De Hardste: Opgezwolle vs Opgezwolle

De eerste finalist is bekend! En daarmee blijkt wederom dat een album weliswaar één van de meest invloedrijke platen in zijn genre, en algemeen geaccepteerd als een absolute klassieker kan zijn, maar dat de winst daar nog steeds niet mee gegarandeerd is. Felicitaties zijn op zijn plaats, want de underdog heeft de gedoodverfde favoriet verslagen. Nul7Negen blijkt al het hele toernooi en bloedfanatieke fanbase te hebben die hun favoriet de finale in geholpen hebben, en zo’n band met je fans komt niet vanzelf.

Één van de drie Opgezwolle albums is dus afgevallen, maar Opgezwolle haalt desalniettemin nog steeds de finale, door hun twee platen in de match van vandaag. Welke van die twee doorgaat naar de laatste ronde bepaal jij. Het debuut of hun laatste? Stemmen kan nu.

toernooi-halvefinale_zwolle_zwolle

Opgezwolle – Spuugdingen op de Mic
Opgezwolle – Eigen Wereld

Poll Maker

Opgezwolle – Vloeistof
Wat kan er nog over Vloeistof gezegd worden dat niet al tig keer genoemd is? Het is de plaat die iedereen kent, de plaat die er voor zorgde dat het Verre Oosten gerepresent werd in noorden, zuiden en westen, zelfs door mensen die nog nooit een voet in de stad van de Blauwvingers gezet hadden. Delic, Rico en Sticks waren eigenzinnig en konden niet alleen de vergelijking met Amerikaanse collega’s aan, ze maakten de vergelijking volstrekt overbodig. Zowel tekstueel als stilistisch was Vloeistof namelijk aan geen enkele Amerikaanse stroming meer direct schatplichtig, zelfs de grootstedelijkheid die met hiphop geassocieerd werd bleek ineens geen vereiste meer. Rappend over fietsen vanuit de Veerallee voorbij de Indische buurt, op beats die niet east coast, west coast of dirty south maar simpelweg Zwols klonken, tilden zij de hele scene naar een nieuw plateau. En waar er op hun debuutalbum nog sprake van bewijsdrang was, bestegen ze op Vloeistof kalm hun troon. Klassieke anthems als Tjappies & Mammies, Rustug en het eerdergenoemde Verre Oosten klinken door hun unieke stijl nog even fris als toen de plaat net uit kwam.
De geschiedenis van de Nederlandstalige hiphop kent grofweg drie grote ijkpunten waar niemand omheen kan: Osdorp Posse slingerde het aan, Extince bewees vervolgens dat het ook met schwung kon en Opgezwolle zorgde met Vloeistof dat het volwassen werd. De laatste stap in die drietrapsraket had sowieso gewoon in de finale moeten staan.

Geplaatst door Jaap van der Doelen op 19 januari 2016