was ik positief verrast toen ik erachter kwam dat het trio naar Amsterdam kwam; dit zijn artiesten die je als hiphopliefhebber toch een keer gezien moet hebben.
Arjan: Mijn eerste indruk is precies zoals ik het had verwacht: veel tatta’s van rond de 30 en schandalig weinig vrouwen. Ik moet lachen want ik zie een paar mensen serieus met van die stokoude gsm’s en digitale camera’s die 3MP schieten. Maar iets zegt me wel dat deze mensen straks allemaal de klassiekers mee gaan rappen met één hand in de lucht.
Een plaatjesdraaier van de Melkweg vormt het voorprogramma. Hij weet wel een goede sfeer neer te zetten met de nummers die hij heeft uitgekozen. Om even een beeld te vormen; denk aan Gangsta Nation van Westside Connection, Higher van The Game en Nuthin’ But A ‘G’ Thang van Dr. Dre en Snoop Dogg. West West y’all.
Ongeveer een kwartier voor de aangegeven tijd komt Xzibit al het podium op. Zijn sound is erg kenmerkend, super vet om dit live te horen. Niet veel later wordt X vergezeld door Demrick en daarna ook door B-Real.
Daniël: We zijn allemaal een dagje ouder (en dikker) geworden, maar de energie spat van het podium de zaal in. Er staan drie hongerige rappers, die om en om hun teksten flowen zoals ik het lang niet gehoord heb. Demrick staat helemaal z’n mannetje tussen de veteranen en het publiek hangt aan z’n lippen. Het is duidelijk dat het publiek niet alleen voor X en B zijn gekomen. Dope!
Arjan: Demrick doet me een beetje denken aan een jonge Dr. Dre ofzo. Of mag ik dat niet zeggen? Qua tracks wordt er steeds afgewisseld tussen de bekende (solo)nummers van Xzibit en B-Real, en de nummers die de heren als de Serial Killers hebben gemaakt. Hierbij valt het op dat iedereen de oude nummers kent, maar van de nieuwe tracks nog niet op de hoogte is. Gelukkig hebben de liedjes catchy refreintjes die iedereen wel een beetje mee kan zingen. Super sick trouwens om tracks als Symphony in X Major en X live mee te maken.
De rappers vinden het ook leuk om tussen de tracks door wat over hun avonturen in Amsterdam te vertellen. “We got entirely too fuckin’ high yesterday”, vertelt Xzibit. Ze hadden gisteren een dagje vrij namelijk. Niet veel later is B-Real op zoek naar “the shotgun shell”, wat (je raadt het al) een dikke joint is die aangestoken wordt. “Shout-out to the Green House!” Dit deel van de show staat helemaal in het teken van marihuana, met B-Real die nummers als Weed Man en Dr. Greenthumb doet. Het is bijna komisch.
Daniël: Tijdens het roken van de joint wordt er op hetzelfde tempo doorgefeest. Xzibit geeft aan dat hij lang niet zó high is geweest als hij nu is, gevolgd door zijn aanstekelijke lach. Er wordt opvallend veel gelachen vanavond. Het is een vrolijke boel met de Serial Killers, ze zijn duidelijk blij om hier te zijn. DJ Julio G mag trouwens zijn skills op de draaitafels even laten zien, terwijl de rappers tijdelijk van het podium verdwijnen. Niet veel later komt B-Real terug om plaats te nemen aan Julio G’s zij. B-Real kan blijkbaar ook scratchen.
Arjan: Voor mijn gevoel is dit eigenlijk wel het vetste gedeelte van de show. Er is een tribute aan Nate Dogg en er worden ook een paar klassiekers van Dr. Dre gedraaid. B-Real vertelt dat hij hier op een dag wil wonen, waarop Xzibit tegen hem zegt dat hij een coffeeshop moet openen: Dr. Greenthumb’s. Het is te merken dat de rappers het naar hun zin hebben. Ze beginnen een soort wedstrijdje waarbij wordt gekeken welk gedeelte van de zaal het lekkerst gaat. Xzibit’s kant wint. En er wordt een mooi bruggetje gemaakt wanneer B-Real zegt dat we allemaal gek zijn. “Everybody’s crazy here! Who you tryin’ to get crazy with esééé? Don’t you know I’m locóóó?!” En later worden de lichten gedimd en doet Xzibit zijn Paparazzi track. Hierbij wordt gevraagd of iedereen in het publiek een lichtje wil schijnen. “This is dedicated to the people that are down since day one!”
Daniël: De interactie met het publiek is on point. Als Xzibit Get Your Walk On doet, springt er een gozer uit het publiek het podium op om volledig ongecontroleerd te cripwalken. De beveiliging stormt erop af, maar wordt tegengehouden door Xzibit, die vervolgens een paar minuten lang de slappe lach heeft om de dansmoves van de blonde jongen. De drie rappers staan op een rijtje te rappen en te lachen, terwijl de zaal de jongen toejuicht. Het maakt de avond compleet.
Arjan: Ik ging naar de Serial Killers zonder hoge verwachtingen en ik werd positief verrast. De nummers van het trio werden goed ontvangen, maar het waren vooral de classics die het goed deden. En als ik heel eerlijk ben, denk ik dat bijna alle bezoekers daar in eerste instantie ook voor kwamen. Maar goed, het album van de groep komt eraan, als we B-Real op zijn woord mogen vertrouwen.
