Loyle Carner is niet de eerste de beste rapper uit Londen. In plaats van het nu o zo populaire grime vol spervuren aan woorden, verhalen van de straat en flitsend klappende drums, speelt Benjamin Coyle-Larner (inderdaad, zijn artiestennaam is een anagram van zijn achternaam) zich steeds meer in de kijker met door jazz beïnvloede songs, die uitpuilen van de poëtische overpeinzingen, openhartige statements en muzikaliteit. Over precies een maand, op 26 februari, staat hij in BIRD voor een optreden.
The Guardian noemde hem al een ‘zeldzaam talent’, de 21-jarige rapper uit Zuid-Londen. De jonge Benjamin begon al op tienjarige leeftijd met het schrijven van teksten, rappen en freestylen. Zeven jaar later doet hij zijn eerste optreden, nota bene als voorprogramma van de legendarische MF Doom in The Button Factory in Cardiff. Gefascineerd door jazzy hiphop als gemaakt door bijvoorbeeld A Tribe Called Quest, J Dilla en Slum Village begint hij erna aan zijn debuut-EP, waarvan alleen openingstrack BFG al laat horen dat hij haaks staat op alles wat op dat moment aan hiphop afkomstig is uit de Engelse hoofdstad.
Ook na het verschijnen van A Little Late, zijn allereerste echte project, gaat het de jonge Brit voor de wind. Hij krijgt de kans om bij alle optredens van Joey Bada$$ World Domination Tour in de UK te openen en ontmoet Kate Tempest, de eveneens Engelse poëet en spoken word-artieste. Het resulteert in Guts, een gezamenlijk werk.
Met NO CD gaf hij al een voorproefje van wat er nog meer in de pijpleiding zat. Een vleugje Atmosphere, misschien een sprankeltje van de early Macklemore en wie weet een piepklein beetje van bijvoorbeeld Aesop Rock. In de aanloop naar zijn officiële debuutalbum speelt hij onder meer op Appelsap, Crossing Border en in een uitverkochte kleine zaal van Paradiso. Loyle Carner heeft een oldschool benadering van songs maken, maar heeft tevens een fris UK-sausje om over de instrumentaties te gieten, zodat het nergens stoffig wordt.
Nu is er dan Yesterday’s Gone, zijn allereerste full length, waarop de muziek en lyrics samen gaan als peper en zout. En opnieuw weet ‘Ben’ je zijn project in te trekken om er vervolgens niet meer uit te willen. Opener The Isle Of Arran sampled The Lord Will Make A Way uit 1969, dezelfde track als in Dr. Dre’s It’s All On Me, een van de stand-out tracks op Compton uit 2015. Loyle handelt over (het gebrek aan) het vertrouwen van een vaderfiguur, waardoor je meteen benieuwd bent wat de verteller allemaal nog meer te zeggen heeft. Een hoop, zo blijkt. Wanneer je Yesterday’s Gone helemaal hebt beluisterd, ken je zijn struggles met het andere geslacht, hoe hij omgaat met hen Whatsapp-berichtjes en hoe hij herinneringen ophaalt aan zijn jeugd en familie. Het knappe eraan? Het album heeft een vintage feel, zonder retro te klinken.
Beluisteren doe je via bijvoorbeeld Spotify:
Op zondag 26 februari staat Loyle Carner in BIRD te Rotterdam. Tickets kosten € 14,- in de voorverkoop. Meer informatie en tickets vind je op de website van BIRD.
