Toegegeven: hoewel ik de rappers Sticks en Rico op plaat ronduit saai vind klinken – de beats van Delic zijn daarentegen afwisselend en blijven fascineren – zet het drietal uit Zwolle al jaren een indrukwekkende show neer waar menig artiest een voorbeeld aan kan nemen. Vanaf de eerste seconde vliegen de vonken ervan af en laat het publiek zich absorberen door de zelfbewuste performance. Tot zover is Kamers observatie waarheidsgetrouw.
Het gaat echter mis wanneer de recensent – waarschijnlijk wildenthousiast doordat hij nog niet vaker een imponerend hiphopoptreden heeft meegemaakt – op de proppen komt met een ongefundeerde veralgemenisering van Amerikaanse hiphop. 50 Cent, de alom bekende rapper uit New York, is 11 december jongstleden toevallig ook in Amsterdam geweest en dient dan maar meteen als maatstaf voor overzeese hiphop. Lekker makkelijk.
Kamer stelt dat Opgezwolle de “matte playbackshow” van 50 Cent doet vergeten. Dat is een observatie die ik niet kan controleren aangezien ik geen van beide shows bezocht heb. Mijn punt is echter: de vergelijking gaat totaal mank. De kwaliteit van Opgezwolle afmeten aan het niveau van 50 Cent, is als Schubert vergelijken met André Rieu. En nog erger: tussen neus en lippen door scheert Kramer ook nog even KRS-One en Pharaohe Monch, twee onvolprezen rappers van wereldniveau, over één kam met de zwaar overschatte sell-out 50 Cent.
Op hiphopklassiekers als Sound Of The Police en Simon Says (respectievelijk afkomstig van voornoemde wereldrappers) baseert de auteur namelijk zijn observatie dat “Nederlandse hiphop die Amerikanen al lang niet meer nodig heeft.” Tsja, vaderlandse hiphop is gegroeid in de afgelopen jaren Gijsbert. Ben je er ook achter? Maar in de hiphopwereld is dat soort uitspraken eenvoudigweg heiligschennis. Los daarvan is het van de gekke om de respons van het publiek op een live-performance te vergelijken met de reactie van de aanwezigen op een opgenomen plaat.
Want is de heer Kamer ook bekend met de hoogstaande performances van KRS-One? Of van Cunninlynguists? Dilated Peoples misschien? Masta Ace? Buck 65? Zion I? Stuk voor stuk hiphopacts die tijdens hun show bewijzen dat hiphop een weergaloze kunstvorm is, een gegeven waar 50 Cent nooit voor zal kunnen instaan. Ook in hiphopland bestaan er appels en peren, Gijsbert. Onderzoek het verschil nog maar eens rustig en kom dan met steekhoudende beweringen aanzetten.
