See what you see is what you get

Oh, and you ain’t seen nothin’ yet

Oh, I don’t care if you’re upset

I could care less if you’re upset

See it don’t change the truth

And your hurt feeling’s no excuse

To keep me in this box

Psychological locks

Repressin’ true expression

Cementin’ this repression

Promotin’ mass deception

So that no one can be healed

I don’t respect your system

I won’t protect your system

When you talk I don’t listen

Oh, let my Father’s will be done

 

In 2002 bracht Fugees lid Lauryn Hill het album MTV Unplugged 2.0 uit, een akoestische livesessie opgenomen voor de MTV Unplugged series. Op de dubbel-cd staat ook deze track I Get Out.

“Die hele track I Get Out is een prachtig geheel. Dit is voor mij echt hiphop waarvan er te weinig is. Het is heel direct, maar tegelijkertijd zo zweverig als de pest. Dat hele Unplugged album en ook dit nummer gaat volgens mij over echte vrijheid. Niet over financiële vrijheid of letterlijke vrijheid omdat je niet fysiek gevangen zit, maar over spirituele vrijheid. Dit is zo eerlijk, bewust en sterk, de zinnen zijn voor mij bijna regels zoals ik zelf in het leven zou willen of moeten staan. Ik zat serieus net m’n moeder nog een tekst voor te lezen die eindigt met iemand die denkt dat hij veel geld nodig heeft om rijk te zijn. Door die houding raken echt veel mensen zichzelf kwijt. Zo de maatschappij bekijken als door de ogen van deze Lauryn Hill track, zijn we allang verloren. We hebben meer vrijheid nodig, creativiteit, expressie en minder een systeem, dat vaak al op school begint, waarin je min of meer wordt gedwongen om bepaalde keuzes te maken.”

 

“De eerste verse of het eerste gedeelte van de track maakt direct al de kern duidelijk, in verse drie komen er enkele specifieke aspecten aan bod, maar als ik per se moet kiezen spreekt de tweede verse me het meest direct aan. Bijvoorbeeld repressin’ true expression, cementin’ this repression en vooral to keep me in this box is wat ik zelf ook ervaar. Mensen proberen elkaar altijd in een hokje te stoppen. Laatst las ik op internet dat een of andere stoere gast met gouden kettingen schreef dat Fresku tegenwoordig alleen maar ‘faggy rap’ maakt haha. Maar ja, dat komt omdat hij vindt dat hiphop alleen maar dat stoere macho-ding kan zijn. Dat is ook waarom ik vaak een nummer maak dat qua sfeer of onderwerp juist het tegenovergestelde is van het nummer daarvoor. Ik wil uit die hokjes blijven.”

 

“Wanneer ik dit bewuste nummer voor het eerst heb gehoord, weet ik niet zeker meer, maar recentelijk heb ik alle albums die ik via iTunes had en die ik tof vind op cd gekocht. Daar zat deze van Lauryn Hill ook bij. Ik was vroeger al fan van haar muziek en zeker in dit nummer klopt alles. Alles sluit bij elkaar aan en de boodschap kan gelden voor de hele maatschappij, voor rappers, maar ook voor politici. Politici en rappers lijken wel op elkaar hoor: veel gericht op een bepaald imago.

In de rap zie je het heel veel. Gasten leven naar wie ze willen zijn en niet naar wie ze echt zijn. Ze willen de stoere jongen zijn, dat imago vasthouden door altijd een stoer antwoord te geven in interviews of door altijd bepaalde muziek te maken of te waarderen. Stoere jongens die bijvoorbeeld mijn nummer Op de hoogte een toffe track vinden, maar het niet willen toegeven omdat er een gay randje aan zit haha. Kijk, ik vind het pak van Batman gewoon stoer, ook al zit dat zo strak. Juist zijn het vaak diegenen die heel hiphop willen zijn die voorbij gaan aan de kracht van hiphop: jezelf kunnen zijn. Uit het hokje breken waarin je geplaatst wordt: I get out.”